Gostwica
wieś w województwie małopolskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gostwica – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Podegrodzie.
wieś | |
![]() Centrum wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
310–500 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
1528[1] |
Strefa numeracyjna |
18 |
Kod pocztowy |
33-386[2] |
Tablice rejestracyjne |
KNS |
SIMC |
0460227 |
Położenie na mapie gminy Podegrodzie ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego ![]() | |
49°35′40″N 20°35′27″E[3] | |
Strona internetowa |





Położenie
Wieś położona jest w dolinie rzeki Gostwiczanki w Beskidzie Wyspowym, na wysokości od 310 do 500 (Łąki Gostwickie) m n.p.m. Zajmuje 8,42 km² (13% powierzchni gminy[4]). Graniczy z: Podegrodziem, Mokrą Wsią, Długołęką-Świerklą, Brzezną oraz ze Stadłami.
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0460256 | Góry Gostwickie | część wsi |
0460262 | Jedlane | część wsi |
0460279 | Krzaki Gostwickie | część wsi |
0460285 | Kurkowskie | część wsi |
0460291 | Kwasowiec | część wsi |
0460300 | Łączki | część wsi |
0460316 | Łąki Gostwickie | część wsi |
0460345 | Poświątne | część wsi |
0460374 | Wardężyny | część wsi |
0460380 | Wierzchowina | część wsi |
0460405 | Zagrody | część wsi |
Toponimika nazwy
W dokumencie z 1279 można znaleźć nazwę rzeki: Gosuiz. Kolejna wzmianka: Gostuycza pochodzi z 1280 Jan Długosz w „Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis” wymienia nazwę: Gosthwycza. W rejestrze poborowym z 1581 pojawia się nazwa Gostwica. Nazwa wsi prawdopodobnie pochodzi od prasłowiańskiego słowa „gwost”, co oznaczało las.
Historia
Gostwica była początkowo wsią królewską, którą w 1257 otrzymała św. Kinga. W 1280 należała do majątku klasztoru Klarysek ze Starego Sącza. W tym samym roku Gostwica została lokowana na prawie niemieckim[7].
W dokumencie wydanym w 1293 przez Gryfinę, znaleźć można informację o tym, że niejaki Mikołaj za wypożyczenie dwóch grzywien srebra u Klarysek został zmuszony oddać na rzecz klasztoru dwa pola, w tym jedno rozciągająca się wzdłuż drogi, w pobliżu karczmy we wsi Gostwica[8]. Miejscowi wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do podegrodzkiej parafii.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gostwica, po jej zniesieniu w gromadzie Brzezna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Zabytki
- Źródełko św. Kingi – źródełko znajdujące się na „Wapielni”. Istnieje legenda mówiąca, że powstało po uderzeniu laską w ziemie przez spragnioną św. Kingę. Według podania ma ono właściwości lecznicze.
- Liczne kapliczki przydrożne
Demografia
Ludność według spisów powszechnych, w 2009 według PESEL[9][10][11][12].

|
|
Edukacja
- Szkoła Podstawowa im. płk Narcyza Wiatra w Gostwicy
- W budynku szkoły podstawowej mieści się filia Biblioteki Gminnej w Podegrodziu. Powstała 2 stycznia 1956[13].
- We wsi, przy szkole podstawowej, odbywają się warsztaty terapii zajęciowej organizowane przez Stowarzyszenie „Promyk”.
Sztuka
W latach 1874–1944 żył Wojciech Migacz, urodzony w Gostwicy. Był chłopskim fotografem ziemi podegrodzkiej. Jego zdjęcia wystawiane są na różnych wystawach w całej Polsce, a także w Muzeum Lachów Sądeckich[14].
W Gostwicy mieszkają dwie artystki ludowe: Anna Leśniak i Maria Witecka. Zajmują się haftem regionalnym. Zdobiły m.in. poduszki, serwetki i stroje dla Regionalnego Zespołu Pieśni i Tańca „Podegrodzie”[15].
OSP Gostwica
Historia
Ochotnicza Straż Pożarna w Gostwicy powstała w 1910 z inicjatywy Wojciecha Migacza. Głównie z jego funduszy zakupiono pierwsze mundury i hełmy. 9 października 1938 otwarta została nowa remiza strażacka (zastąpiła ona wcześniej zbudowaną drewnianą). Uroczyste otwarcie wyremontowanej remizy (dobudowano wtedy m.in. garaż) odbyło się 10 lipca 1988 i było połączone z przyjęciem sztandaru. 23 maja 2010 jednostka obchodziła jubileusz 100-lecia istnienia straży[16].
Wyposażenie
Na wyposażeniu jednostki znajdują się m.in. samochody pożarnicze GBA Renault G270 (zastąpił GCBA Jelcza w 2012) i Volkswagen Amarok, motopompa, agregat prądotwórczy, najaśnice, armatura pożarnicza oraz inny sprzęt ratowniczy.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.