Pedro Agramunt i Basil Kerski w czasie wręczenia ECS Nagrody Muzealnej Rady Europy 2016, 19 kwietnia 2016 w Palais Rohan w Strasburgu
Jest synem lekarza, Irakijczyka, absolwenta studiów medycznych w Gdańsku i matki narodowości polskiej. Nazwisko Kerski przybrał zamiast nazwiska arabskiego. W dzieciństwie przebywał przez kilka lat w Iraku, od 1976 w Polsce, od 1979 w Berlinie Zachodnim, gdzie jego ojciec znalazł pracę w szpitalu. W Berlinie Zachodnim studiował politologię i slawistykę na Wolnym Uniwersytecie. Mieszka w Berlinie i Gdańsku.
W latach 1998–2010 był dyrektorem Federalnego Związku Towarzystw Niemiecko-Polskich, założonego w 1986 stowarzyszenia łączącego ponad 50 towarzystw niemiecko-polskich. Redaguje również ukazujące się w Gdańsku, założone w 1983 przez Donalda Tuska czasopismo „Przegląd Polityczny”.
Od 2011 jest dyrektorem Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.
Jako politolog, Kerski pracował w berlińskim oddziale niemiecko-amerykańskiego Aspen Institute, w Instytucie Badawczym Niemieckiego Towarzystwa Polityki Zagranicznej (Deutsche Gesellschaft für Auswärtige Politik), w Bundestagu oraz w Ośrodku Badań Społecznych w Berlinie (Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung).
W latach 2001–2005 był wykładowcą w Instytucie im. Otto Suhra na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie, w 2011 prowadził zajęcia w Instytucie Historii Uniwersytetu Humboldta w Berlinie.
W 2011 wygrał konkurs na szefa Europejskiego Centrum Solidarności[3]. Były szef ECS, o. Maciej Zięba, podał się do dymisji 13 września 2010. Decyzja wyboru Basila Kerskiego na stanowisko szefa ECS została oprotestowana przez PiS[4] i początkowo także przez Lecha Wałęsę[5]. Jednak z czasem Lech Wałęsa wrócił do prac w Radzie ECS[6] oraz przeniósł swoje biuro do nowej siedziby instytucji, przy placu Solidarności w Gdańsku[7].
Basil Kerski jest ojcem dwóch synów.
Solidarność. Die unvollendete Geschichte der europäischen Freiheit (razem z Katarzyną Domagałą-Pereira i Bartoszem Dudkiem), Freiburg: Herder Verlag 2023
Stocznia. Człowiek. Przemysł. Miasto (razem z Konradem Knochem i Magdaleną Staręgą), Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności 2023
Gdańsk. Bagdad. Berlin. Oblicza (mojej polskiej) tożsamości (i solidarności), Kraków: Wydawnictwo Austeria 2022
Bohdan Osadczuk, Wyznania ukraińskiego polonofila. Wybór tekstów, opracowanie i wstęp Basila Kerskiego, Paryż-Lublin: Instytut Literacki, Uniwersytet Marie Curie-Skłodowskiej 2022
European Solidarity Centre Permanent Exhibition. Catalogue (razem z Konradem Knochem), Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności 2021
Solidarity, Democracy, Europe (razem z Jackiem Kołtanem), Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności 2021
Przeciwko wrogości, „Kultura” wobec Niemiec i sąsiedztwa polsko-niemieckiego. Antologia, Paryż-Warszawa: Instytut Literacki, Instytut Książki 2020
Solidarność, demokracja, Europa (razem z Jackiem Kołtanem), Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności 2020
Europäische Lektionen. Deutsch-polnische Essays. Berlin: Deutsch-Polnische Gesellschaft Bundesverband 2018
Polnische Spuren in Deutschland. Ein Lesebuchlexikon (razem z Dieterem Bingenem, Andrzejem Kaluzą i Peterem Oliverem Loewem). Bonn: Bundeszentrale für politische Bildung 2018
Europäisches Solidarność-Zentrum. Führer durch die Dauerausstellung (razem z Konradem Knochem), Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności 2017
Stettin. Die Wiedergeburt einer Stadt. Szczecin. Odrodzenie miasta, Potsdam: Deutsches Kulturforum Östliches Europa 2016
Europejskie Centrum Solidarności. Przewodnik po wystawie stałej (razem z Konradem Knochem), Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności 2016[8]
European Solidarity Centre. Permanent Exhibition Guide (razem z Konradem Knochem), Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności 2016[9]
Gdańskie tożsamości, Gdańsk: Instytut Kultury Miejskiej 2014
Katalog wystawy stałej Europejskiego Centrum Solidarności (razem z Pawłem Golakiem i Konradem Knochem), Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności 2014
DieDynamik der Annäherung in den deutsch-polnischen Beziehungen. Gegenwart und Geschichte einer Nachbarschaft, Düsseldorf: Düsseldorf University Press 2011.
