Fluorek berylu

Fluorek berylu, BeF
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy fluorków, sól berylowa kwasu fluorowodorowego. W warunkach normalnych jest białym ciałem stałym, dobrze rozpuszczalnym w wodzie (10 moli/mol H
2O). Ma budowę krystaliczną typu krystobalitu^[3]. Jest głównym surowcem do wytwarzania metalicznego berylu.

Fluorek berylu

struktura krystaliczna BeF 2
próbka fluorku berylu (czarne punkty wynikają z zanieczyszczenia węglem)
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. fluorek berylu; difluorek berylu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	BeF2
Masa molowa	47,01 g/mol
Wygląd	szkliste ciało stałe, bezbarwne do szarego[1]
Identyfikacja
Numer CAS	7787-49-7
PubChem	24589
Właściwości Gęstość 1,986 g/cm³ (25 °C)[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie bardzo dobrze rozpuszczalny[1] Temperatura topnienia 555 °C[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[2] Niebezpieczeństwo Zwroty H H301, H315, H319, H317, H330, H335, H372, H411, H350i Zwroty P brak wiarygodnych danych Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[2] Silnie toksyczny (T+) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R49, R25, R26, R36/37/38, R43, R48/23, R51/53 Zwroty S S53, S45, S61 Dawka śmiertelna LD50 98 mg/kg (szczur, doustnie)[1]
Podobne związki
Inne aniony	BeCl 2, BeBr 2, BeI 2
Inne kationy	CaF 2, MgF 2, SrF 2, BaF 2
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Właściwości

Fluorek berylu ma wyjątkowe właściwości optyczne, np. w postaci szkła fluoroberylanowego ma współczynnik załamania światła 1,275.

Otrzymywanie

Fluorek berylu można otrzymać z wodorotlenku berylu, który w reakcji z wodorofluorkiem amonu daje tetrafluoroberylan amonu:

Be(OH)
2 + 2(NH
4)HF
2 → (NH
4)
2BeF
4 + 2H
2O

Następnie produkt powyższej reakcji ogrzewa się, otrzymując żądany produkt:

(NH
4)
2BeF
4 → 2NH
3↑ + 2HF↑ + BeF
2

Zastosowanie

Fluorek berylu jest wykorzystywany do otrzymywania metalicznego berylu poprzez ogrzewanie go z magnezem w temperaturze 1300 °C w tyglu grafitowym^[4]:

BeF
2 + Mg → Be + MgF
2

Fluorek berylu jest używany w badaniach biochemicznych, np. badań krystalograficznych kompleksów białek z substratami^[5][6].