Loading AI tools
SUV segmentu F+ Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ford Expedition – samochód osobowy typu SUV klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Ford od 1996 roku. Od 2024 roku produkowana jest piąta generacja modelu.
Ford Expedition I | |
Producent | |
---|---|
Projektant |
Bob Aikins |
Zaprezentowany |
Lipiec 1996 |
Okres produkcji |
1996–2002 |
Miejsce produkcji | |
Następca |
Ford Expedition II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
Skrzynia biegów |
4-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
5197 mm |
Szerokość |
1996 mm |
Wysokość |
1946 mm |
Rozstaw osi |
3023-3025 mm |
Zbiornik paliwa |
98-113 l |
Liczba miejsc |
5-7 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne | |
Konkurencja |
Ford Expedition I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.
Proces konstrukcyjny dużego SUV-a rozpoczął się w 1991 roku, z ostatecznym wyglądem nadwozia zatwierdzonym w 1993 roku. Przez kolejne 34 miesiące Ford prowadził dalsze prace nad techniką i ogólnym projektem samochodu[1].
Model Expedition uzupełnił ostatecznie amerykańską ofertę Ford w drugiej połowie lat 90. XX wieku jako duży, pełnowymiarowy SUV stanowiący odpowiedź na konkurencyjną konstrukcję General Motors, model Chevrolet Tahoe, zapełniając jednocześnie lukę po wycofaniu ze sprzedaży Forda Bronco[2].
Ford Expedition pierwszej generacji powstał na podstawie pełnowymiarowego pickupa F-150[3], dzieląc z nim nie tylko płytę podłogową i podzespoły techniczne, ale i stylizację pasa przedniego, kształt drzwi, wystrój kabiny pasażerskiej oraz projekt deski rozdzielczej.
Stylizacja tylnej części nadwozia wraz z charakterystycznym kanciastym kształtem bryły nadwozia upodobniona została z kolei do mniejszego modelu Explorer[4], co podyktowane było charakterystyką transportowo-przewozową. Expedition mógł pomieścić bowiem do siedmiu pasażerów w trzech rzędach siedzeń, z czego ostatni umieszczony był w przedziale bagażowym z opcją demontażu.
Gama jednostek napędowych Forda Expedition pierwszej generacji składała się wyłącznie z ośmiocylindrowych silników benzynowych typu V8 z linii Triton. Oferowane były one w 4,6-litrowym lub 5,4-litrowym w wariantach mocy od 215 do maksymalnie 260 KM, zarówno z napędem przednim, jak i opcjonalym na obie osie[5]. Pojemność baku na paliwo również uzależniona była od wariantu wyposażenia oraz związanej z tym dopłaty - bazowo było to 98 litrów, z kolei w topowym wariancie Expedition mógł być wyposażony w bak duży na 113 litrów[6].
W 1997 roku Ford Expedition pierwszej generacji zdobył w Stanach Zjednoczonych tytuł North American Truck of the Year[7].
Ford Expedition II | |
Producent | |
---|---|
Projektant |
Tyler Blake |
Zaprezentowany |
Marzec 2002 |
Okres produkcji |
2002–2006 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Expedition I |
Następca |
Ford Expedition III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
Skrzynia biegów |
4-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
5227 mm |
Szerokość |
1999 mm |
Wysokość |
1946 mm |
Rozstaw osi |
3023 mm |
Liczba miejsc |
5-8 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne | |
Konkurencja |
Ford Expedition II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2002 roku.
Druga generacja Expedition zastąpiła produkowany dotychczas model po 6 latach rynkowej obecności, powstając od podstaw jako zupełnie nowa konstrukcja. Samochód zyskał nowocześniejszy projekt stylistyczny z bardziej masywnym nadwoziem[8], wyróżniając się m.in. mniejszą ilością chromu na rzecz obszerniejszej atrapy chłodnicy o strukturze kraty, a także charakterystyczną, wydłużoną częścią transportową.
