Dezyderiusz Danczowski

Dezyderiusz Danczowski (ur. 16 marca 1891 w Battonya, zm. 25 sierpnia 1950 w Trzcińsku-Zdroju)^[1] – polski wiolonczelista i pedagog.

Dezyderiusz Danczowski

Data i miejsce urodzenia	16 marca 1891 Battonya
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	25 sierpnia 1950 Trzcińsko-Zdrój
Instrumenty	wiolonczela
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	wiolonczelista, pedagog

Życiorys

Jego matka Anna była pochodzenia romskiego^[2]. Dezyderiusz Danczowski studiował w Konserwatorium Lwowskim i kontynuował studia w Lipsku^[1] u Juliusa Klengla. Debiutował w Lipsku w roku 1909 koncertem wiolonczelowym h-moll Antonína Dvořáka. W Filharmonii Lipskiej do roku 1914 zajmował stanowisko koncertmistrza wiolonczel. Okres I wojny światowej spędził w Rosji przebywając w Kijowie, Odessie i Taganrogu.

Około 1915 roku Danczowski poślubił Jadwigę Majerską (ur. 1893 lub 1894)^[2], siostrę pianisty i kompozytora Tadeusza Majerskiego^[3], która zginęła w Auschwitz w 1943 roku. Mieli jedyną córkę Beatrycze^[2].

W roku 1918 zamieszkał w Poznaniu^[4]. Został pedagogiem Konserwatorium Poznańskiego. Był członkiem orkiestry Opery Poznańskiej, a także Kwartetu Polskiego^[1], którego był współtwórcą w 1920^[4].

W latach 1923–1932 w szkole muzycznej w Cincinnati prowadził klasę wiolonczeli^[4] i kameralistyki, a także koncertmistrzem wiolonczel w orkiestrze symfonicznej.

Po powrocie ze Stanów Zjednoczonych w roku 1932 zamieszkał we Lwowie^[2], gdzie został powołany na profesora Konserwatorium. W roku 1935 powrócił do Poznania, obejmując stanowisko profesora Konserwatorium, członka Kwartetu Polskiego i pierwszego wiolonczelisty w Operze Poznańskiej.

Po wybuchu II wojny światowej prowadził w Warszawie tajne nauczanie muzyki. Po wojnie w roku 1945 grał w orkiestrze Filharmonii Krakowskiej. W roku 1946 powrócił do Poznania i objął funkcje okresu przedwojennego.

Zmarł na skutek ataku serca^[2]. Został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera ILa-7-11)^[5].

Od roku 1974 organizowane są w Poznaniu co pięć lat ogólnopolskie konkursy gry na wiolonczeli jego imienia^[6].

Grób Dezyderiusza Danczowskiego na cmentarzu Górczyńskim

Wnuczką Dezyderiusza Danczowskiego jest Kaja Danczowska, skrzypaczka i pedagog^[7][2].

Przypisy

1. indeks osób [online], polmic.pl [dostęp 2023-01-26].
2. Kaja. Biografia Kai Danczowskiej - Katarzyna Marczak - ebook + książka [online], legimi.pl [dostęp 2023-01-27].
3. kompozytorzy [online], polmic.pl [dostęp 2023-01-26].
4. Danczowski Dezyderiusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-01-27].
5. Dezyderiusz Danczowski – miejsce pochówku [dostęp 2020-01-18]
6. Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelistów im. Dezyderiusza Danczowskiego [online], Culture.pl [dostęp 2023-01-27] (pol.).
7. Danczowska Kaja, [w:] WładysławW. Tyrański WładysławW., Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 61, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-26].

Zobacz też

• Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelowy im. Dezyderiusza Danczowskiego

Bibliografia

• A.A. Gąsiorowski A.A., J.J. Topolski J.J. (red.), Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 136, ISBN 83-01-02722-3.
• Culture.pl
• Konkurs im. Danczowskiego
• Marek Kozubel, Majerski, Tadeusz, [w:] Zostali na Wschodzie. Słownik inteligencji polskiej w ZSRS 1945–1991 (red. nauk. Adam Hlebowicz), Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2021, s. 375-377

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000045791927
• VIAF: 21820720
• LCCN: no2002103610
• NKC: xx0168223
• PLWABN: 9810673213305606
• NUKAT: n2006005888

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3890534