Cefamandol

Cefamandol, (łac. Cefamandolum) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn II generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Ma zastosowanie w większości zakażeń bakteryjnych, dzięki oporności na działanie enzymów bakteryjnych skierowanych przeciwko niektórym antybiotykom.

Cefamandol

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas (6R,7R)-7-[[(2R)-2-hydroksy-2-fenyloacetylo]amino]-3-[[(1-metylo-1H-tetrazol-5-ilo)sulfanylo]metylo]-8-okso-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy Inne nazwy i oznaczenia farm. Cefamandoli nafas
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C18H18N6O5S2
Masa molowa	462,50 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	34444-01-4 30034-03-8 (sól sodowa)
PubChem	456255
DrugBank	DB01326
SMILES CN1C(=NN=N1)SCC2=C(N3C(C(C3=O)NC(=O)C(C4=CC=CC=C4)O)SC2)C(=O)O (=O)O
InChI InChI=1S/C18H18N6O5S2/c1-23-18(20-21-22-23)31-8-10-7-30-16-11(15(27)24(16)12(10)17(28)29)19-14(26)13(25)9-5-3-2-4-6-9/h2-6,11,13,16,25H,7-8H2,1H3,(H,19,26)(H,28,29)/t11-,13-,16-/m1/s1 InChIKey OLVCFLKTBJRLHI-AXAPSJFSSA-N
Właściwości logP 0,5
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki sól sodowa Niebezpieczeństwo Zwroty H H315, H317, H319, H334, H335 Zwroty P P261, P280, P305+P351+P338, P342+P311 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki sól sodowa Szkodliwy (Xn) Zwroty R R36/37/38, R42/43 Zwroty S S26, S36
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	J01 DC03
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka Działanie przeciwbakteryjne Okres półtrwania 32 min (dożylnie), 1 h (domięśniowo) Wiązanie z białkami osocza i tkanek 75% Wydalanie z moczem
Uwagi terapeutyczne Objętość dystrybucji dożylnie, domięśniowo

Farmakokinetyka

Biologiczny okres półtrwania po podaniu dożylnym wynosi 32 minuty, po podaniu domięśniowym 1 godzinę. Wydalanie następuje przez nerki. Cefamandol nie wchłania się z przewodu pokarmowego.

Wskazania

• zakażenia dróg oddechowych
• zakażenia oskrzeli i płuc
• ostre zapalenie ucha środkowego
• zakażenia dróg moczowych
• profilaktyka zakażeń przy zabiegach chirurgicznych
• zakażenia tkanek miękkich, skóry, kości i stawów
• posocznica gronkowcowa
• zapalenie otrzewnej

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe lub penicyliny
• niewydolność nerek
• zapalenie okrężnicy

Działania niepożądane

• zaburzenia krzepnięcia krwi
• bóle brzucha
• nudności
• wymioty
• biegunka
• skórne reakcje alergiczne
• zakrzepowe zapalenie żył
• łagodne zwiększenie poziomu enzymów wątrobowych i fosfatazy zasadowej
• gorączka
• anafilaksja

Preparaty

• Tarcefandol – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 1 g
• Mandol – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 0,5 g, 1 g i 2 g^[1]

Dawkowanie

Domięśniowo lub dożylnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz, zwykle 0,5–2 g w dawkach podzielonych co 4–6 godzin.