Loading AI tools
oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Czopór (ur. 14 maja 1887 w Białej Cerkwi, zm. 19 maja 1958) – pułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.
Edward Czopór (przed 1929) | |
pułkownik uzbrojenia | |
Data i miejsce urodzenia |
14 maja 1887 |
---|---|
Data śmierci |
19 maja 1958 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Pułk Artylerii Polowej → 13 Pułk Artylerii Polowej |
Stanowiska |
dowódca dywizjonu |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Urodził się 14 maja 1887 w Białej Cerkwi, w rodzinie Franciszka[1] i Teofili z Krajewskich. W 1906 ukończył gimnazjum w Białej Cerkwi i zdał egzamin dojrzałości. Służbę rozpoczął w armii rosyjskiej gdzie do wybuchu I wojny światowej awansował 6 sierpnia 1911 na podporucznika, a 6 sierpnia 1914 na porucznika. W 1918 służył w II Korpusie Polskim. Po bitwie pod Kaniowem, 17 maja 1918 dostał się do niewoli niemieckiej. U kresu I wojny światowej wrócił do Polski z Armią gen. J. Hallera jako dowódca III dywizjonu 1 pułku artylerii polowej. 15 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. W stopniu majora uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej (dowódca III Grupy) i wojnie polsko-bolszewickiej (dowódca III dywizjonu w przemianowanym 1 pap na 13 pułk artylerii polowej).
Został awansowany do stopnia podpułkownika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3][4]. Został oficerem 8 pułk artylerii ciężkiej w Toruniu, w którym w 1923 był zastępcą dowódcy pułku[5]. W lutym 1924 został przydzielony do Obozu Szkolnego Artylerii w Toruniu na stanowisko wykładowcy fortyfikacji[6][7]. Został awansowany do stopnia pułkownika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[8][3][9]. Do 1928 był dowódcą 1 pułku artylerii górskiej w Stryju[10]. Od 21 marca 1928[11] do 3 sierpnia 1931[12] sprawował stanowisko dowódcy 2 pułku artylerii górskiej w Przemyślu. Przeniesiony do służby uzbrojenia. Od sierpnia 1931 był zarządcą Głównej Składnicy Uzbrojenia nr 3 w Przemyślu[13]. Został szefem uzbrojenia Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I.
Był członkiem oddziału Polskiego Białego Krzyża w Przemyślu[14].
Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej pełnił funkcję szefa uzbrojenia Armii „Warszawa”. Brał udział w obronie Warszawy. Zmarł 19 maja 1958 i został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kw. 7 woj.-wsch.-7)[15].
Był mężem Jadwigi z Budkowskich. Mieli córkę Wandę (ur. 1920) i syna Tomasza (ur. 1924).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.