Danziger Identitäten. Eine mitteleuropäische Debatte, Potsdam Deutsches Kulturforum Östliches Europa 2011.
Świadek i historyk. Rozmowy z Arno Lustigerem (razem z Joanną Vincenz), Sejny: Fundacja Pogranicze 2009.
Homer na placu Poczdamskim. Szkice polsko-niemieckie, Lublin, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej 2008.
„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Orędzie biskupów polskich i odpowiedź niemieckiego episkopatu z 1965 roku. Geneza-kontekst-spuścizna (razem z Robertem Żurekiem i Tomaszem Kycią), Olsztyn, Biblioteka Borussii 2007.
Polska i Ukraina. Rozmowy z Bohdanem Osadczukiem (razem z Andrzejem Stanisławem Kowalczykiem), Wrocław, Kolegium Europy Wschodniej 2007.
„Wir vergeben und bitten um Vergebung” Der Briefwechsel der polnischen und deutschen Bischöfe von 1965 und seine Wirkung (razem z Robertem Żurekiem und Tomasz Kycią) Osnabrück, Fibre-Verlag 2006.
Ein jüdisches Leben im Zeitalter der Extreme. Gespräche mit Arno Lustiger (razem z Joanną Skibińską), Osnabrück, Fibre-Verlag 2004.
Ein ukrainischer Kosmopolit mit Berliner Adresse. Gespräche mit Bohdan Osadczuk (Alexander Korab) (razem z Andrzejem Stanisławem Kowalczykiem), Osnabrück, Fibre-Verlag 2004 (także po ukraińsku: Розмови з Богданом Осадчуком, Kiiv, Duch i Litera 2009).
Berlin Zachodni, Berlin Wschodni, Berlin. Szkice i rozmowa o stolicy Niemiec (razem z Joachimem Trenknerem i Wolfgangiem Templinem), Szczecin, Instytut Niemiec i Europy Północnej 2003.
Otwarta brama. Niemcy między zjednoczeniem a końcem stulecia, Olsztyn, Biblioteka Borussii 1999, z przedmową Władysława Bartoszewskiego.
Przyjaźń nakazana? Stosunki między NRD a Polską w latach 1949–1990 (razem z Andrzejem Kotulą, Krzysztofem Ruchniewiczem i Kazimierzem Wóycickim), Wrocław, Wydawnictwo Atut 2010.
Realiści z wyobraźnią. Antologia Kultury 1976-2000 (razem z Andrzejem Stanisławem Kowalczykiem), Lublin, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej 2007.
Bohdan Osadczuk, Niepodległa Ukraina, Szkice, Sejny, Fundacja Pogranicze 2006.
Stosunki polsko-niemieckie 1949-2005. Wspólnota interesów i wartości? (razem z Wolfem-Dieterem Eberweinem), Olsztyn, Biblioteka Borussii 2005.
Preußen – Erbe und Erinnerung. Essays aus Polen und Deutschland, Potsdam, Deutsches Kulturforum östliches Europa 2005.
Die Ukraine, Polen und Europa. Europäische Identität an der neuen EU-Ostgrenze (razem z Renatą Makarską), Osnabrück, Fibre-Verlag 2004.
Prusy. Pamięć i dziedzictwo, Szczecin, Instytut Niemiec i Europy Północnej 2004.
Deutsch-polnische Beziehungen. Verhältnis ungeklärt. Was war? Was ist? Was wird sein?, Herausgeber, Berlin, Stiftung Schloss Neuhardenberg und Deutsch-Polnische Gesellschaft Bundesverband 2004.
Joachim C. Fest, Współczesność przeszłości. Szkice, Olsztyn, Biblioteka Borussii 2004.
Zwangsverordnete Freundschaft? Die Beziehungen zwischen der DDR und Polen 1949-1990, Osnabrück, Fibre-Verlag 2003.
Die deutsch-polnischen Beziehungen. Eine Werte- und Interessengemeinschaft? (razem z Wolfem-Dieterem Eberweinem); Opladen, Leske und Budrich 2001.
Die polnische Emigration und Europa 1945-1990. Eine Bilanz des politischen Denkens und der Literatur Polens im Exil, Osnabrück, Fibre-Verlag 2000.
Jerzy Stempowski, Bibliothek der Schmuggler, Hamburg, Rospo Verlag 1998.