Dzięki obszernym modyfikacjom technicznym na czele z wykorzystaniem nowej płyty podłogowej, Ford Expedition drugiej generacji zyskał obszerniejsze wnętrze mogące pomieścić maksymalnie 8 pasażerów, z czego gdy trzeci rząd siedzeń znajdujący się w bagażniku nie był wykorzystywany można było go schować elektrycznie[8]. Ponadto, samochód mógł tym razem ciągnąć przyczepy o większej masie całkowitej wynoszącej 4037 kilogramów[9].
Innymi charakterystycznymi, jakie wzbogaciły elementy wyposażenia Expedition drugiej generacji, były także kierunkowskazy wbudowane w lusterka boczne[10], a także opcjonalne dwubarwne malowanie nadwozia oraz tylna szyba, która może otwierać się niezależnie od klapy bagażnika. Układ foteli w kabinie pasażerskiej oferował bogate sposoby konfiguracji, umożliwiając przekształcenie przedziału pasażerskiego w przestrzeń do spania[9].
Ford Expedition drugiej generacji, podobnie jak poprzednik czy mniejszy model Explorer, dostępny był w rozbudowanych wariantach wyposażenia determinujących nie tylko wygląd zewnętrzny, ale i wykończenie kabiny pasażerskiej. W ten sposób podstawowe modele posiadały wykończenie foteli z materiału, z kolei topowe odmiany zyskały panele z drewna czy tapicerkę skórzaną[9]. Wszystkie jednostki napędowe, podobnie jak dotychczas, dostępne były z automatyczną przekładnią i posiadały 8 cylindrów w układzie widlastym[9].
Ford Expedition III | |
Inne nazwy |
Ford Expedition Max |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany |
Sierpień 2006 |
Okres produkcji |
2006–2017 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Expedition II |
Następca |
Ford Expedition IV |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
Skrzynia biegów |
6-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
5227 mm |
Szerokość |
2002 mm |
Wysokość |
1961-1989 mm |
Rozstaw osi |
3023 mm |
Masa własna |
2631 kg |
Liczba miejsc |
5-8 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne | |
Konkurencja |
Chevrolet Tahoe |
Ford Expedition III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2006 roku.
Expedition trzeciej generacji, podobnie jak bliźniaczy Lincoln Navigator, nie był tym razem nową konstrukcją zbudowaną od podstaw, lecz jedynie głęboko zmodernizowanym poprzednikiem i rozwinięciem jego dotychczasowej koncepcji. Przyniosło to jednocześnie obszerne zmiany pod kątem technicznym, przynosząc większe i obszerniejsze nadwozie[11].
Po raz pierwszy, model pokrewnego Lincolna był identyczny także pod kątem zastosowanych rozwiązań technicznych, przez co Expedition III zyskał w Stanach Zjednoczonych złośliwy przydomek Lincoln dla ubogich[12].
Pod kątem wizualnym samochód został upodobniony do nowego języka stylistycznego Forda w Ameryce Północnej, wyróżniając się dużą, zdobioną chromem atrapą chłodnicy[13], a także reflektorami o nieregularnym kształcie i jednoczęściowymi, szeroko rozstawionymi lampami tylnymi umieszczonymi na błotnikach. Ford Expedition trzeciej generacji oparty został na nowej platformie Ford T-1 platform, która pozwoliła na zastosowanie m.in. niezależnego tylnego zawieszenia pozwalającego zapewnić lepszy komfort resorowania na nierównościach. Jak w poprzednich latach, model był wyposażany w 5,4-litrowy silnik V8, które pozwalały na do holowanie ważącego do 4130 kg ładunku[14].
Lista dostępnych elementów wyposażenia została ponownie wydłużona. Topowa odmiana Eddie Bauer pozwalała na wyposażenie Expeditiona m.in. w odtwarzacz nagrań mp3, aktywowany głosowo system nawigacji satelitarnej czy system multimedialny dla pasażerów tylnego rzędu siedzeń[13].
