Loading AI tools
polski historyk (1813–1903) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eustachy Antoni Heleniusz Iwanowski herbu Łodzia (ur. 1813 w Chałamigródku, zm. 7 lipca 1903 tamże)[1] – polski historyk.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
 | |
 Herb Łodzia |
Syn Dezyderego Erazma Iwanowskiego herbu Łodzia (1780–1844), marszałka żytomierskiego i Klary Chojeckiej (1780–1826), córki Jana Nepomucena Chojeckiego (1748–1817), posła na Sejm Czteroletni.
Był jednym z ostatnich wychowanków Liceum Krzemienieckiego przed jego rozwiązaniem po powstaniu listopadowym. Początkowo gospodarował w swoim majątku ziemskim. Napisał szereg prac i opowiadań z dziejów Rusi Południowej pod pseudonimem Heleniusza w Krakowie. Dzięki znajomości stosunków na Wołyniu, Podolu i Ukrainie opisy, dotyczące przeszłości tych ziem, mają dużą wartość historyczną. Mając prawie 40 lat wydał w Paryżu w 1852 pamiątkę z odbytej pielgrzymki do Częstochowy w roku 1848. W 1863 odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej.
Do przyjaciół Iwanowskiego należeli Edward Rulikowski oraz Aleksander Karol Groza, który ostatnich pięć lat swojego życia przemieszkał w jego rezydencji w Chałaimgródku.
Pochowany w pobliżu kościoła św. Klary w Chałamigródku zachował się kamienny pomnik z napisem[2]:
Eustachy-Antoni Heleniusz Iwanowski, ostatni herbu „Łodzia”, † 24.VI.1903 w Chałaimgródku przez lat 90.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
