Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Deirdre Nansen McCloskey (ur. jako Donald Nansen McCloskey[1] 11 września 1942[2]) – profesor zwyczajny ekonomii, historii, filologii angielskiej i komunikacji na Uniwersytecie Illinois w Chicago (UIC). Jest też profesorem filozofii i filologii klasycznej w stanowisku adiunkta. Przez pięć lat była profesorem wizytującym na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie, gdzie wykładała filozofię. Od 2007 roku otrzymała siedem doktoratów honoris causa[3]. W 2013 roku otrzymała Julian L. Simon Memorial Award od Competitive Enterprise Institute za swoją analizę czynników historycznych, które doprowadziły do wzrostu ludzkich możliwości i dobrobytu[4]. Jej główne zainteresowania dotyczą zagadnień fundamentów współczesności, nadużywania statystycznej istotności w ekonomii i innych naukach, badań nad kapitalizmem i innych kwestii.
.jpg) McCloskey w 2014 r. | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Alma Mater | |
| Pracodawca | |
| Strona internetowa | |
McCloskey ukończyła ekonomię na Uniwersytecie Harvarda, gdzie doktoryzowała się pod opieką Alexandra Gerschenkrona[5]. Jej praca o brytyjskiej stali i żelazie zdobyła w 1973 nagrodę Davida A. Wellsa[6].
W 1968 roku, McCloskey rozpoczęła karierę na Uniwersytecie Chicagowskim, gdzie spędziła 12 lat, uzyskując tytuł profesora zwyczajnego ekonomii w 1975 i profesora na stanowisku adiunkta w dziedzinie historii w 1979 roku. Jej praca w Chicago odznaczyła się wkładem w rewolucję kliometryczną w badaniach historii gospodarczej i wydaniem The Applied Theory of Price[7], stanowiącej owoc wysiłków dydaktycznych w przekazywaniu znaczącym ekonomistom chicagowskiej teorii ceny. W 1979, po sugestii Wayne’a Bootha, zajęła się badaniami nad retoryką w ekonomii. McCloskey jest autorką 16 książek i ponad 400 artykułów z wszystkich dziedzin, którymi się zajmowała[8].
Jej główne osiągnięcia dotyczą historii gospodarczej Wielkiej Brytanii (dziewiętnastowiecznego handlu, historii najnowszej i średniowiecznego rolnictwa), historii ilościowej czy inaczej kliometrii, retoryki ekonomii, retoryki nauki, metodologii nauk ekonomicznych, etyki cnót, ekonomii feministycznej, ekonomii heterodoksyjnej, ekonomii austriackiej, roli matematyki w analizie ekonomicznej, korzystania (i nadużywania) testów statystycznej istotności w ekonomii, a w trylogii o „Erze Burżuazji” o źródłach rewolucji przemysłowej.
Opublikowana w 2006 roku The Bourgeois Virtues: Ethics for an Age of Commerce[9] jest pierwszą książką w serii Era burżuazji. Badając okres po rewolucji przemysłowej McCloskey twierdzi w niej, że burżuanie [por. Burżuazyjna Godność po Polsku] wbrew domniemaniu ich wiary w samą roztropność uznają wszystkie siedem cnót głównych.
Druga książka, Burżuazyjna godność: Dlaczego ekonomia nie potrafi wyjaśnić współczesnego świata, została opublikowana w 2010 [polskie wydanie: Instytut Misesa 2017]. Autorka stawia w niej tezę, że bezprecedensowy przyrost z 3 do 100 dolarów per capita dziennego dochodu nie wynikał z akumulacji kapitału, lecz z innowacji i retorycznej przychylności, którą zaczęli być otaczani burżuanie.
Trzecia książka, Bourgeois Equality: How Ideas, Not Capital or Institutions, Enriched the World ukazała się w 2016 roku[10]. McCloseky rozwija w niej swoją tezę tworząc termin “Wielkiego Wzbogacenia” (ang. "Great Enrichment") do opisania bezprecedensowego wzrostu dobrobytu pomiędzy XIX i XX wiekiem. Wzmacnia w nim swoją tezę, że to idee i innowacje wywołały wzbogacenie, nie akumulacja – wbrew tezom wielu intelektualistów od Karola Marksa po Thomasa Pikettyego.
W grudniu 2017 roku, nakładem Instytutu Edukacji Ekonomicznej im. Ludwiga von Misesa, ukazało się polskie tłumaczenie tomu drugiego trylogii o Erze burżuazji, pt. Burżuazyjna godność. Dlaczego ekonomia nie potrafi wyjaśnić współczesnego świata. Autorka napisała wstęp do polskiego wydania, w którym przeplata autobiograficzne wątki związane z Polską z głównymi tezami książki.
Tłumacze książki – Jan Lewiński i Marcin Zieliński – stworzyli na potrzeby książki nowe słowo „burżuanie”, aby odciąć stosowane w oryginale słowo „bourgeoisie” od pejoratywnego wydźwięku polskiego słowa „burżuje”.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
