Franciszek Wichura
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Wichura (Franek, Król astrachańskich szos) – postać literacka z książki Janusza Przymanowskiego "Czterej pancerni i pies", a także postać filmowa z polskiego serialu telewizyjnego pod tym samym tytułem (1966–1970).
Życiorys
Wichura pochodził z Warszawy gdzie jego wujek był taksówkarzem. W czasie okupacji radzieckiej został deportowany do Kazachstanu[1]. W 1 Brygadzie Pancernej zostaje kierowcą samochodu ciężarowo-terenowego. W chwili gdy załoga „Rudego” otrzymała nowy pięcioosobowy czołg Wichura dołącza do niej jako strzelec-radiotelegrafista. W powieści, na koniec III tomu, ożenił się z Hanią – bliźniaczką z Gdańska.
W serialu w rolę Franka wcielił się Witold Pyrkosz.
Odznaczenia
Krzyż Walecznych – odznaczenie nosi po raz pierwszy w czasie ślubu Janka z Marusią i Gustlika z Honoratą.
Medal „Za zdobycie Berlina” – odznaczenie nosi po raz pierwszy w czasie ślubu Janka z Marusią i Gustlika z Honoratą.
Stopnie wojskowe
Pierwowzory historyczne
Pierwowzorem postaci miał być Franciszek Zawierucha.
Wichura był wprowadzony do powieści i serialu jako postać epizodyczna. Na prośbę widzów osoba króla kazachstańskich szos została rozszerzona do roli drugoplanowej, stając się na koniec drugiej serii (na początku III tomu) członkiem załogi „Rudego”[2].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.