Remove ads
DeMarcus Amir Cousins (ur. 13 sierpnia 1990 w Mobile) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji środkowego, mistrz świata z 2014 oraz olimpijski z 2016, od 2023 zawodnik Mets de Guaynabo.
.jpg) DeMarcus w barwach Pelicans (2017) | ||||||||||||||||||||||||||
| #0 Mets de Guaynabo | ||||||||||||||||||||||||||
| środkowy | ||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
DeMarcus Amir Cousins | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
Boogie, DMC | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1990 | |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
208 cm | |||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
122 kg | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera | ||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
od 2010 | |||||||||||||||||||||||||
| Szkoła średnia |
LeFlore Magnet High School (Mobile, Alabama) | |||||||||||||||||||||||||
| College |
Kentucky (2009–2010) | |||||||||||||||||||||||||
| Draft |
2010, numer: 5 | |||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||||||||||||
Urodził się w Mobile w Alabamie i uczęszczał do miejscowej szkoły średniej LeFlore Magnet High School. W 2009 roku brał udział w meczach gwiazd zawodników szkół średnich takich jak McDonald’s All-American Game[1], Nike Hoop Summit[2] czy Jordan Brand Classic[3]. Został wybrany do pierwszej piątki All-USA magazynu USA Today[4]. Według serwisu skautingowego Rivals.com był drugim zawodnikiem szkół średnich w kraju[5], zaś według ESPN – czwartym[6].
15 kwietnia 2009 podpisał Letter of Intent z uczelnią Kentucky[7]. W sezonie 2009/10 zdobywał średnio 15,1 punktu, 9,8 zbiórki i 1,8 bloku na mecz[8]. Został wybrany Debiutantem Roku (ang. Freshman of the Year) konferencji Southeastern Conference; dostał się także do pierwszej piątki konferencji[9]. Wraz z drużyną Wildcats doszedł do 1/8 turnieju NCAA, gdzie Kentucky przegrało z West Virginia Mountaineers[10].
8 kwietnia 2010 zadeklarował swój udział w drafcie[11]. Został w nim wybrany z 5. numerem przez Sacramento Kings[12]. 7 lipca 2010 podpisał dwuletni kontrakt z tym klubem[13]. W swoim debiucie, 27 października 2010, przeciwko Minnesocie Timberwolves uzyskał 14 punktów, 8 zbiórek i 5 asyst[14]. Cousins wziął udział w Rising Stars Challenge, w którym zdobył 33 punkty i 14 zbiórek[15]. W swoim debiutanckim sezonie zdobywał średnio 14,1 punktu i 8,6 zbiórki. Dostał się do pierwszej piątki debiutantów[16], a w głosowaniu na Rookie of the Year zajął 3. miejsce, po Blake’u Griffinie i Johnie Wallu[17].
4 lutego 2012 Cousins zdobył 21 punktów i 20 zbiórek i uzyskał swoje pierwsze double-double na poziomie 20–20[18]. Po raz drugi wziął udział w Rising Stars Challenge (18 punktów, 11 zbiórek)[19]. 3 kwietnia 2012, w przegranym meczu z Phoenix Suns, ustanowił własny rekord pod względem liczby zdobytych punktów (41)[20].
22 grudnia 2012 został zawieszony przez Kings na czas nieokreślony z powodu „nieprofesjonalnego zachowania i działania szkodliwego dla zespołu”[21]. Zawieszenie zostało zdjęte 24 grudnia[22]. 30 grudnia 2012, w meczu z Boston Celtics, Cousins, zdobywając 12 punktów, 10 zbiórek i 10 asyst, uzyskał pierwsze triple-double w profesjonalnej karierze[23].
Przed sezonem 2013/14, 30 września 2013, Cousins podpisał przedłużenie kontraktu z Kings[24], które według ESPN zostało zawarte na cztery lata i opiewa na 62 milionów dolarów[25]. 13 stycznia 2014 został wybrany Graczem Tygodnia konferencji zachodniej[26]. W trakcie sezonu miał serię 15 meczów z rzędu, w których zdobywał double-double; była to także najdłuższa taka seria w historii klubu[27]. Seria ta zakończyła się 22 stycznia 2014, w meczu z Rockets[28], w którym Cousins doznał kontuzji lewej kostki i opuścił 6 kolejnych meczów[29]. 27 lutego został ukarany meczem zawieszenia przez NBA po tym, jak w meczu z Houston Rockets uderzył rozgrywającego Patricka Beverley w brzuch[30]. W swoim czwartym sezonie w NBA, Cousins był liderem klubu pod względem punktów, zbiórek, przechwytów i bloków[31]. W trakcie sezonu 53 razy uzyskał double-double, czym ustanowił rekord Kings od czasu przeprowadzki tego klubu do Sacramento[31].
Przed sezonem 2014/15, Cousins, wraz z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, wziął udział i zdobył złoty medal na Mistrzostwach Świata 2014[32]. W turnieju zdobywał średnio 9,8 punktu i 5,7 zbiórki na mecz[33].