Z racji wycofania w międzyczasie z rynku dotychczasowego topowego SUV-a w ofercie Forda na rynkach północnoamerykańskich, modelu Excursiona, gama Expeditiona została po raz pierwszy poszerzona o dodatkowy, wydłużony wariant[15]. Samochód stanowił odpowiedź na konkurencyjną koncepcję pełnowymiarowego SUV-a General Motors, Chevroleta Suburbana. Otrzymał on nazwę Ford Expedition EL i wyróżniał się powiększonym o 40 centymetrów rozstawem osi, co przekładało się na większe wnętrze i pojemniejszy przedział bagażowy[16]. Na pozostałych rynkach Ameryki Północnej, w Kanadzie i Meksyku, wydłużona odmiana Expedition sprzedawana była pod inną nazwą jako Ford Expedition Max[17].
W lutym 2014 roku Ford Expedition trzeciej generacji przeszedł obszerną restylizację. Pojawił się przeprojektowany pas przedni z nowym wzorem zderzaka, przeprojektowany wzór osłony chłodnicy, a także węższe reflektory. Tylną część nadwozia wzbogaciła chromowana listwa na klapie bagażnika, z kolei w kabinie pasażerskiej wprowadzono nowe wzory tapicerek i większy wyświetlacz systemu multimedialnego[18].
Ford Expedition IV przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
Luty 2017 |
Okres produkcji |
2017–2024 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Expedition III |
Następca |
Ford Expedition V |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
Skrzynia biegów |
10-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
5334 mm |
Szerokość |
2029 mm |
Wysokość |
1943 mm |
Rozstaw osi |
3112 mm |
Masa własna |
2435 kg |
Liczba miejsc |
5-8 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne | |
Konkurencja |
Ford Expedition IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2017 roku.
Czwarta generacja Expedition zadebiutowała 11 latach produkcji dotychczasowego wcielenia, które z kolei oparte było na technologii z przełomu wieków. Podobnie jak bliźniaczy, przedstawiony w podobnym czasie Lincoln Navigator, samochód zbudowano od podstaw jako zupełnie nowa konstrukcja oparta na platformie Ford T3 współdzielonej także z pełnowymiarowym pickupem F-150[19].
Konstruując Forda Expedition czwartej generacji za priorytety obrano zwiększenie przestrzeni i komfortu w mieszczącej do ośmiu pasażerów[20] kabinie pasażerskiej przy jednoczesnym zmniejszeniu masy całkowitej. Pogodzenie tych parametrów umożliwiło wykorzystanie aluminium do wykonania szkieletu oraz paneli nadwozia[21].
Pod kątem wizualnym Ford Expedition IV zyskał masywniejsze nadwozie i bardziej muskularną sylwetkę[22], która jednocześnie została dostosowana do zapewnienia lepszej aerodynamiki, niższego zużycia paliwa oraz mniejszej emisyjności układu napędowego[20]. Pokrewieństwo z Ford F-150 wiązało się z zapożyczeniem z tego modelu projektu deski rozdzielczej, wyróżniając się panelem zegarów umożliwiającym połączenie analogowych i cyfrowych wskaźników, z opcjonalnie pełni cyfrowymi[20]. Po raz pierwszy w konsoli centralnej znalazł się dotykowy ekran wskaźników po raz pierwszy umożliwiający łączność ze smartfonami za pomocą dedykowanych interfejsów Apple CarPlay lub Android Auto[20].
Wykorzystanie nowej platformy do skonstruowania Forda Expedition IV wiązało się z wykorzystaniem nowej jednostki napędowej, tym razem w jednej konfiguracji w postaci turbodoładowanego, 3,5-litrowego silnika benzynowego typu V6 charakteryzującego się mocą 400 KM i maksymalnym momentem obrotowym 610 Nm. Dotychczasowa przekładnia została zastąpiona z kolei 10-biegową automatyczną[23].
