Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Kocowski (ur. 2 maja 1907 w Jaworniku, zm. 19 września 1980 we Wrocławiu) – polski historyk literatury polskiej, nauczyciel, bibliotekarz, historyk, bibliograf, profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego[1][2].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia literatury polskiej | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Urodził się w Jaworniku (pow. Kosów, Ukraina[3], w innych opracowaniach – Kosów w pow. stanisławowskim[2]). Syn Eugeniusza i Marii. Ojciec był zarządcą lasów państwowych, a matka nauczycielką szkoły ludowej. Uczył się we Lwowie. W 1926 roku zdał egzamin dojrzałości i zaczął studiować na Uniwersytecie Jana Kazimierza na Wydziale Humanistycznym. W 1931 roku uzyskał stopień magistra filozofii, a w 1936 roku stopień doktora filozofii.
W 1932 rozpoczął pracę w Gimnazjum oraz Liceum we Lwowie, początkowo jako praktykant, a od 1933 roku jako nauczyciel historii i nauki o Polsce współczesnej. Po okupacji przez Związek Radziecki wschodniej części Rzeczypospolitej gimnazjum zostało przekształcone w 10-letnią pełną szkołę średnią, gdzie Kocowski pracował do lipca 1940 r. W 1941 roku zaczął pracować w przedsiębiorstwach gospodarczych, a po przejęciu Lwowa przez wojska niemieckie został wysłany do pracy fizycznej jako robotnik Zarządu Miejskiego do rozbierania budynków. W październiku 1941 roku został ponownie zatrudniony na stanowisku nauczyciela, tym razem w Szkole Ludowej. Po zwolnieniu w grudniu został najęty w Instytucie Wschodnim Oddziału Lwowskiego do sporządzania odpisów ze źródeł historycznych znajdujących się w bibliotekach Lwowskich. 1 maja 1942 r. został zatrudniony jaki pracownik Zakładu Narodowego im. Ossolińskich przechodząc przez różne działy. Pracował tam do 15 października 1945 r. Uczestniczył również w tajnym nauczaniu oraz pracował nad redakcją podręczników literatury polskiej dla szkół radzieckich.
Do Wrocławia trafił w styczniu 1946 roku, gdzie otrzymał pracę w Bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego. Poza pracą na Uniwersytecie Wrocławskim, uczył, podobnie jak we Lwowie, historii nauk o Polsce współczesnej w Liceum Plastycznym oraz prowadził wykłady w Państwowej Wyższej Szkole Nauk Plastycznych[3]. W październiku 1949 roku otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie rozprawy „Wyprawa Tatarów na Węgry przez Polskę w 1594 r.”[4]. Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego zatrudniło go na stanowisko samodzielnego pracownika w Bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie w latach późniejszych został kierownikiem Działu Zbiorów Specjalnych. Kocowski współdziałał ponadto w opracowywaniu rękopisów, organizacji wystaw, stanowiących wydarzenia kulturalne na terenie Wrocławia, należał do grona autorów publikujących regularnie na łamach czasopisma „Sobótka”[4]. Po utworzeniu 1956 roku na Wydziale Filologicznym Studium Bibliotekoznawstwa dla Pracujących Bronisław Kocowski był odpowiedzialny za prowadzenie wykładów z bibliotekoznawstwa, nauki o książce, specjalizacji w zakresie starych druków. Uchwałą z dnia 19 października 1964 r. otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, a 6 lipca 1973 r. profesora zwyczajnego[3].
Prof. Kocowski realizował się głównie w trzech dziedzinach wiedzy: historii, bibliotekoznawstwie, dziejach dawnej książki – głównie średniowiecznej i szesnastowiecznej[4]. W 1949 roku został przewodniczącym oddziału wrocławskiego Związku Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, później członkiem Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii. Został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Odrodzenia Polski[3][5][6].
Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.