Gene Pitney

Gene Francis Alan Pitney (ur. 17 lutego 1941 w Hartford, zm. 5 kwietnia 2006 w Cardiff)^[1] – amerykański piosenkarz pop-rockowy i kompozytor.

Gene Pitney

Gene Pitney (1967)
Imię i nazwisko	Gene Francis Alan Pitney
Pseudonim	Billy Bryan
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1941 Hartford
Pochodzenie	Rockville
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 2006 Cardiff
Instrumenty	gitara, fortepian, perkusja
Gatunki	pop, rock
Zawód	piosenkarz, autor piosenek, muzyk

Życiorys

Pochodził z regionu Nowa Anglia w stanie Connecticut, jego matka Anna Orlowski była Polką^{[potrzebny przypis]}. Karierę muzyczną rozpoczął w połowie lat pięćdziesiątych jako nastolatek, lecz jej szczyt przypadł na lata sześćdziesiąte XX wieku, kiedy to zdobył olbrzymią popularność po obu stronach Atlantyku. Choć muzyką interesował się od dziecka, z wykształcenia był inżynierem elektrykiem. Ostatecznie wybrał jednak karierę muzyka. Początkowo dużo komponował dla innych artystów. Jego piosenki znalazły się w repertuarze takich gwiazd jak Del Shannon, Roy Orbison, Kalin Twins i Bobby Vee. Z początkiem lat sześćdziesiątych zaczął także nagrywać jako solista i koncertować. Pitney był niezwykle płodnym muzykiem i nagrywał po kilka albumów rocznie. Wszystkie jego albumy charakteryzowały się starannością nagraniową. Był pionierem overdubbingu, czyli dogrywania ścieżek.

W 1989, po latach nieobecności, nagrał nową wersję swojego przeboju z 1967 r. „Something’s Gotten Hold of My Heart” w duecie z Markiem Almondem, który na krótko zajął pierwsze miejsce na liście przebojów w Wielkiej Brytanii.

Do największych jego przebojów należały: „It Hurts to Be in Love”, „A Heartbreaker”, „I’m Gonna Be Strong”, „Town Without Pity”, „Every Breath I Take”, „(The Man Who Shot) Liberty Valance”, „Only Love Can Break a Heart”, „True Love Never Runs Smooth”, „24 Hours from Tulsa” oraz cover piosenki The Rolling Stones „That Girl Belongs to Yesterday”.

W 2002 Gene Pitney został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame^[2].

W 2006 r., w trakcie trasy koncertowej po Wielkiej Brytanii menedżer Pitneya znalazł ciało piosenkarza w hotelu Hilton w Cardiff, artysta zmarł na zawał serca w wieku 66 lat. Pitney od wielu lat cierpiał na chorobę serca, nie zaprzestał jednak koncertowania. Jego ostatnia trasa została uznana za najlepszą w karierze.

Dyskografia

1961 Heartbreaker

1962 The Many Sides of Gene Pitney

1963 Gene Pitney Sings Just for You

1963 Only Love Can Break a Heart

1964 Blue Gene

1964 Gene Italiano

1964 It Hurts to Be in Love

1964 Meets the Fair Young Ladies of Folkland

1964 Together

1965 For the First Time! Two Great Singers

1965 I Must Be Seeing Things

1965 I’m Gonna Be Strong

1965 It’s Country Time Again!

1965 Sings the Great Songs of Our Time

1966 Backstage I’m Lonely

1966 Being Together

1966 Looking Through the Eyes of Love

1966 Nessumo Mi Puo Giudicare

1966 Pitney Español

1966 The Country Side of Gene Pitney

1966 The Gene Pitney Show

1967 Gene Pitney Sings Bacharach & Others

1967 Just One Smile

1967 Young and Warm and Wonderful

1968 She’s a Heartbreaker

1969 Baby, I Need Your Lovin'

1969 Liberty Valance

1969 Twenty Four Hours from Tulsa

1971 Ten Years Later

1972 New Sounds of Gene Pitney

1975 Pitney '75

1982 Love My Life Away

1982 Pitney Español

1984 Gene Pitney

2002 The Great Pretender