Remove ads
Samochód osobowy segmentu D Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chevrolet Malibu – samochód osobowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet w latach 1997–2024.
Chevrolet Malibu I przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
luty 1997 |
Okres produkcji |
1997–2005 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Następca |
Chevrolet Malibu II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
4-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
4836 mm |
Szerokość |
1763 mm |
Wysokość |
1433 mm |
Rozstaw osi |
2718 mm |
Masa własna |
1384–1425 kg |
Liczba miejsc |
5 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne | |
Konkurencja |
Chevrolet Malibu I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1997 roku.
W połowie lat 90. General Motors zdecydowało się zastąpić dotychczas reprezentujące Chevroleta w klasie średniej modele Corsica i Beretta zupełnie nowym modelem opracowanym wspólnie z Oldsmobile na bazie platformy GM N.
Przedstawiony na początku 1997 roku samochód otrzymał stosowaną już na przełomie lat 70. i 80. dla wyższej klasy pojazdu nazwę Malibu[1], przyjmując formę 4-drzwiowego sedana o stonowanych liniach[2]. Samochód zyskał liczne zaokrąglenia i owalne akcenty dominujące wygląd zewnętrzny i wewnętrzny[3].
W 2000 roku w ramach drobnej restylizacji w atrapie chłodnicy pojawiła się wąska, chromowana poprzeczka z większym logo Chevroleta[4].
Po prezentacji nowego wcielenia w 2003 roku, Chevrolet zdecydował się kontynuować produkcję pierwszej generacji Malibu przez kolejne 2 lata jako Chevrolet Classic. Samochód był pod tą postacią dostępny dla nabywców flotowych do 2005 roku[5].
Chevrolet Malibu II przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
lipiec 2003 |
Okres produkcji |
2003–2008 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Chevrolet Malibu I |
Następca |
Chevrolet Malibu III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów |
4-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
4783 mm |
Szerokość |
1775 mm |
Wysokość |
1460 mm |
Rozstaw osi |
2700 mm |
Masa własna |
1440–1642 kg |
Liczba miejsc |
5 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Cadillac BLS |
Konkurencja |
Chevrolet Malibu II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2003 roku.
Druga generacja Malibu została skonstruowana w ramach zakrojonego na szeroką skalę partnerstwa między amerykańskimi i europejskimi markami podlegającymi wówczas koncernowi General Motors, a także włoskim Fiatem. W efekcie skonstruowana została platforma Epsilon, która posłużyła jako baza do zbudowania także średniej wielkości modelu Chevroleta[6].
Malibu II przyjęło bardziej awangardową formę od poprzednika, stając się szersze i wyższe, a nadwozie oferuje większą przestrzeń w kabinie pasażerskiej. Z przodu pojawiły się duże, wysoko osadzone reflektory, pod którymi poprowadzono dużą, chromowaną poprzeczkę biegnącą przez całą szerokość nadwozia. Z tyłu znalazły się tym razem jednoczęściowe lampy[7].
Po raz pierwszy i zarazem ostatni w historii nowożytnego Malibu gama nadwoziowa została równolegle z wersją sedan poszerzona także o drugi wariant – dużego, 5-drzwiowego hatchbacka o nazwie Chevrolet Malibu MAXX[8]. Samochód wyróżniał się większym rozstawem osi stosunkowo dużą przestrzenią bagażową, ze stopniowanym tyłem i dużymi okienkami między słupkami C i D. Produkcja tego wariantu zakończyła się w 2007 roku[9].
Pod koniec 2005 roku Chevrolet przedstawił Malibu po obszernej modernizacji, która zmodyfikowała wygląd pasa przedniego. Kontrowersyjna, duża atrapa chłodnicy z chromowaną poprzeczką została zastąpiona znacznie mniejszym, trapezoidalnym otworem powietrza. Zmienił się także kształt wlotów powietrza w zderzaku[10].
Rok po prezentacji zmodernizowanego Malibu II, Chevrolet zdecydował się poszerzyć ofertę modelu także o sportowy, topowy wariant Malibu SS.
Poza wizualnymi modyfikacjami polegającymi na zamontowaniu dodatkowych nakładek i spojlerów wraz z większymi, 18-calowymi alufelgami, samochód napędzany był 3,9-litrowym V6 o mocy 240 KM, rozwijającym maksymalny moment obrotowy 325 Nm[11].