W trakcie 15 pierwszych meczach sezonu 2014/15 Cousins zdobywał średnio 23,5 punktu, 12,6 zbiórki i 1,5 bloku na mecz[34]. 24 listopada 2015 został wybrany Zawodnikiem Tygodnia swojej konferencji[35]. Z powodu wirusowego zapalenia opon mózgowych[36] opuścił 10 następnych spotkań[37]. 30 stycznia 2015 ogłoszono, że Cousins zastąpi podczas Meczu Gwiazd 2015 kontuzjowanego Kobe Bryanta. Cousins został tym samym pierwszym od 2004 roku koszykarzem Kings, który wziął udział w All-Star Game[38]. W samym meczu zdobył 14 punktów i miał 7 zbiórek[39]. 1 kwietnia 2015, w meczu z Houston Rockets, Cousins uzyskał drugie w karierze triple-double, zdobywając 24 punkty, 21 zbiórek, 10 asyst i 6 bloków[40]. Został drugim zawodnikiem, po Kareem Abdul-Jabbarze, który w jednym meczu zanotował 20+ punktów, 20+ zbiórek, 10+ asyst i 5+ bloków[41][a]. W następnym meczu zdobył 24 punkty, 20 zbiórek i 13 asyst[43], stając się trzecim zawodnikiem, po Elginie Baylorze i Wilcie Chamberlainie, który uzyskał triple-double z 20+ punkami, 20+ zbiórkami i 10+ asystami w dwóch kolejnych meczach[44].
W pierwszym meczu sezonu 2015/16, przeciwko Los Angeles Clippers, Cousins zdobył 32 punkty i 13 zbiórek, trafiając 4 z 5 rzutów trzypunktowych. W ciągu żadnego z poprzednich sezonów nie trafił łącznie więcej niż czterech takich rzutów[45]. W trakcie 8 pierwszych spotkań zdobywał średnio 27,5 punktu i 11 zbiórek na mecz. 20 listopada 2015 został zawieszony na jeden mecz za uderzenie przedramieniem w głowę Ala Hroforda[46]. 11 listopada 2015 zdobył 33 punkty i 9 zbiórek oraz ponownie trafił cztery rzuty trzypunktowe[47]. 2 dni później zdobył 40 punktów w spotkaniu z Brooklyn Nets[48]. 16 listopada po raz trzeci w karierze został Zawodnikiem Tygodnia konferencji zachodniej[49]. 23 stycznia 2016 ustanowił nowy rekord kariery pod względem punktów, zdobywając ich 48 w wygranym meczu z Indiana Pacers[50]. Rekord ten poprawił już dwa dni później, uzyskując 56 punktów w spotkaniu z Charlotte Hornets[51]. 28 stycznia po raz drugi w karierze został wybrany do udziału w NBA All-Star Game[52]. 5 lutego 2016, w meczu z Brooklyn Nets, zdobył czwarte triple-double w karierze: 24 punkty, 10 zbiórek i 10 asyst[53]. 14 lutego 2016, w Meczu Gwiazd, Cousins uzyskał 11 punktów i 4 zbiórki[54].
20 lutego 2017 w wyniku transferu trafił do New Orleans Pelicans[55].
6 lipca 2018 podpisał roczną umowę z Golden State Warriors, jako wolny agent[56].
6 lipca 2019 został zawodnikiem Los Angeles Lakers[57]. 23 lutego 2020 został zwolniony[58]. 1 grudnia dołączył do Houston Rockets[59]. 23 lutego 2021 opuścił klub[60]. 5 kwietnia zawarł 10-dniową umowę z Los Angeles Clippers[61]. 16 kwietnia podpisał kolejny, identyczny kontrakt[62], a 26 kwietnia związał się z klubem do końca sezonu[63]. 30 listopada 2021 został zawodnikiem Milwaukee Bucks[64]. 6 stycznia 2022 został zwolniony[65]. 21 stycznia 2022 zawarł 10-dniową umowę z Denver Nuggets[66].
11 kwietnia 2023 dołączył do portorykańskiego Mets de Guaynabo[67].
Remove ads
Stan na 11 października 2023, na podstawie[68], o ile nie zaznaczono inaczej.
- NCAA
- Uczestnik rozgrywek Elite Eight turnieju NCAA (2010)
- Mistrz:
- turnieju konferencji Southeastern (SEC – 2010)
- sezonu regularnego konferencji SEC (2010)
- Pierwszoroczniak roku SEC (2010)[69]
- Zaliczony do:
- II składu All-American (2010)
- I składu:
- konferencji SEC (2010)
- turnieju konferencji SEC (2010)
- pierwszoroczniaków SEC (2010)
- turnieju Cancun Challenge Riviera Division (2010)
- NBA
- Wicemistrz NBA (2019)
- Wielokrotnie powoływany do udziału meczu gwiazd NBA (2015[b]–2017, 2018[c])
- Uczestnik:
- Rising Stars Challenge (2011, 2012)
- Skills Challenge (2016, 2017)[73]
- Wybrany do:
- I składu:
- debiutantów (2011)[74]
- letniej ligi NBA (2010)
- II składu NBA (2015)
- I składu:
- Zawodnik tygodnia (13.01.2014, 24.11.2014, 16.11.2015, 25.01.2016)
- Debiutant miesiąca letniej ligi NBA w Las Vegas (2010)
- Reprezentacja
Remove ads
| Legenda | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| M | Mecze | S5 | Pierwsza piątka | MPG | Minuty na mecz |
| FG% | Celność rzutów z pola | 3P% | Celność rzutów „za 3” | FT% | Celność rzutów wolnych |
| RPG | Zbiórki na mecz | APG | Asysty na mecz | SPG | Przechwyty na mecz |
| BPG | Bloki na mecz | PPG | Punkty na mecz | ||
Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)
Stan na koniec sezonu 2023/24
Sezon regularny
| Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2010/11 | Sacramento | 81 | 62 | 28,5 | 43,0% | 16,7% | 68,7% | 8,6 | 2,5 | 1,0 | 0,8 | 14,1 |
| 2011/12 | Sacramento | 64 | 62 | 30,5 | 44,8% | 14,3% | 70,2% | 11,0 | 1,6 | 1,5 | 1,2 | 18,1 |
| 2012/13 | Sacramento | 75 | 74 | 30,5 | 46,5% | 18,2% | 73,8% | 9,9 | 2,7 | 1,4 | 0,7 | 17,1 |
| 2013/14 | Sacramento | 71 | 71 | 32,4 | 49,6% | 0,0% | 72,6% | 11,7 | 2,9 | 1,5 | 1,3 | 22,7 |
| 2014/15 | Sacramento | 59 | 59 | 34,1 | 46,7% | 25,0% | 78,2% | 12,7 | 3,6 | 1,5 | 1,7 | 24,1 |
| 2015/16 | Sacramento | 65 | 65 | 34,6 | 45,1% | 33,3% | 71,8% | 11,5 | 3,3 | 1,6 | 1,4 | 26,9 |
| 2016/17 | Sacramento | 55 | 55 | 34,4 | 45,2% | 35,6% | 77,0% | 10,6 | 4,8 | 1,4 | 1,3 | 27,8 |
| 2016/17 | New Orleans | 17 | 17 | 33,8 | 45,2% | 37,5% | 77,7% | 12,4 | 3,9 | 1,5 | 1,1 | 24,4 |
| 2017/18 | New Orleans | 48 | 48 | 36,2 | 47,0% | 35,4% | 74,6% | 12,9 | 5,4 | 1,6 | 1,6 | 25,2 |
| 2018/19 | Golden State | 30 | 30 | 25,7 | 48,0% | 27,4% | 73,6% | 8,2 | 3,6 | 1,3 | 1,5 | 16,3 |
| 2020/21 | Houston | 25 | 11 | 20,2 | 37,6% | 33,6% | 74,6% | 7,6 | 2,4 | 0,8 | 0,7 | 9,6 |
| 2020/21 | L.A. Clippers | 16 | 0 | 12,9 | 53,7% | 42,1% | 68,2% | 4,5 | 1,0 | 0,8 | 0,4 | 7,8 |
| 2021/22 | Milwaukee | 17 | 5 | 16,9 | 46,6% | 27,1% | 81,6% | 5,8 | 1,1 | 0,9 | 0,5 | 9,1 |
| 2021/22 | Denver | 31 | 2 | 13,9 | 45,6% | 32,4% | 73,6% | 5,5 | 1,7 | 0,6 | 0,4 | 8,9 |
Play-offy
| Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2019 | Golden State | 8 | 5 | 16,6 | 39,6% | 25,0% | 64,0% | 4,9 | 2,4 | 0,6 | 0,8 | 7,6 |
| 2021 | L.A. Clippers | 7 | 0 | 8,3 | 45,2% | 40,0% | 78,6% | 2,0 | 0,7 | 0,3 | 0,4 | 7,6 |
| 2022 | Denver | 5 | 0 | 11,4 | 65,5% | 66,7% | 73,3% | 3,4 | 1,2 | 0,6 | 0,2 | 10,6 |
| Razem | 20 | 5 | 12,4 | 47,6% | 39,3% | 70,4% | 3,5 | 1,5 | 0,5 | 0,5 | 8,4 |
- Liczone są tylko spotkania sezonu regularnego. Tim Duncan w 6. meczu Finałów NBA 2003 uzyskał 21 punktów, 20 zbiórek, 10 asyst i 8 bloków[42].
- Zastąpił w składzie kontuzjowanego Kobe Bryanta[70].
- Został powołany, nie wystąpił z powodu kontuzji ścięgna Achillesa. Jego miejsce w składzie zajął Paul George[71][72].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads