Medal „Za zdobycie Berlina”

Medal „Za zdobycie Berlina” (ros. Медаль «За взятие Берлина») – radzieckie odznaczenie wojskowe.

Medal „Za zdobycie Berlina”
Медаль «За взятие Берлина»

Awers
Rewers
Baretka
Ustanowiono	9 czerwca 1945
Wielkość	średnica 32 mm
Kruszec	mosiądz
Wydano	ok. 1 100 000
Powyżej	Medal „Za zdobycie Wiednia”
Poniżej	Medal „Za wyzwolenie Belgradu”

Został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 9 czerwca 1945 roku dla wynagrodzenia wszystkich uczestników szturmu Berlina podczas II wojny światowej.

Zasady nadawania

Medal był nadawany:

• żołnierzom Armii Czerwonej, Floty Czerwonej i wojsk NKWD biorącym bezpośredni udział w walkach o Berlin w okresie od 22 kwietnia do 2 maja 1945 roku;
• organizatorom i dowódcom operacji berlińskiej.

Medal ten nadawany był również żołnierzom polskim z 1 Armii Wojska Polskiego biorącym udział w szturmie Berlina.

Łącznie Medal „Za zdobycie Berlina” otrzymało ponad 1 100 000 osób, w tym kilka tysięcy żołnierzy polskich.

Opis odznaki

Odznaką medalu jest wykonany z mosiądzu krążek o średnicy 32 mm.

Na awersie medalu w centrum znajduje się napis w trzech wierszach: ЗА / ВЗЯТИЕ / БЕРЛИНА (pol. „ZA ZDOBYCIE BERLINA”). Nad nim znajduje się mała pięcioramienna gwiazda, a poniżej wieniec z liści dębowych.

Na rewersie jest umieszczona data zdobycia Berlina w trzech wierszach: 2 / МАЯ / 1945 („2 maja 1945 roku”), a poniżej mała pięcioramienna gwiazda.

Medal zawieszony jest na metalowej pięciokątnej baretce obciągniętej wstążką koloru czerwonego z wąskimi pomarańczowo-czarnymi paskami pośrodku (dwoma pomarańczowymi i trzema czarnymi).

Zobacz też

• Medal „Za udział w walkach o Berlin” (PRL)

Bibliografia

• Михаил Музалевский, Сергей Шишков: Ордена и медали СССР 1918 – 1991. Ворон, 1996. (ros. • ang.). Brak numerów stron w książce