Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblia warszawsko-praska – tłumaczenie Biblii na współczesny język polski dokonane przez ks. bp. Kazimierza Romaniuka. Praca nad przekładem rozpoczęła się w 1961 i zajęła autorowi 35 lat. W 1976 ukazał się przekład Nowego Testamentu, a w 1997 całej Biblii.
Pełna nazwa |
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu |
---|---|
Inne nazwy |
Biblia rodzinna |
Skrót(y) |
BWP, Br |
Kanon | |
Język | |
Opublikowanie kompletnego przekładu | |
Księgi deuterokanoniczne |
Tobiasza, Judyty, 1 Machabejska, 2 Machabejska, Mądrości, Mądrość Syracha, Barucha |
Tłumacz(e) |
ks. bp prof. Kazimierz Romaniuk |
Źródła przekładu |
Stary Testament: Biblia Hebraica Stuttgartensia, Stuttgart 1977; Nowy Testament: Novum Testamentum graece, ed. K. Alanda, M. Black, C. Martini, B. Metzger, A. Wikgren, Stuttgart 1979. |
Wydawca | |
Przynależność religijna | |
Księga Rodzaju 1, 1-3 | |
Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. Ziemia była [na początku] bezładna i pusta: ciemności zalegały bezmiar przestrzeni i [tylko] Duch Boży unosił się nad wodami. Powiedział tedy Bóg: Niech się stanie światło! I stało się światło. | |
Ewangelia Jana 3, 16 | |
Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna jednorodzonego wydał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne. |
Jest to trzeci od czasu przekładu Szymona Budnego kompletny przekład Biblii na język polski, wykonany w całości przez jedną osobę oraz pierwsze w polskiej historii wykonane przez jedną osobę, katolickie tłumaczenie z języków oryginalnych.
W latach 1961–1962 z inicjatywy ks. prof. Ryszarda Paciorkowskiego z ATK powstała pierwsza polska choć nieudana inicjatywa ekumenicznego przekładu Nowego Testamentu. Stronę katolicką reprezentowali ks. prof. Jan Stępień (późniejszy rektor ATK), ks. prof. Feliks Gryglewicz z KUL oraz ks. Kazimierz Romaniuk[1]. Spotykali się oni z grupą duchownych innych Kościołów chrześcijańskich[2]. Stronę protestancką reprezentowali wówczas dwaj luteranie: ks. Zygmunt Michelis i ks. Otton Krenz, a prawosławną ks. Jerzy Klinger z ChAT[3]. Jednak już po kilku spotkaniach roboczych inicjatywa upadła, głównie z powodu ingerencji ówczesnej służby bezpieczeństwa, która z podejrzliwością patrzyła na wszelki dialog międzykościelny[uwaga 1], a także z powodu niespodziewanej śmierci ks. Ottona Krenza w roku 1962[1].
Podejmując pracę nad własnym tłumaczeniem Nowego Testamentu, ks. Kazimierz Romaniuk starał się jednak zachować choćby częściowo ekumeniczny charakter przekładu. Dlatego też w pierwszym wydaniu, które ukazało się w roku 1976 przypisy i wyjaśnienia zostały znacznie ograniczone. Był to ukłon w stronę niekatolików w owym czasie bardzo skrupulatnie przestrzegających zasady, by tekstu biblijnego nie opatrywać żadnymi wyjaśnieniami.
Pełny przekład Biblii ukazał się w roku 1997. Podstawowym założeniem tłumacza była daleko posunięta komunikatywność języka. Dlatego Biblia warszawsko-praska uznawana jest za dokonanie na pograniczu przekładu dynamicznego i parafrazy.
W 1985 ukazała się Synopsa polska czterech ewangelii oparta na tłumaczeniu bp. Romaniuka.
Konkordancja do przekładu Nowego Testamentu ukazała się w dwóch tomach (A–O, P–Ż) w Warszawie w roku 1985 nakładem Akademii Teologii Katolickiej.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.