Chevrolet Malibu III | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
grudzień 2006 |
Okres produkcji |
2007–2012 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Chevrolet Malibu II |
Następca |
Chevrolet Malibu IV |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
4- i 6-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
4872 mm |
Szerokość |
1786 mm |
Wysokość |
1450 mm |
Rozstaw osi |
2852 mm |
Masa własna |
1549–1655 kg |
Liczba miejsc |
5 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne | |
Konkurencja |
Chevrolet Malibu III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2006 roku.
Kolejne wcielenie Malibu ponownie powstało na wspólnej platformie General Motors i Fiata Epsilon, powstając jednak od podstaw jako zupełnie nowy model mający ułatwić Chevroletowi konkurowanie z japońskimi konstrukcjami takich marek jak Honda czy Toyota[12].
Tym razem samochód powstał przy szczególnie bliskiej kooperacji z lokalnymi bratnimi filiami Pontiac i Saturn, czego efektem była identyczna w stosunku do bliźniaczych modeli tych marek sylwetka. Samochód charakteryzował się niskim nadwoziem z krótkim tylnym zwisem, podłużną maską i wysoko poprowadzoną linią okien. Podobnie do innych ówczesnych nowości rynkowych Chevroleta, pas przedni zdobiła duża atrapa chłodnicy podzielona na pół poprzeczką z logo producenta[13].
W 2008 roku samochód zdobył tytuł North American Car of the Year[14].
W kwietniu 2008 roku Chevrolet przedstawił pierwszą w historii linii modelowej odmianę o napędzie hybrydowym[15]. Spalinowo-elektryczny układ łączył 2,4-litrowy silnik benzynowy z niewielką, 36-woltową baterią. Łączna moc układu wynosiła 167 KM[16].
europejski Chevrolet Malibu IV przed liftingiem | |
Inne nazwy |
Holden Malibu |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany |
kwiecień 2011 |
Okres produkcji |
2011–2016 (USA) |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Chevrolet Malibu III |
Następca |
Chevrolet Malibu V |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
6-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
4859 mm |
Szerokość |
1854 mm |
Wysokość |
1463 mm |
Rozstaw osi |
2783 mm |
Masa własna |
1539–1660 kg |
Liczba miejsc |
5 |
Test Euro NCAP | |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Citroen C5 |
Chevrolet Malibu IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2011 roku.
Pierwsze informacje na temat wyglądu nowego Malibu pojawiły się w internecie w marcu 2010 roku, kiedy to wyciekły szkice z urzędu patentowego obrazujące kształt nadwozia i podstawowe cechy modelu[17]. Potwierdziło się to podczas premiery, która odbyła się nieco ponad rok później, w kwietniu 2011 roku podczas New York Auto Show[18].
Chevrolet Malibu czwartej generacji został utrzymany w nowym kierunku stylistycznym producenta, z dużymi wielokształtnymi, wysoko umieszczonymi reflektorami, a także charakterystycznymi podwójnymi, łączonymi lampami nawiązującymi do modelu Camaro[19]. Podobnie jak pokrewne konstrukcje General Motors opracowane na nowej generacji platformie Epsilon II, Malibu IV zyskało masywną sylwetkę z wysoko poprowadzoną linią okien[20].
Dwa lata po debiucie, Chevrolet zaprezentował w czerwcu 2013 roku Malibu po modernizacji. W jej ramach samochód zyskał gruntownie zmodernizowany zderzak z większą atrapą chłodnicy i niżej poprowadzoną poprzeczką z logo producenta[21]. Modernizacja objęła tylko rynek Ameryki Północnej.
Po raz pierwszy i zarazem ostatni w historii linii modelowej Malibu, samochód nie tylko nie był oferowany tylko na lokalnym rynku północnoamerykańskim, ale posiadał status pojazdu o zasięgu światowym, pozostając w sprzedaży na kilkudziesięciu rynkach. Duży sedan Chevroleta oferowany był także w Europie[22], Ameryce Południowej[23][24], w Korei Południowej, Rosji[25] i krajach byłego Związku Radzieckiego, a także na Bliskim Wschodzie[26].
