Bassem Akiki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bassem Akiki (ur. 1983 w Libanie[1]) – polsko-libański dyrygent, kompozytor i doktor sztuki, współpracuje z wieloma orkiestrami i teatrami muzycznymi na świecie.[2]
Bassem Akiki studiował filozofię na Lebanese International University (Bejrut). Ukończył z wyróżnieniem dyrygenturę chóralną na Akademii Muzycznej w Krakowie, a z wynikiem celującym dyrygenturę symfoniczno-operową na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Wykształcenie w dziedzinie filozofii pozwoliły Bassemowi Akiki na przeanalizowanie związków filozofii z muzyką[1]. Po przygotowaniu pracy magisterskiej, traktującej o relacji pomiędzy Richardem Wagnerem, Fryderykiem Nietzsche a Richardem Straussem, dyrygent przygotował i obronił rozprawę doktorską pt. Antropocentryzm i teocentryzm w muzyce XXI wieku na przykładzie opery Petera Eötvösa Angels in America na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Opera ta została wykonana po raz pierwszy w Polsce właśnie pod jego batutą, w ramach festiwalu Opery Współczesnej w październiku 2012 roku we Wrocławiu. Muzyczne zainteresowania Bassema Akiki skupiają się wokół muzyki Zachodu i Wschodu, których wzajemne wpływy stanowiły temat wykładów, które artysta prowadził w latach 2007–2009 w Uniwersytecie im. Phillipsa w Marburgu (Niemcy). Prowadził także wiele kursów mistrzowskich między innymi w Queen Elisabeth Music Chapel w Waterloo, w Akademii Operowej przy Operze Królewskiej La Monnaie w Brukseli i w Swarthmore College w Stanach Zjednoczonych.
Bassem Akiki zadebiutował w wieku 24 lat prowadząc przedstawienie „Traviata” G. Verdiego z zespołem Opery Wrocławskiej, gdzie do 2013 roku był dyrygentem, a od 2013 roku rozpoczął indywidualną karierę artystyczną przygotowaniem premiery „Jolanta” P. Czajkowskiego i „Zamek Sinobrodego” B. Bartóka w Teatrze Wielkim w Warszawie, których pierwszy premierowy spektakl poprowadził Valery Giergiev, a drugim pokierował Bassem Akiki. Artysta posiada bogaty repertuar symfoniczny oraz dyryguje takimi dziełami operowymi jak: „Così fan tutte”, „Don Giovanni”, „Czarodziejski flet” W.A. Mozarta; „Traviata”, „Rigoletto”, „Falstaff”, „Nabucco” G. Verdiego; „Carmen” G. Bizeta; „Kobieta bez cienia”, „Kawaler srebrnej róży” R. Straussa; „Opowieści Hoffmanna” J. Offenbacha; „Cyganeria”, „Turandot” G. Pucciniego; „Borys Godunow” M. Musorgskiego; „Matka czarnoskrzydłych snów” H. Kulenty, „La libertà chiama la libertà” E. Knapika.
Poza klasycznym repertuarem Bassem Akiki przygotował i dyrygował światowymi premierami dzieł współczesnych kompozytorów. W 2012 roku przygotował i poprowadził światową prapremierę opery Slow man N. Lens/J. M Coetzee w Teatrze Wielkim w Poznaniu. W 2014 roku zadebiutował w Teatrze La Monnaie w Brukseli przygotowując premierę spektaklu „Shell Shock” N. Lens/N.Cave, wykonanym w 2018 roku pod batutą tego dyrygenta w paryskiej sali koncertowej podczas światowych obchodów 100 lecia zakończenia I wojny światowej, w lutym 2015 roku przygotowywał i poprowadził w brukselskim królewskim teatrze operowym światową premierę opery Medúlla z muzyką Björk, w 2019 roku odbyła się premiera spektaklu[3] „Frankenstein” M. Grey w opracowaniu muzycznym Bassema Akiki, Orfeo and Majnun oraz ostatnią operą Philippe Boeasmansa On Purge Bebe w grudniu 2022 w La Monnaie w Brukseli . Rozwój kariery przyniósł poszerzenie repertuaru o kolejne nagradzane spektakle: „Romeo i Julia” Ch. Gounoda –Złota Maska za najlepszy spektakl operowy w 2017 roku w woj. Śląskim[4] oraz Złote Maski dla solistów.
Bassem Akiki jest gościnnym dyrygentem w teatrach operowych i filharmoniach w Polsce (Teatr Wielki Opera Narodowa w Warszawie[5][6][7], Teatr Wielki w Poznaniu, Narodowe Forum Muzyki NFM we Wrocławiu[8][9], Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Teatr Wielki w Łodzi, Opera i Filharmonia Podlaska w Białymstoku, Filharmonia w Szczecinie, w Łodzi i w innych) i na świecie (Opera Królewska La Monnaie w Brukseli, Chamber Orchestra of Philadelphia, Féstival d'Aix-en-Provence in FranceFilharmonia w Paryżu, sala koncertowa Konzerthaus w Wiedniu, Teatr w Madrycie oraz w Urugwaju).[10]
Od stycznia 2016 roku do stycznia 2020 zajmował stanowisko dyrektora artystycznego Festiwalu Noworocznego Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu. W 2016 roku został nominowany do najważniejszej operowej nagrody International Opera „Awards 2016 w kategorii „Najlepszy dyrygent młodego pokolenia”[11]. W latach 2018–2019 był dyrektorem artystycznym w Operze Śląskiej w Bytomiu. Podczas pracy w Operze Śląskiej został nagrodzony – został laureatem XII Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury w 2018 roku w kategorii najlepszy dyrygent[12].
W 2020 roku Fryderyka w kategorii najwybitniejsze nagranie muzyki polskiej oraz Album Roku Muzyka Symfoniczna otrzymała płyta 100 NA 100. MUZYCZNE DEKADY WOLNOŚCI z utworem nagranym m.in. pod kierownictwem i batutą Bassema Akiki.
Od lipca 2020 pełnił funkcję dyrektora muzycznego Opery Wrocławskiej[13]. Poprowadził spektakle i koncerty z artystami[14] występującymi na największych światowych operowych scenach[15][16]. Spektakl „Tosca” został nagrodzony pięcioma statuetkami Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury, Bassem Akiki otrzymał statuetkę w kategorii najlepszy dyrygent[17]. Pracę na stanowisku dyrektora muzycznego w Operze Wrocławskiej zakończył we wrześniu 2022.
Pierwsze wykonanie kompozycji Bassema Akiki prawykonanie utworu „Huis Clos” odbyło się w dniu 27 sierpnia 2020 r. na XX Festiwalu Sinfonia Varsovia Swojemu Miastu w Warszawie[18].
Płytę "Mykietyn" z utworami ''II koncert na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną, Hommage à Oskar Dawicki, z udziałem Marcina Zdunika i NFM Filharmonii Wrocławskiej pod dyrekcją Bassema Akiki i Benjamina Shwartza nagrodzono Fryderykiem w kategorii Album Roku Muzyka Współczesna w 2022 roku[19] oraz nominowano do International Classical Music Awards 2023,, nagrodę ŚWIATOWA PREMIERA otrzymał spektakl Alexander Raskatov: Folwark zwierzęcy (Holenderska Opera Narodowa) pod kierownictwem muzycznym tego artysty. [20][21].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.