Dywizjon Zwalczania Moździerzy (PSZ)

Dywizjon Zwalczania Moździerzy (dzm) – pododdział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych, sformowany w ramach artylerii dywizyjnej 4 Dywizji Piechoty.

Dywizjon Zwalczania Moździerzy

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1947
Dowódcy
Pierwszy	mjr Jan Tomala
Organizacja
Rodzaj wojsk	artyleria
Podległość	4 Dywizji Piechoty

Formowanie i przekształcenia organizacyjne

Sformowany wraz z macierzystą dywizją na mocy rozkazu Naczelnego Wodza nr 150/tjn. Org/45 z dnia 15 lutego 1945 roku. Początkowo formowany jako bateria o stanie 12 oficerów i 89 szeregowych. Następnie poza etatami brytyjskimi, z uwagi na brak zgody przeformowany w dywizjon. Dywizjon był zmotoryzowany spełniał funkcję pododdziału pomiarów artylerii z uwzględnieniem przeciwdziałania nieprzyjacielskim jednostkom moździerzy. Wchodził w skład artylerii dywizyjnej 4 Dywizji Piechoty w Wielkiej Brytanii. Osiągnął pod koniec maja 1945 r. stan etatowy.^[1] Rozformowany wraz z artylerią 4 DP w kwietniu 1947 roku.

Obsada dowódcza[2]

• dowódca dywizjonu – mjr Jan Tomala
• zastępca dowódcy dywizjonu – kpt. Czesław Machowski
• dowódca 1 baterii – por. Jan Kowalski
• dowódca 2 baterii – ppor. Józef Weber
• dowódca 3 baterii – ppor. Zbigniew Płaskoczyński

Przypisy

1. 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 6, 8.
2. 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 38.

Bibliografia

• 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.