Loading AI tools
radziecki fizyk jądrowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gieorgij Nikołajewicz Florow (także Flerow[1]; ros. Георгий Николаевич Флёров; ur. 17 lutego?/2 marca 1913 w Rostowie n. Donem, zm. 19 listopada 1990 w Moskwie) – radziecki fizyk, profesor, członek Rosyjskiej Akademii Nauk.
 Rosyjski znaczek pocztowy upamiętniający nadanie nazwy flerow pierwiastkowi 114 | |
| Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 listopada 1990 |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
         | |
Ukończył Państwowy Uniwersytet Politechniczny w Sankt Petersburgu, początkowo prowadził prace w dziedzinie fizyki jądrowej, uzyskując w 1940 r. poważny sukces, gdy wspólnie z K. A. Pietrzakiem stwierdził samorzutne rozszczepienie jąder uranu. Jego list do Stalina miał przekonać dyktatora do potrzeby podjęcia badań nad bombą atomową. W 1943 r. Florow stał się członkiem grupy radzieckich fizyków pracujących nad tą bronią. Był pracownikiem Instytutu Energii Atomowej im. I. Kurczatowa i wieloletnim dyrektorem Laboratorium Reakcji Jądrowych Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej. Jego prace obejmowały również zagadnienia z dziedziny energetyki jądrowej, promieniowania kosmicznego, syntezy ciężkich pierwiastków.
Zespół Florowa wytworzył cztery syntetyczne pierwiastki chemiczne: nobel (1956/63), rutherford (1964), lorens (1965) i dubn (1968)[2]. Na cześć uczonego pierwiastek o liczbie atomowej 114 nazwano flerowem[3].
I medale.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
