Loading AI tools
Bawarska Biblioteka Państwowa (niem. Bayerische Staatsbibliothek, dawna nazwa łacińska: Bibliotheca Regia Monacensis) – centralna biblioteka Bawarii, znajdująca się w Monachium, założona w 1558 przez Albrechta V Bawarskiego jako biblioteka dworska Wittelsbachów[2]. Obecnie jest trzecią pod względem wielkości zbiorów biblioteką w Niemczech (po Niemieckiej Bibliotece Narodowej i Bibliotece Państwowej w Berlinie).
 Oficjalne logo Bayerische Staatsbibliothek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Ludwigstraße 16, |
| Dyrektor |
Klaus Ceynowa |
| Data założenia |
1558 |
| Wielkość zbiorów |
10 493 000[1] |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Bawarii  | |
Położenie na mapie Monachium  | |
 48°08′50,644″N 11°34′50,189″E | |
| Strona internetowa | |
W roku 2016 budżet BSB wynosił 54 107 000 euro. Biblioteka zatrudnia ponad 800 pracowników, zarejestrowanych jest ponad 72 tysiące aktywnych użytkowników, którzy dokonali ponad 1,3 miliona wypożyczeń w roku[1]. Z ponad milionem zdigitalizowanych dzieł posiada największy zbiór danych cyfrowych spośród wszystkich bibliotek niemieckich. BSB stale zwiększa zakres oferowanych usług cyfrowych i internetowych[2].
Bawarskiej Bibliotece Państwowej jest podporządkowanych organizacyjnie 10 bibliotek regionalnych.
Od 1663 roku w Bawarii obowiązuje ustawa o depozycie prawnym, według której dwie kopie każdej wydanej w Bawarii publikacji należy przesyłać do Bawarskiej Biblioteki Państwowej. Zasada ta pozostała niezmieniona do dnia dzisiejszego.
W latach 1807–1827 biblioteka była zarządzana przez Bawarską Akademię Nauk. Od 1829 do 1918 nosiła nazwę Królewska Biblioteka Dworska i Państwowa (Königliche Hof- und Staatsbibliothek)[3]. W 1919 roku została przemianowana na Bawarską Bibliotekę Państwową.
Obecny budynek biblioteki został zaprojektowany przez bawarskiego architekta Friedricha von Gärtnera w latach 1832–1843. Styl podłużnego budynku z dwoma dziedzińcami oparty jest na architekturze pałacowej wczesnego renesansu włoskiego. W pierwszej dekadzie XIX wieku bibliotekarze Johan Christoph von Aretin i Martin Schrettinger przeprowadzili gruntowną reorganizację zbiorów. Powstały liczne oddziały tematyczne (manuskryptów, muzyki, map, Europy Wschodniej, orientalny, krajów Azji Wschodniej)[3].
W czasie II wojny światowej utracono ponad 500 tysięcy wolumenów ze zbiorów. Sam budynek został zniszczony w 85 procentach, jego odbudowa rozpoczęła się w 1946 roku. Od 1960 przy bibliotece działa Instytut Restauracji Książek i Rękopisów[3]. W marcu 2007 BSB, jako pierwsza instytucja w krajach niemieckojęzycznych ogłosiła przystąpienie do programu Google Book Search udostępniającego w internecie książki, do których prawa autorskie już wygasły[4]. Współpraca z firmą Google Inc. odbywa się w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego[5]. Ówczesny dyrektor naczelny BSB, Rolf Griebel, oświadczył wówczas:
Otwieramy dziś naszą bibliotekę na świat i wkraczamy w erę cyfrową. Jest to decydujący krok naprzód w realizacji prawdziwego celu istnienia bibliotek — udostępniania książek i zawartej w nich wiedzy. Czeka nas fascynujące zadanie polegające na otwarciu bogatej niemieckiej tradycji literackiej dla czytelników z całego świata i umożliwieniu im korzystania z niej w internecie[6].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