Podobnie jak w przypadku poprzednika, na bazie czwartej generacji Forda Expedition zbudowana została wydłużona odmiana charakteryzująca się większym rozstawem osi o 23 cm oraz dłuższym nadwoziem o 30 cm[24]. Tym razem przyjęła ona ujednoliconą na wszystkich rynkach zbytu nazwę Ford Expedition Max, wyróżniając się wizualnie wydłużonym przedziałem bagażowym mogącym pomieścić dodatkowe 424 litry bagażu[24].
We wrześniu 2021 po czterech latach produkcji Ford Expedition IV przeszedł obszerną restylizację, która z zewnątrz przyniosła przeprojektowaną osłonę chłodnicy z charakterystycznymi podwójnymi poprzeczkami wnikającymi w strukturę nowych reflektorów wykonanych w technologii LED z motywem litery "C". Zmodyfikowano także zderzaki, a także wkłady lamp tylnych[25]. Największe zmiany przeszła kabina pasażerska, gdzie producent zdecycodował się wprowadzić zupełnie nowy projekt kokpitu upodobniony do modelu F-150 Lightning. Naczelnym elementem stał się nowy, centralny wertykalny ekran systemu multimedialnego sterowany dotykiem o przekątnej 15,5 cala lub 12 cali w podstawowej odmianie. Wyświetlacz zastąpił także zegary, a ponadto do dyspozycji nabywców oddano opcjonalny 22-głosnikowy system nagłosnieniowy firmy Bang & Olufsen[26]. Z gamy silników zniknął topowy typu V8.
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
Październik 2024 |
Okres produkcji |
od 2024 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Expedition IV |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
Skrzynia biegów |
10-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
5331 mm |
Szerokość |
2235 mm |
Wysokość |
1984 mm |
Rozstaw osi |
3112 mm |
Liczba miejsc |
5-8 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne | |
Konkurencja |
Ford Expedition V został zaprezentowany po raz pierwszy w 2024 roku.
Po 7 latach produkcji dotychczasowego modelu na rynek trafiła kolejna, piąta generacja. Podobnie jak równolegle debiutujący nowy Lincoln Navigator, samochód przeszedł ewolucyjne zmiany w stosunku do poprzednika i zachował kanciaste proporcje podobną linią okien i wytłoczeniem drzwi. Jednocześnie, pas przedni zyskał bardziej rozłożystą osłonę chłodnicy i większe reflektory z zewętrznym segmentem tworzonym przez pasy LED w kształcie litery "C". Bardziej ścięty niz poprzednio tył zyskał pionowe lampy, a także dzieloną na pół klapę bagażnika[27].
Kabina pasażerska przeszła obszerną metamorfozę, odchodząc od konwencjonalnego układu wskaźników poprzednika. Spłaszczona kierownica zyskała owalny kształt, a masywną konsolę centralną z wysoko umieszczonym panelem przycisków zdominował wyżej ulokowany, 15,5-calowy ekran dotykowy systemu multimedialnego. Dodatkowo, tuż przy krawędzi szyby umieszczono jeszcze jeden, wąski, 24-calowy wyświetlacz tworzący cyfrowe zegary i stanowiący uzupełnienie systemu multimedialnego[28].
Do napędu piątej generacji Expedition wykorzystana została 3,5-litrowa jednostka benzynowa typu V6, która standardowo rozwinęła moc 406 KM, a w przypadku specjalnego wariantu Tremor - 40 KM więcej. Każdy model wyposażony został w stały napęd na 4 koła, a także 10-stopniową automatyczną skrzynię biegów. Uciąg wyniósł przy tym od 3175 do 4355 kilogramów[29].
Ford Expedition został zbudowany głównie z myślą o rynku Ameryki Północnej, na czele z rodzimymi Stanami Zjednoczonymi. W momencie premiery, producent zapowiedział rozpoczęcie dostaw pierwszych egzemplarzy nowej generacji największego SUV-a w gamie Forda na wiosnę 2025 roku[30].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.