Remove ads
niemiecki językoznawca Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Friedrich Karl Brugmann (ur. 16 marca 1849 w Wiesbaden, zm. 29 czerwca 1919 w Lipsku) – niemiecki językoznawca, indoeuropeista, jeden z założycieli szkoły młodogramatyków[1]. Od 1882 roku profesor Uniwersytetu w Lipsku.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 marca 1849 |
Data i miejsce śmierci |
29 czerwca 1919 |
profesor | |
Specjalność: Językoznawstwo, indoeuropeistyka | |
Alma Mater |
Uniwersytet w LIpsku |
Doktorat |
1871 – Językoznawstwo |
Habilitacja |
1877 – Językoznawstwo |
Profesura |
1882 |
Nauczyciel akademicki | |
uczelnia |
Uniwersytet we Freiburgu i.Br. |
Stanowisko |
prof. zw. |
Okres zatrudn. |
1884-1887 |
uczelnia |
Uniwersytet w Lipsku |
Stanowisko |
prof. zw. |
Okres zatrudn. |
1887-1919 |
Urodził się 16 marca 1849 w Wiesbaden jako syn późniejszego dyrektora kasy państwowej Wilhelma Brugmanna. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnej miejscowości podjął w roku 1867 studia filologiczne w Halle a. S. Rok później został studentem uniwersytetu w Lipsku, gdzie jego nauczycielem był zajmujący się językoznawstwem porównawczym Georg Curtius. W roku 1871 doktorat na podstawie rozprawy o języku greckim. 1872 w Bonn egzamin państwowy z zakresu filologii. Pracuje jako nauczyciel w Wiesbaden, a potem w Lipsku[2].
1877 rezygnuje z pracy nauczycielskiej, po czym habilituje się w Lipsku z sankskrytu i językoznawstwa porównawczego. Od 1878 pracuje jako asystent w katedrze filologii uniwersytetu lipskiego. W roku 1882 zostaje profesorem nadzwyczajnym, a w 1884 profesorem zwyczajnym. Otrzymuje etat profesora na uniwersytecie we Freiburgu. W 1887 powraca do Lipska i obejmuje stanowisko profesora indoeuropeistyki. W Lipsku spędził 32 lata. Rozwinął tam bogatą aktywność naukową, tworząc na uniwersytecie ważny ośrodek badań indoeuropeistycznych[2].
Czołowy przedstawiciel szkoły młodogramatyków, zwolennik tezy o bezwyjątkowości praw głosowych. Autor ok. 400 publikacji[2]. Jego najważniejszym dziełem (przy współudziale Bertholda Delbrücka) jest Grundriß der vergleichenden Grammatik der indogermanischen Sprachen, 5-tomowe dzieło obejmujące fonetykę i morfologię języków indoeuropejskich[3]. Z Wilhelmem Streitbergiem założył w 1882 istniejące do dziś czasopismo „Indogermanische Forschungen”[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.