Aythya – rodzaj ptaków z podrodziny kaczek (Anatinae) w obrębie rodziny kaczkowatych (Anatidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Aythya[1] |
Boie, 1822[2] |
|
Samiec głowienki preriowej (A. americana) |
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty |
Królestwo
|
zwierzęta |
Typ |
strunowce |
Podtyp |
kręgowce |
Gromada |
ptaki |
Podgromada |
Neornithes |
Infragromada |
ptaki neognatyczne |
Rząd |
blaszkodziobe |
Rodzina |
kaczkowate |
Podrodzina |
kaczki |
Plemię |
Aythyini |
Rodzaj |
Aythya |
Typ nomenklatoryczny |
Anas marila Linnaeus, 1758 |
Synonimy |
- Penelope[uwaga 1] Brisson, 1760[3]
- Nyroca Fleming, 1822[4]
- Fuligula Stephens, 1824[5]
- Aethyja Gloger, 1827[6]
- Aethyia Gloger, 1827[6]
- Aithyia Gloger, 1827[6]
- Aithya Boie, 1828[7]
- Fulix Sundevall, 1835[8]
- Glaucium G.R. Gray, 1840[9]
- Marila Reichenbach, 1852[10]
- Nettarion[uwaga 2] Baird, 1858[11]
- Aristonetta Baird, 1858[12]
- Ilyonetta[uwaga 3] Heine & Reichenow, 1890[13]
- Perissonetta Oberholser, 1921[14]
- Zeafulix Mathews, 1937[15]
- Dyseonetta Boetticher, 1950[16]
|
|
Gatunki |
14 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście |
|
|
|
Zamknij
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej, Eurazji, Australazji i Afryce[17].
Długość ciała 37–61 cm, rozpiętość skrzydeł 60–90 cm; masa ciała samców 470–1658 g, samic 464–1630 g[18].
Rodzaj zdefiniował w 1822 roku zoolog Friedrich Boie w dzienniku własnego autorstwa prowadzonym podczas podróży po Norwegii w 1817 roku[2]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) ogorzałka zwyczajna (A. marila).
Etymologia
- Penelope: gr. πηνελοψ pēnelops, πηνελοπος pēnelopos ‘typ kaczki’[19]. Gatunek typowy: „Penelope” (= Anas ferina Linnaeus, 1758).
- Aythya (Aethyja, Aethyia, Aithyia, Aithya): gr. αιθυια aithuia ‘niezidentyfikowany ptak morski’, wymieniony przez Arystotelesa, Hezychiusza i innych autorów. W obecnych czasach nazwa ta jest przypisywana różnym ptakom, w tym burzykom, kormoranom, kaczkom i alkom[20].
- Nyroca: epitet gatunkowy Anas nyroca Güldenstädt, 1770[21]; ros. нырок nyrok ‘kaczka z rodzaju Aythya’[22]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Anas nyroca Güldenstädt, 1770.
- Fuligula: epitet gatunkowy Anas fuligula Linnaeus, 1758[23]; łac. fuligo, fuliginis ‘sadza’; gula ‘gardło’[24]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Anas fuligula Linnaeus, 1758.
- Fulix: łac. fulix, fulicis ‘typ ptactwa wodnego’, zwykle utożsamiany z łyskami z rodzaju Fulica[25]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie)[26]: Anas fuligula Linnaeus, 1758.
- Glaucium: gr. γλαυκιον glaukion ‘typ kaczki z jaskrawymi oczami’, od γλαυκος glaukous ‘modry’[27]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Anas fuligula Linnaeus, 1758.
- Marila: epitet gatunkowy Anas marila Linnaeus, 1761[28]; gr. μαριλη marilē ‘węgiel drzewny, pył węglowy’[29]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Anas marila Linnaeus, 1761.
- Nettarion: gr. νητταριον nēttarion ‘mała kaczka, kaczątko’, od zdrobnienia νηττα nētta ‘kaczka’[30].
