Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu

Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu – wojenna nekropolia oficerów radzieckich poległych lub zmarłych w wyniku ran i chorób odniesionych w czasie oblężenia Wrocławia w roku 1945. Pochowano tu 763 radzieckich oficerów, w tym 69 nieznanych z imienia i nazwiska, pochodzących głównie z 6. Armii I Frontu Ukraińskiego pod dowództwem gen. Władimira Głuzdowskiego. Wśród pochowanych znajdują się także dwaj niemieccy antyfaszyści: Horst Viedt i Josef Wagner, którzy zginęli podczas akcji dywersyjnej 6 maja 1945.

Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu

Fragment cmentarza z glorietą
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Typ cmentarza	wojskowy
Stan cmentarza	nieczynny
Powierzchnia cmentarza	5,3 ha
Liczba pochówków	763
Data otwarcia	1945
Zarządca	Gmina Wrocław
Architekt	Tadeusz Ptaszycki, Roman Feliński
Położenie na mapie Wrocławia Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu
Położenie na mapie Polski Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu
51°03′56″N 17°00′13″E

Cmentarz bywa często nazywany „cmentarzem żołnierzy radzieckich”. Jest to błąd, gdyż żołnierze (nie oficerowie), polegli w tym samym okresie, pochowani są w innym miejscu Wrocławia (Cmentarz Żołnierzy Radzieckich na Skowroniej Górze).

Lokalizacja

Cmentarz znajduje się między ulicami Karkonoską a Wyścigową na działce o powierzchni 5,3 ha w kształcie trójkąta o rozszerzonej podstawie. Nekropolia charakteryzuje się ściśle rozplanowanym układem geometrycznym, głównym elementem jest zaprojektowana w roku 1947 przez Romana Felińskiego glorieta, złożona z pięciu połączonych ze sobą kolumn, usytuowana na wysokim cokole z wyrzeźbioną w granicie urną. Od gloriety prowadzą w kierunku bocznych wejść dwie symetrycznie rozmieszczone aleje drzew. Pomiędzy alejami a głównym wejściem znajdują się dwie jednakowe kwatery podzielone na pola grzebalne przedzielone siatką żywopłotu. W środku obu kwater, na placykach w kształcie koła, znajdują się obeliski wykonane z marmuru. Główne wejście zdobią dwie armaty ZiS-3, natomiast boczne wejścia cztery czołgi T-34, będące w czasie trwania walk na wyposażeniu 6 armii I Frontu Ukraińskiego. Jeden z czołgów, o numerze 212, wiosną 1945 roku został zniszczony przez Niemców na rogu ulic Hallera i Gajowickiej.

Historia

Budowę cmentarza rozpoczęto w kwietniu 1945 roku, w momencie gdy walki jeszcze trwały. Obecny kształt cmentarz zyskał w roku 1947, autorem projektu był Tadeusz Ptaszycki. W latach późniejszych kilkukrotnie miały miejsce prace konserwatorskie, m.in. w roku 1962 wymieniono nagrobki z czarnego kamienia na lastrykowe. W roku 1985 odsłonięto tablicę poświęconą pamięci generała-majora Iwana Połbina, najwyższego rangą oficera, który poległ w walkach o Wrocław, a szczątków którego nie udało się odnaleźć.

• 
  Brama główna cmentarza
• 
  Jeden z dwóch obelisków w centrum pól grzebalnych
• 
  Brama boczna (północna) cmentarza
• 
  Panorama cmentarza
• 
  Glorieta

Bibliografia

• Encyklopedia Wrocławia, JanJ. Harasimowicz (red.), WłodzimierzW. Suleja (red.), MariolaM. Abkowicz, Wrocław: Wyd. Dolnośląskie, 2006, ISBN 83-7384-561-5, ISBN 978-83-7384-561-9, OCLC 76363702. Brak numerów stron w książce
• Antkowiak Z., 1997, Wrocław od A do Z, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków. ISBN 83-04-04340-8
• Żuławiński J., 1979, Miejsca upamiętnione we Wrocławiu [w:] Kalendarz Wrocławski 1979, Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Wrocław.=

Linki zewnętrzne

• Wikimapia
• Zdjęcia i opis cmentarza (po rosyjsku). allday.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-16)].