polski wokalista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Guziński (ur. 22 stycznia 1975, zm. 9 stycznia 2021 w Gdańsku)[1] – polski wokalista, autor tekstów, muzyk, kompozytor.
Początkowo był wokalistą w trójmiejskich zespołach Red Rooster i N’Dingue[2]. Z pierwszą z tych formacji nagrał album, wydany pt. Check This Up przez warszawską wytwórnię N.R.G.[3] W grupie N’Dingue[4] występował wraz z gitarzystą Szymonem Kobylińskim (Blenders), gitarzystą akustycznym Maciejem Giemzą i basistą Wojciechem Kwiekiem oraz perkusistą Wojciechem Żmijewskim (wcześniej Hektcore)[2], w trakcie 1994 zastąpionym przez Macieja „Ślimaka” Starostę[5]. W repertuarze grupy były m.in. utwory autorskie: „N’Dingue Boyz”, „Picnick”, „Natural Food”, a także cover Lenny’ego Kravitza pt. „Stop Draggin' Around”[2]. Muzyka N’Dingue przywoływała gatunki grunge, funk i metalu oraz stylistycznie nawiązywała do dokonań amerykańskich formacji Pearl Jam, Rage Against the Machine, Tool[2][6].
Podczas koncertu w Gdyni Guziński zwrócił na siebie uwagę gitarzysty Roberta „Litzy” Friedricha, który wraz z Maciejem „Ślimakiem” Starostą postanowił powołać projekt poboczny dla swojego podstawowego zespołu tj. Acid Drinkers[7][8].
Na początku 1994, pozostając jeszcze wokalistą Ndingue (biorącym wówczas udział w konkursie Marlboro Rock-in '94), brał udział w nagraniu płyty tegoż projektu, nazwanego Flapjack[9][10], a w przeciągu tego roku nadal koncertował z Ndingue, mając wówczas 19 lat[11]. Debiutancka płyta Flapjack, zatytułowana Ruthless Kick, została wydana w połowie 1994[12]. W tym roku Guziński odszedł ze składu Red Rooster, jako że coraz bardziej pochłaniała go działalność we Flapjacku[5][3]. W międzyczasie udzielił się gościnnie na dwóch pierwszych albumach gdańskiej formacji Illusion z 1993 i 1994[13].
Podczas koncertu Acid Drinkers w maju 1994 w Trójmieście gościnnie wykonał z zespołem utwór „Under the Gun”[14]. W 1995 premierę miał drugi album Flapjacka, pt. Fairplay, stylistycznie zbliżony do debiutu i będący płytą w gatunku metalu, hardcore i rapcore. Pod koniec zimy 1995 Guziński koncertował na trasie grup Illusion i Flapjack (w której brali udział także Blenders i Ndingue)[15].
Cechą charakterystyczną wydawnictw Flapjack był głos Guzińskiego i opanowana przez niego angielszczyzna, przywołująca na myśl poziom amerykańskich grup muzycznych, reprezentujących zbliżone style muzyczne[16]. Guziński współpracował także z zespołem Dynamind, na którego trzecim albumie (Mix Your Style z 1997) udzielił się gościnnie, a podczas trasy koncertowej w 1996 (Dynamind, Illusion, Flapjack), wykonywał wraz z Rafałem „Hauem” Mirochą utwór pt. „Buc”, pochodzący z ówczesnego albumu Dynamind pt. We Can’t Skate (wokalista „Hau” pojawił się gościnnie na płycie Flapjacka pt. Fairplay)[17].
W 1997 wydano trzecią płytę grupy Flapjack pt. Juicy Planet Earth, która zawierała materiał odmienny od muzyki na dwóch pierwszych albumach zespołu[18].
Guziński był autorem tekstów na wszystkich albumach Flapjack, natomiast na trzecim był także częściowo odpowiedzialny za tworzenie muzyki do utworów[19][20]. Guziński był także wokalistą grupy Homosapiens (w tym zakresie używał pseudonimu „Guezmir”), wraz z którą wydał dwie płyty[21].
Po latach przerwy wydawniczej w 2012 ukazał się czwarty album Flapjacka pt. Keep Your Heads Down[22][23].
Zawodowo około 2011 podjął pracę jako kucharz[8]. Zmarł 9 stycznia 2021[24]. Według relacji Roberta Friedricha wokalista zmarł w szpitalu z powodu sepsy[25].
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.