- Aristonetta: gr. αριστος aristos ‘najlepszy, szlachetny”; νηττα nētta ‘kaczka’[31]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Anas valisineria A. Wilson, 1814.
- Ilyonetta: gr. ιλυς ilus, ιλυος iluos ‘błoto, szlam’; νηττα nētta ‘kaczka’[32].
- Perissonetta: gr. περισσος perissos ‘wspaniały’; νηττα nētta ‘kaczka’[33]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Anas collaris Donovan, 1809.
- Zeafulix: zbitka wyrazowa toponimu ‘Nowa Zelandia’ i rodzaju Fulix Sundevall, 1836[34]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Anas novaeseelandiae J.F. Gmelin, 1789.
- Dyseonetta: gr. δυω duō ‘nurkować, zanurzyć się’; νηττα nētta ‘kaczka’[35]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Fuligula americana Eyton, 1838.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[36]:
- Aythya innotata (Salvadori, 1894) – podgorzałka madagaskarska
- Aythya nyroca (Güldenstädt, 1770) – podgorzałka zwyczajna
- Aythya baeri (Radde, 1863) – podgorzałka zielonogłowa
- Aythya australis (Eyton, 1838) – podgorzałka australijska
- Aythya collaris (Donovan, 1809) – czerniczka
- Aythya americana (Eyton, 1838) – głowienka preriowa
- Aythya ferina (Linnaeus, 1758) – głowienka zwyczajna
- Aythya valisineria (A. Wilson, 1814) – głowienka długodzioba
- Aythya novaeseelandiae (J.F. Gmelin, 1789) – ogorzałka nowozelandzka
- Aythya fuligula (Linnaeus, 1758) – czernica
- Aythya marila (Linnaeus, 1761) – ogorzałka zwyczajna
- Aythya affinis (Eyton, 1838) – ogorzałka mała
Opisano również gatunki wymarłe w czasach prehistorycznych:
- Aythya denesi Zelenkow, 2016 – wymarły gatunek mioceński[37]
- Aythya molesta Zelenkow, 2016 – wymarły gatunek mioceński[37]
Fragment kladogramu obejmujący żyjące współcześnie gatunki rodzaju Aythya[38]:
Aythya |
|
|
A. nyroca |
|
|
?A. baeri |
|
|
?A. innotata |
|
|
A. australis |
|
|
|
|
|
|
A. americana |
|
|
|
A. ferina |
|
|
?A. valisineria |
|
|
|
|
|
|
|
A. fuligula |
|
|
?A. novaeseelandiae |
|
|
?A. collaris |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nazwa nie opublikowana jako naukowa.
Nowa nazwa Nyroca Fleming, 1822 dla ze względu na puryzm.
Aythya, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 6. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 384, 390. (fr. • łac.).
C.J. Sundevall. Ornithologiskt System. „Kungliga Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. 23, s. 129, 1835. (szw.).
H.E. Wolters & H. von Boetticher: Beiträge zur Gattungssystematik der Vögel. Krefeld: Goecke & Evers, 1849, s. 43. (niem.).
D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Ducks, Geese, and Waterfowl (Anatidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Aythya, DOI: 10.2173/bow.anatid1.01 [dostęp 2024-11-01] (ang.).
R. Ridgway: Order Anseres. W: S.F. Baird, T.M. Brewer, R. Ridgway: The water birds of North America. Cz. 2. Boston: Little, Brown, and Company, 1884, s. 17, seria: Memoirs of the Museum of Comparative Zoölogy at Harvard College. (ang.).
N. Zelenkow. Revision of non-Passeriform birds from Polgárdi (Hungary, Late Miocene): 1. Anseriformes. „Paleontological Journal”. 50 (5), s. 514–517, 2016. DOI: 10.1134/S0031030116050142. (ang.).
- S.F. Baird: Order VI: Natatores. W: S.F. Baird, J. Cassin & G.N. Lawrence: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-6, according to acts op congress of March 8, 1853, May 31, 1854, and August 5, 1854. Cz. 9: Birds. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer [etc.], 1858, s. 754–921. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: