Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Zbierański (ur. 6 grudnia 1889[1][2][3] w Warszawie, zm. 31 maja 1982 w Nowym Jorku) – pionier polskiego lotnictwa, inżynier, konstruktor lotniczy, porucznik piechoty Wojska Polskiego.
 | |
 porucznik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 grudnia 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 maja 1982 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       | |
Swoje zainteresowania lotnictwem zaczął rozwijać po ukończeniu studiów na Politechnice Lwowskiej. Był współzałożycielem Koła Awiatorów, w którym rozpoczął wstępne projektowanie a następnie (ze Stanisławem Cywińskim) budowę samolotu Zbierański i Cywiński. Samolot został oblatany przez Michała Scipio del Campo 25 września 1911 roku, a następnie oddany do użytku. Obok samolotu „Jaskółka” Edmunda Libańskiego był to pierwszy latający samolot w Królestwie Polskim. W 1912 roku podarował swój samolot Związkowi Awiatycznemu Studentów Politechniki Lwowskiej[4].
Udało mu się zakupić za sumę 200 rubli uszkodzony samolot Blériot XI, który rozbił pod Siekierkami Francuz Grant[5]. Zbierański wyremontował samolot i uczył się na nim samodzielnie pilotażu. W momencie otwarcia kursu pilotażu w Awiacie sprzedał Blériota i został uczestnikiem kursu pilotażu w tym Towarzystwie (instruktor Henryk Segno), jednak nie odbył samodzielnych lotów[4].
W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich, Polskiej Organizacji Wojskowej i Awiacji (Lotnictwie) Armii Polskiej we Francji.
W Wojsku Polskim służył w Oddziale II Sztabu Generalnego. Był organizatorem i szefem Ekspozytury w Grodnie oraz szefem Posterunku Nr 5 Frontu Litewsko-Białoruskiego. W czasie wojny z bolszewikami pełnił służbę na stanowisku szefa defensywy frontu[6]. Po zakończeniu wojny został zdemobilizowany.
Został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty[7][8][9]. W 1923 roku był oficerem rezerwy 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie[10].
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas grupie oficerów „pozostających stale zagranicą”[11].
W latach 20. XX wieku produkował samochody, motocykle, drezyny kolejowe i ślizgacze. W 1930 rozpoczął pracę w administracji państwowej. Był starostą powiatu łuninieckiego, a później aż do września 1939 starostą powiatu prużańskiego.
Od 1939 na emigracji (kolejno we Francji, Kanadzie, USA). Podczas II wojny światowej, w 1940 we Francji zorganizował i kierował Biurem Przemysłu Wojennego, a później w Kanadzie pracował przy produkcji dział przeciwlotniczych i w nadzorze technicznym produkcji samolotu Anson V w Federal Aircraft Company. 23 lipca 1943 roku zwrócił się do Naczelnego Wodza, generała broni Kazimierza Sosnkowskiego z prośbą o przyjęcie do Polskich Sił Zbrojnych[6].
Sławę zyskał jako współkonstruktor polskiego pierwszego udanego samolotu o konstrukcji częściowo metalowej. Był aktywnym działaczem Polonii i fundatorem anglojęzycznego księgozbioru dla biblioteki Instytutu Lotnictwa w Warszawie (1962).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.png){kind=small}
