Drozdowo (powiat kołobrzeski)

Drozdowo (niem. Drosedow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Rymań. Wieś jest siedzibą sołectwa Drozdowo w którego skład wchodzą również miejscowości Drozdówko i Lędowa.

Drozdowo

wieś
Kościół filialny pw. Chrystusa Króla
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	kołobrzeski
Gmina	Rymań
Liczba ludności (2013)	471[1]
Strefa numeracyjna	94
Kod pocztowy	78-124[2]
Tablice rejestracyjne	ZKL
SIMC	0310574
Położenie na mapie gminy Rymań Drozdowo
Położenie na mapie Polski Drozdowo
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Drozdowo
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego Drozdowo
53°59′38″N 15°32′44″E[3]

Według danych z 4 września 2013 r. Drozdowo miało 471 mieszkańców^[1].

Położenie

Miejscowość leży na Równinie Gryfickiej ok. 27 km na południe od Kołobrzegu przy drodze powiatowej Gościno – Gorawino. Ok. 1,5 km na wschód od wsi przepływa Dębosznica.

Historia

W okolicach Drozdowa odkryto kilka dobrze zachowanych stanowisk z czasów neolitu i kultury łużyckiej^[4]. Pierwsze wzmianki o miejscowości (jako Drosdouue) pojawiają się ok. 1180 roku, kiedy to Kazimierz I oddał miejscowość przybyłym do Białobok duńskim norbertanom z Lund^[5]. W roku 1208 książęta Bogusław II i Kazimierz II^[6], a w 1224 r. księżna pomorska Anastazja, potwierdzili nadanie wsi klasztorowi norbertanek w Białobokach^[7]. Od XIV w. do końca XVII w. miejscowość była we władaniu rodu Manteuffelów, posiadających rozległe dobra na tych terenach^[8]. W 1494 r. na pewno w Drozdowie znajdują się parafia i kościół^[9]. Po przyjęciu luteranizmu Drozdowo staje się siedzibą parafii ewangelickiej. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. W końcu XVII w. pół wsi zostało zakupione przez komendanta twierdzy kołobrzeskiej gen. Hansa Heinricha von Schlabrendorfa. W następnych latach majątki A i B zmieniają często swoich właścicieli (m.in. rody von Schlabrendorf, von Kleist, von Manteuffel). Podczas wojny siedmioletniej pożarowi ulega pół wsi^[9]. W 1818 r. wieś znalazła się w składzie Powiatu Księstwo. Od 1841 r. w rękach rodziny von Gerlach^[10]. Od 1872 r. miejscowość znalazła się w składzie nowo utworzonego powiatu kołobrzeskiego-karlińskiego. Rozwój majątku drozdowskiego przynosi działalność miejscowych dzierżawców Schimmelpfennigów stosujących nowoczesne metody w hodowli bydła^[9] - sukcesy w produkcji wzmocniły znaczenie i pozycję tej rodziny na Pomorzu, co uwidoczniło się w zdobyciu przez Karla Schimmelpfeniga mandatu do Reichstagu w 1920 r. z ramienia DNVP^[11]. Wieś przeżywa dynamiczny rozwój na przełomie XIX i XX w. - w 1900 r. zbudowano drogę do Gorawina, w 1913 r. wieś podłączono do prądu elektrycznego, w l. 30. zbudowano nowy budynek szkolny^[9]. Drozdowo wówczas było siedzibą okręgu (Amt - obejmującego Dębicę i Leszczyn)^[12] oraz parafii ewangelickiej (obejmującej Dębicę, Leszczyn i Trzynik). Po 1945 r. w granicach Polski. W latach 1950–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Demografia

Rok	Liczba ludności
1780[9]	238
1855[9]	695
1867[13]	809
1871[13]	743
1910[14]	663
1925[12]	740
1933[15]	697
1939[15]	695
2011[16]	544
2013[1]	471

Zabytki

Pomnik wzniesiony krótko po wojnie na cześć żołnierzy 1 AWP

• Kościół filialny pw. Chrystusa Króla w Drozdowie, ryglowy, zbudowany na początku XIX wieku, pierwotnie ewangelicki^[9]. Przed kościołem znajduje się dzwonnica z XIX wieku. W kościele zachowały się renesansowy ołtarz i barokowa ambona^[10]
• Park dworski z przełomu XIX i XX wieku (pałac nie zachował się do dziś)^[10]

Oświata

W Drozdowie znajduje się filia Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Rymaniu z oddziałem przedszkolnym^[17].

Wspólnoty religijne

Drozdowo wchodzi w skład parafii rzymskokatolickiej pw. Matki Bożej Królowej Polski w Gorawinie^[18], zaś kościół drozdowski jest filią kościoła parafialnego w Gorawinie.

Bezpieczeństwo

W Drozdowie funkcjonuje Ochotnicza Straż Pożarna.

Transport

We wsi znajdują się 2 przystanki autobusowe, z których można dojechać do Gościna i Kołobrzegu.

Historia kolei wąskotorowej

W 1895 r. doprowadzono do Drozdowa linię kolejki wąskotorowej. W ramach Kołobrzeskiej Kolei Wąskotorowej pociągi kursowały do Gościna, Kołobrzegu, Gryfic i Rymania – w 1938 r. nawet 5 razy dziennie^[9]. W 1961 r. przestały kursować pociągi pasażerskie i towarowe do Kołobrzegu, a w 1962 r. ustały kursy pociągów pasażerskich do Gryfic i do Gościna. Do 1995 r. normalnie kursowały pociągi towarowe. Po 1995 r. pociągi przestały jeździć, a w końcu linię rozebrano. Do dziś nie zachował się budynek stacji.

Turystyka

Wjazd na ścieżkę rowerową Gościno – jezioro Popiel

Obecnie, na miejscu dawnego podkładu kolejowego, znajduje się ścieżka rowerowa („Szlakiem po nasypie kolejki wąskotorowej”) z Gościna nad jezioro Popiel (Studnica), biegnąca wzdłuż północnego skraju wsi^[19].

Zobacz też

• Drozdowo