Bartosz Gelner

Wczesne lata

Urodził się i wychował w Katowicach^[1]^[2]^[3] w tradycyjnej śląskiej rodzinie^[4] jako syn lekarki i inżyniera^[5]. Chciał być prawnikiem, socjologiem lub humanistą^[6]. W latach 2004–2007 uczęszczał do Akademickiego Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Chorzowie, a w latach 2005–2006 był Przewodniczącym Rady Młodzieżowej I Liceum Ogólnokształcącego w tej placówce^[7]. Z kolegami z liceum tworzył „Kabaret na 3/4”^[1]. Po maturze zdawał do szkół teatralnych w Warszawie, Krakowie i we Wrocławiu, jednak nigdzie się nie dostał^[1]. Przez rok uczęszczał do Policealnego Studium Aktorskiego Lart studiO (2008) w Krakowie^[1], a później został przyjęty na wrocławski wydział lalkarski, filię PWST w Krakowie. W 2012 ukończył studia w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej^[8].

Kariera teatralna

W 2008 zadebiutował na scenie Narodowego Starego Teatru w Trans-Atlantyku Witolda Gombrowicza w reżyserii Mikołaja Grabowskiego jako jeden z chłopców Gonzala (Jan Peszek)^[1]. Po ukończeniu studiów przeprowadził się do Warszawy, gdzie rozpoczął współpracę z Nowym Teatrem^[1]. W 2013 zdobył Wyróżnienie Sekcji Krytyków Teatralnych ZASP^[9] za kreację Cetha – młodego chłopca, którego bierze do trójkąta para gejów – Jamie (Maciej Stuhr) i James (Piotr Polak) w Kabarecie warszawskim w reż. Krzysztofa Warlikowskiego. W 2014 był wśród aktorów czytających przed Pałacem Kultury Golgotę Picnic^[1].

5 czerwca 2016 znalazł się w trójce finalistów ogłoszonej przez radiową Trójkę VII edycji konkursu dla młodych twórców „Talenty Trójki” w kategorii teatr^[10].

Kariera ekranowa

Już po pierwszym roku dostał rolę w serialu Przystań (2009) o grupie młodych ludzi odbywających szkolenie w bazie ratownictwa wodnego. Na trzecim roku studiów zadebiutował z kolei na kinowym ekranie w roli Aleksandra Lubomirskiego, kolegi Dominika (Jakub Gierszał) w dramacie psychologicznym Jana Komasy Sala samobójców (2011). Po bardzo dobrze przyjętym i wielokrotnie nagradzanym filmie, dostał kilka propozycji zagrania w serialach, już bez castingu^[1]. Zdecydował się wtedy na Czas honoru (2011) jako porucznik Alan Krawczyk, który zostaje zrzucony razem z pułkownikiem Skotnickim (Hubert Urbański) z Włoch jako pomoc dla Cichociemnych^[9].

W latach 2012–2016 występował w roli Bartosza Koszyka w serialu TVP2 Barwy szczęścia. Po wygranym castingu do dramatu Tomasza Wasilewskiego Płynące wieżowce (2013) otrzymał pierwszą propozycję pierwszoplanowej postaci w filmie fabularnym. Rola homoseksualnego Michała, chłopaka głównego bohatera (Mateusz Banasiuk) przyniosła mu Nagrodę im. Piotra Łazarkiewicza dla Młodego Talentu na Festiwalu Filmów Polskich w Los Angeles^[9]. Płynące wieżowce okrzyknięto pierwszym polskim filmem gejowskim, który znalazł się w gorącym centrum debaty o homofobii, sytuacji osób LGBT, związkach partnerskich^[1]. Odtwórcy głównych ról (Gelner z Banasiukiem) trafili na okładkę „Wprost”, opatrzoną tytułem: „Zabić geja. Witajcie w tolerancyjnej Polsce”. Z kolei skrajnie prawicowa „Fronda” informowała o „homoataku” na swoją redakcję („Pętla homoseksualnego oblężenia zaciska się wokół nas”), polegającą na tym, że baner reklamujący film było widać z redakcyjnych okien^[1].

Wystąpił w serialach takich jak Krew z krwi (2015) jako Mateusz „Młody”, który wdaje się w romans z córką szefowej mafii, i Singielka (2016) w roli Krystiana, sąsiada tytułowej bohaterki – świeżo upieczonego absolwenta ASP i wziętego grafika, który pracuje w agencji reklamowej. W dramacie Jakuba Pączka Reakcja łańcuchowa (2017) zagrał postać Pawła Czarnieckiego, ambitnego i niespełnionego filmowca, który w celach zarobkowych zajmuje się oglądaniem i ocenianiem filmów pornograficznych^[11].

Brał udział w sesjach fotograficznych dla magazynów „K-MAG” i „L’Officiel Hommes”^[12]^[13]^[14].

2008: Nie miłość – chłopak
2009: Przystań – Olaf Kozłowski (odc. 1–13)
2010: Ratownicy – Gąsior (odc. 10–11)
2011: Wierność – młody Tonio
2011: Sala samobójców – Aleksander „Aleks” Lubomirski, kolega Dominika
2011: Czas honoru – porucznik Alan Krawczyk (odc. 40–43, 45–46, 49–50, 52)
2011: Komisarz Alex – Tomasz Wolski (odc. 5)
2012: Prawo Agaty – Robert, muzyk Off Roads (odc. 22)
2012: Dzień oszusta – Leszek
2012–2016: Barwy szczęścia – Bartek Koszyk
2013: Płynące wieżowce – Michał
2013: Ojciec Mateusz – Igor Wolny (odc. 116)
2015: Krew z krwi 2 – Mateusz „Młody” (odc. 1–7,10 seria 2)
2015: Dupek – Krzysiek
2015: Ameryka – Szymon
2016: Singielka – Krystian, sąsiad Natalii i Roberta
2016: Szatan kazał tańczyć – chłopak całujący Karolinę na koncercie
2017: Ultraviolet – Kamil Łoziński, mąż Oli (odc. 3, 6–7)
2017: Reakcja łańcuchowa – Paweł Czarniecki, przyjaciel Adama
2018: Powrót – Lech
2018: Kobieta sukcesu – Piotr Rozwadowski
2018: Drogi wolności – Albert Rudzki (odc. 13)
2019: Odwróceni. Ojcowie i córki – Karol Iwaniszczuk (odc. 2–7)
2019: Legiony – Tadeusz Zbarski
2020–2024: Szadź – Tomasz Mrówiec
2021: Sexify – Konrad
2022: Gry rodzinne- Jan Jaworowicz
2023: 1670 – Henryk Lubopolski
2023: Pokolenie Ikea – Piotr "Czarny"^[16]
2024: Zatoka szpiegów – Franz Neumann

Życiorys

Wczesne lata

Kariera teatralna

Kariera ekranowa

Życie prywatne

Filmografia

Dubbing

Nagrody

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on