Ponadto, Chevrolet Malibu IV dostępny był też na rynku australijskim i nowozelandzkim jako Holden Malibu[27], a także w Chinach, gdzie model zyskał specjalny status. Wytwarzano go tam najdłużej, bo do 2019 roku, a także przeprowadzono mu dedykowaną dla lokalnego rynku restylizację w kwietniu 2015 roku. W związku z nią zmieniono całkowicie wygląd pasa przedniego i kokpitu, a także zmodyfikowano lampy tylne[28].
Standardowe wyposażenie podstawowej wersji LS obejmuje m.in. system ABS z ESP, 6 poduszek powietrznych, dzielona tylna kanapa, kolumna kierownicza regulowana w jednej płaszczyźnie, elektrycznie regulowane i podgrzewane lusterka, wspomaganie kierownicy, elektrycznie regulowane szyby przednie i tylne, centralny zamek z pilotem, elektryczny hamulec postojowy, radio z CD i MP3 (6 głośników), komputer pokładowy, klimatyzacje manualną, oraz 17 calowe felgi aluminiowe.
Bogatsza wersja LT dodatkowo wyposażona jest w m.in.: reflektory przeciwmgielne, czujniki cofania, elektrycznie regulowany fotel kierowcy i pasażera, kierunkowskazy zintegrowane z lusterkami, oraz kierownica i gałka zmiany biegów obszyte skórą.
Topowa wersja LTZ została ponadto wyposażona w m.in.: podgrzewane fotele przednie, system bezkluczykowy, radio z Bluetooth i 9 głośnikami, oraz 7 calowym ekranem dotykowym, tapicerkę skórzaną, reflektory bi-ksenonowe i 18 calowe felgi aluminiowe[29].
Benzynowe:
Wysokoprężne:
Chevrolet Malibu V przed liftingiem | |
Inne nazwy |
Chevrolet Malibu XL |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany |
kwiecień 2015 |
Okres produkcji |
2016–2022 (Korea) |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Chevrolet Malibu IV |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
6-, 8- i 9-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
4923 mm |
Szerokość |
1854 mm |
Wysokość |
1455 mm |
Rozstaw osi |
2830 mm |
Masa własna |
1400–1568 kg |
Liczba miejsc |
5 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Buick Regal |
Konkurencja |
Honda Accord |
Chevrolet Malibu V został zaprezentowany po raz pierwszy w 2015 roku.
Zupełnie nowa, piąta generacja Malibu miała swój światowy debiut podczas New York Auto Show[30], powstając w nowej estetyce Chevroleta i na zmodernizowanej platformie Epsilon E2XX, która po raz ostatni w historii została wykorzystana także przez marki Holden, Opel i Vauxhall.
Pod kątem stylistycznym Malibu stało się smuklejsze, zyskując duży, podwójny wlot powietrza w motywie trapezu, a także wąskie, agresywnie zarysowane reflektory. Linia dachu tym razem opada łagodniej, a za tylnymi drzwiami pojawiły się dodatkowe okienka. Nadwozie zdobiło do tego duże, łukowate przetłoczenie[31].
Ponownie gama wariantów Malibu została poszerzona o odmianę z napędem hybrydowym. Napędza ją układ spalinowo-elektryczny, który łączy 4-cylindrowy, 1,8-litrowy silnik benzynowy 1,5-kWh baterią. Łącznie samochód rozwija moc 182 KM[32]. Jesienią 2019 roku wariant Malibu Hybrid został wycofany z powodu niewielkiej sprzedaży[33].
W kwietniu 2018 roku Chevrolet przedstawił Malibu piątej generacji po obszernej restylizacji. Przyniosła ona nowy pas przedni z większą, przestylizowaną atrapą chłodnicy, a także zmodyfikowanymi wkładami tylnych lamp i unowocześnionym systemem multimedialnym w kabinie pasażerskiej[34].
W związku z podjętymi przez General Motors w połowie lat 10. XXI wieku decyzjami o wycofaniu się koncernu z kolejnych rynków, Malibu piątej generacji nie pojawiło się w sprzedaży m.in. w Europie czy Rosji. Pomimo okrojonego zasięgu rynkowego, samochód zachował status modelu światowego, pozostając poza lokalnym północnoamerykańskim rynkiem w sprzedaży także na obszarze Korei Południowej[35], Ameryki Południowej[36], Bliskiego Wschodu[37] i Chin[38]. Na tym ostatnim rynku samochód otrzymał nazwę Chevrolet Malibu XL, ponieważ w latach 2016–2019 oferowany był tam równolegle z poprzednią generacją.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.