Bogusław Korwin Gosiewski

Bogusław Korwin Gosiewski herbu Ślepowron (ur. w 1669 w Łoździejach, zm. 23^[2] lub 24^[3][4] czerwca 1744 w Wilnie) – biskup smoleński od 29 stycznia 1725^[5], duchowny pisarz wielki litewski w 1720 roku^[6], kantor i kustosz katedralny wileński, proboszcz oniksztyński.

Bogusław Korwin Gosiewski

Data i miejsce urodzenia	1669 Łoździeje
Data i miejsce śmierci	23 lub 24 czerwca 1744 Wilno
Biskup smoleński
Okres sprawowania	1725-1744
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	28 października 1693[1]
Nominacja biskupia	20 kwietnia 1722[1]
Sakra biskupia	brak danych

Sukcesja apostolska

Konsekrator	Teodor Andrzej Potocki
Współkonsekrowani biskupi Józef Michał Karp 1737 Józef Stanisław Sapieha 1737

Życiorys

Był synem Macieja Korwin Gosiewskiego herbu Ślepowron, generała artylerii Wielkiego Księstwa Litewskiego, starosty łoździejskiego i Małgorzaty z domu Szwab, córki Kaspra Aleksandra Szwaba herbu Jastrzębiec i jego drugiej żony Elżbiety z domu Pietkiel^[7]. Wcześniejsze źródła podawały, że był synem hetmana polnego litewskiego Wincentego Korwin Gosiewskiego i Magdaleny z domu Konopackiej^[3], ale nowsze badania^[7] wykazały, że jest to błędna informacja.

W 1687 roku przebywał w seminarium księży misjonarzy w Warszawie^[8]. W czasie wojny domowej na Litwie w 1700 poparł przeciwników Sapiehów. W 1722 został biskupem pomocniczym białoruskim i biskupem tytularnym akanteńskim^[8]. W 1723 kapituła wybrała go rządcą diecezji wileńskiej, a w 1725 został biskupem smoleńskim. W 1729, jako jeden z przywódców opozycji litewskiej przeciwko Augustowi II Mocnemu, ułożył się z ambasadorem francuskim Antoine'em-Felixem de Montim w sprawie popierania do tronu Stanisława Leszczyńskiego. W myśl porozumienia Francja płaciła 60 tys. liwrów za zerwanie każdego następnego sejmu za życia Augusta II. Równocześnie wraz z litewskimi przeciwnikami Wettyna zabiegał o pomoc rosyjską przeciwko absolutystycznym dążeniom Augusta II. Członek konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1734 roku^[9].

Gosiewski, rozgoryczony brakiem nominacji na biskupstwo wileńskie, był bohaterem skandalu obyczajowego, gdy w 1730 na bankiecie, na którym obecna była cała kapituła, rzucił w nowego biskupa wileńskiego, Michała Zienkowicza, kieliszkiem i butelką. W 1730 Monti za pośrednictwem Gosiewskiego zerwał sejm w Grodnie. W 1732 w ten sam sposób Gosiewski zerwał sejm w Warszawie, opłacony z kasy ambasady francuskiej sumą 60 tys. liwrów. Za ten sam czyn poseł rosyjski Friedrich Casimir von Loewenwolde wypłacił jemu i Antoniemu Kazimierzowi Sapieże 1000 czerwonych złotych. Sam Gosiewski dostał ponadto 4 pary soboli i 100 czerwieńców.

Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym^[10]. Był elektorem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku^[11].

Przypisy

1. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. V, Patavii 1952, s. 66. (łac.)
2. Krzysztof R.K.R. Prokop Krzysztof R.K.R., Sakry i sukcesja święceń biskupich pasterzy Kościoła wileńskiego z drugiej oraz trzeciej tercji XVIII stulecia, „Rocznik Teologii Katolickiej”, tom V, Białystok 2006, s. 217-218, ISSN 1644-8855.
3. EmanuelE. Rostworowski EmanuelE., Gosiewski Bogusław Korwin, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. VIII, 1959–1960, s. 340-342.
4. Biskup Bogusław Korwin Gosiewski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-08-16] (ang.).
5. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. V, Patavii 1952, s. 359. (łac.)
6. HenrykH. Lulewicz HenrykH., AndrzejA. Rachuba AndrzejA., Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy, Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1994, s. 208.
7. Jan PawełJ.P. Gosiewski Jan PawełJ.P., Biskup Bogusław Korwin Gosiewski (1669–1744): zarys biografii, „Rocznik Lituanistyczny”, tom 9, 2023, s. 112.
8. Krzysztof R.K.R. Prokop Krzysztof R.K.R., Z dziejów seminariów warszawskich w dawnej diecezji poznańskiej. Biskupi oraz inni przedstawiciele znamienitych rodów doby staropolskiej w gronie wychowanków seminarium externum i seminarium internum Misjonarzy św. Wincentego à Paulo przy kościele Świętego Krzyża w Warszawie (1675/1676-1864/1865), „Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski”, tom 11, 2016, s. 171.
9. Feliksas Sliesoriūnas, The General Confederation of the Grand Duchy of Lithuania (1734–1736), w: Lithuanian Historical Studies, Volume 8 (2003): Issue 1 (Nov 2003), s. 68.
10. Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 31.
11. JerzyJ. Dunin-Borkowski JerzyJ., Miecz.M. Dunin-Wąsowicz Miecz.M., Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 62.

Bibliografia

• EmanuelE. Rostworowski EmanuelE., Gosiewski Bogusław Korwin, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. VIII, 1959–1960, s. 340-342.
• Jan PawełJ.P. Gosiewski Jan PawełJ.P., Biskup Bogusław Korwin Gosiewski (1669–1744): zarys biografii, „Rocznik Lituanistyczny”, tom 9, 2023, s. 111–159.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 5571151778224918130004
• PLWABN: 9810551345305606

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3906905
• VLE: boguslavas-gosievskis