Edmund Kaczkowski

Edmund Kaczkowski herbu Świnka (ur. 17 sierpnia 1878 w Moniatyczach, zm. 11 kwietnia 1942 w Sachsenhausen) – pułkownik audytor Wojska Polskiego.

Edmund Kaczkowski

pułkownik audytor
Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1878 Moniatycze
Data i miejsce śmierci	11 kwietnia 1942 Sachsenhausen
Przebieg służby
Lata służby	do 1929
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	DOGen. „Kielce” WSO IX WSO II Najwyższy Sąd Wojskowy
Stanowiska	szef sądu sędzia NSW
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Późniejsza praca	notariusz
Odznaczenia

Życiorys

Edmund Kaczkowski urodził się 2 lipca 1889 w Moniatyczach, w rodzinie Jana Gustawa i Marii z Jaworskich^{[potrzebny przypis]}. Ukończył studia prawnicze. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W stopniu kapitana tymczasowo od 13 listopada 1918 sprawował stanowisko kierownika Sądu Wojennego (zniesionym 1 marca 1919), referenta prawnego oraz do 16 kwietnia 1920 p.o. referenta oświatowego przy Dowództwie Okręgu Generalnego w Kielcach. Do 1919 pełnił funkcję sędziego pokoju w Radomsku w ramach okręgu sądowego piotrkowskiego^[1]. 24 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w Korpusie Sądowym, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Był wówczas sędzią Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego Kielce^[2].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów sądowych^[3][4]. W 1923 był szefem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr IX w Brześciu^[5]. Z dniem 1 listopada 1924 został przeniesiony do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr II w Lublinie na stanowisko szefa sądu^[6][7]. 21 czerwca 1927 Prezydent RP mianował go sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego, a minister spraw wojskowy przydzielił do Najwyższego Sądu Wojskowego w Warszawie na stanowisko sędziego^[8][9][10]. Z dniem 31 marca 1929 został przeniesiony w stan spoczynku^[11]. W 1934 jako pułkownik w stanie spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Włocławek^[12].

Później pełnił urząd notariusza (wzgl. rejenta) w Nieszawie przy Sądzie Okręgowym w Toruniu^[13] do sierpnia 1939. W tym czasie od 1929 sprawował też funkcję prezesa zarządu Ochotniczej Straży Pożarnej w Nieszawie^[14]. W styczniu 1934 został wybrany do składu rady notarialnej przy Izbie Notarialnej na Okręg Sądu Apelacyjnego w Poznaniu^[15][16]. Mieszkał przy ulicy 3 Maja w Nieszawie^[17].

Podczas II wojny światowej w czasie okupacji niemieckiej został aresztowany przez Niemców i przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Dachau 9 maja 1940 (nr 9492), skąd został przewieziony do obozu Sachsenhausen, gdzie 11 kwietnia 1942 poniósł śmierć^[18][19].

Jego żoną od 1909 była Maria z domu Zaleska (1888–1965). Edmund Kaczkowski został symbolicznie upamiętniony na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie: na grobowcu rodziny swojej żony, Zaleskich (kwatera 30, rząd 6, miejsce 35, 36)^[20] oraz na grobowcu rodziny Jaworskich^[21].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)^[22]

Przypisy

1. Ruch służbowy. Zwolnienia. „Dziennik Urzędowy Departamentu Sprawiedliwości Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego”, s. 130, nr 3 z 25 kwietnia 1919. Ministerstwo Sprawiedliwości.
2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, s. 577.
3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1089.
4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 984.
5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1085.
6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 31 października 1924 roku, s. 648.
7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 977.
8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 180.
9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 lipca 1927 roku, s. 203.
10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 691.
11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 71.
12. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 367.
13. Wykaz notariuszów Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na dzień 1 października 1938. s. 11.
14. Z dziejów nieszawskiej Ochotniczej Straży Pożarnej. „Strażak Pomorski”, s. 109, nr 8 z 1939.
15. Walne Zgromadzenie Izby Notarialnej na Okręg Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. „Orędownik Wrzesiński”, s. 4, nr 8 z 20 stycznia 1934.
16. Z kraju i ze świata. Prezydium Rady Notarialnej na Okręg Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. „Orędownik na Powiat Nowotomyski”, s. 2, nr 9 z 23 stycznia 1934.
17. Książka telefoniczna. [dostęp 2015-04-08].
18. Edmund Kaczkowski. stevemorse.org. [dostęp 2017-07-13].
19. Edmund Kaczkowski. stevemorse.org. [dostęp 2017-07-13].
20. Cmentarz Stare Powązki: ZALESCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-07-13].
21. Cmentarz Stare Powązki: PAWEŁ JAWORSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-07-13].
22. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
• Edmund Kaczkowski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-07-13].