AI tools

Free Lossless Audio Codec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Free Lossless Audio Codec

FLAC (ang. Free Lossless Audio Codec) – format bezstratnej kompresji dźwięku z rodziny kodeków Ogg. Format ten jest rozwijany przez Xiph.Org Foundation, a jego wzorcowa implementacja jest wolnym oprogramowaniem.

Szybkie fakty Rozszerzenia pliku, Typ MIME ...
Free Lossless Audio Codec (FLAC)
Thumb
Thumb
Rozszerzenia pliku

.flac

Typ MIME

audio/x-flac

Producent

Xiph.Org Foundation

Data opracowania

20 lipca 2001; ponad 23 lat temu[1]

Ostatnia wersja

1.5.0 (11 lutego 2025; ponad 2 miesiące temu)[2]

Typ

dźwięk

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Zamknij
Ogg FLAC – muzyka Fryderyka Chopina

29 stycznia 2003 Xiphophorus (obecnie Xiph.Org Foundation) przyjęła FLAC pod swój patronat. Obecnie są nim objęte m.in. Ogg Vorbis, Ogg Theora i Speex.

Projekt FLAC

Projekt FLAC składa się z:

  • formatu strumieniowego
  • powiązanego enkodera i dekodera w formie bibliotek
  • flac – programu służącego do kompresji/dekompresji
  • metaflac – programu służącego do edycji metadanych plików FLAC
  • wtyczek dla odtwarzaczy audio.

Licencja

Według licencji specyfikacja formatu może być wykorzystana przez każdego bez wcześniejszego pozwolenia (Xiph.org zachowało prawa do ustanawiania specyfikacji formatu), z zastrzeżeniem, że żaden element formatu nie zostanie opatentowany. Oznacza to także, że wszystkie implementacje w jakikolwiek sposób powiązane z projektem FLAC będą stanowić wolne oprogramowanie – kody źródłowe dla libFLAC i libFLAC++ dostępne są na zasadach licencji BSD, natomiast kody dla flac, metaflac i wtyczek na zasadach licencji GPL[3].

Cechy formatu FLAC

W przeciwieństwie do stratnych kodeków dźwięku takich jak Vorbis, MP3 i AAC, kodek FLAC nie usuwa żadnych danych ze strumienia audio, dzięki czemu po dekompresji otrzymujemy cyfrowy obraz dźwięku identyczny z pierwowzorem. Niezgodność z analogowym oryginałem wynika wyłącznie z konwersji analogowo-cyfrowej – ograniczona liczba bitów nie odda w 100% analogowego dźwięku (szum kwantyzacji).

  • brak utraty jakości
  • szybka kompresja
  • dekodowanie w czasie rzeczywistym (małe wymagania sprzętowe)
  • sprzętowe wsparcie odtwarzania
  • strumieniowość
  • metadane
  • odporność na błędy.

Kompresja FLAC

FLAC należy do grupy kodeków bezstratnych, a więc dane tworzące cyfrowy sygnał foniczny, po uprzedniej kompresji, można całkowicie odzyskać dokonując ich dekompresji – analogicznie jak w formacie ZIP. Jednak format FLAC został stworzony specjalnie do zmniejszania objętości plików dźwiękowych, dlatego przy kompresji tych plików możemy otrzymać dużo lepsze wyniki niż przy użyciu formatu ZIP (ZIP 10–20%, FLAC 40–60%). Kodeki stratnej kompresji mogą uzyskać stosunek kompresji nawet 90%, jednak jest to związane z usunięciem pewnych danych.

Kompresja FLAC wykorzystuje predykcję liniową – wartość pojedynczej próbki dźwięku jest przewidywana na podstawie wartości kilku wcześniejszych próbek, zapisywana jest tylko różnica między wartością rzeczywistą a obliczoną (różnice mają zwykle niewielkie wartości). Do zapisania różnic używa się kodów Rice’a – liczba bitów zależy od kodowanej wartości, tj. im mniejsza wartość, tym mniej bitów jest potrzebne.

Oprogramowanie obsługujące FLAC

Podsumowanie
Perspektywa

Format FLAC jest obecnie obsługiwany przez większość oprogramowania służącego do edycji i odtwarzania dźwięku (czasami wymagana jest odpowiednia wtyczka).

Konwersja

  • Linux
    • Clementine
  • macOS
    • Toast 7 Titanium
    • Max – wersja 10.4
    • xACT
    • X Lossless Decoder
    • MediaHuman Audio Converter.

Nagrywanie bezpośrednio do FLAC

  • Linux
    • GNOME
      • Sound Recorder.

Odtwarzanie

Ripowanie

  • Windows
    • Windows Media Player (tylko w Windows 10)
    • Easy Media Creator
    • Easy CD-DA Extractor
    • Nero Burning ROM
    • Exact Audio Copy
    • FormatFactory
    • FreeRIP
  • macOS
    • Toast 7 Titanium
    • Max
  • Linux

Obsługa sprzętowa

Wbudowana
Dodana
  • każdy odtwarzacz obsługujący Rockbox, m.in. odtwarzacze:
    • Archos;
    • iriver (niektóre);
    • iAUDIO (niektóre);
    • iPod – od 1. do 5.5 generacji, iPod mini i 1./2. generacji iPod nano (lecz już żaden z następujących jeszcze nie potrafi odtwarzać FLAC: shuffle, 3. generacji nano, classic czy touch);
    • SanDisk Sansa serii e200, c200;
    • SanDisk Sansa Fuze (v.1 i v.2), Clip (+).
  • NOKIA N900 (po zainstalowaniu dodatkowych kodeków audio)
  • wszystkie telefony komórkowe z systemem Android w wersji 2.3 lub nowszej (aplikacja wbudowana).

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.