Augustowo (rezerwat przyrody)

Rezerwat przyrody „Augustowo”^[2] – rezerwat leśny o powierzchni 6,76 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie bydgoskim i gminie Dobrcz^[1].

Augustowo

Wnętrze rezerwatu
rezerwat leśny
Typ	fitocenotyczny[1]
Podtyp	zbiorowisk leśnych[1]
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Mezoregion	Wysoczyzna Świecka
Data utworzenia	1963
Akt prawny	M.P. z 1963 r. nr 49, poz. 252
Powierzchnia	6,76 ha
Powierzchnia otuliny	2,43 ha
Ochrona	ścisła – 0,30 ha, czynna – 6,46 ha
Położenie na mapie Polski Augustowo
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Augustowo
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego Augustowo
Położenie na mapie gminy Dobrcz Augustowo
53°13′31″N 18°07′08″E

Został utworzony zarządzeniem nr 105 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 maja 1963 roku w celu zachowania wierzby borówkolistnej Salix myrtylloides^[2][3]. Rozporządzeniem Nr 5/2004 Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 3 lutego 2004 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Augustowo” (Dz. Urz. Woj. Kuj. - Pom. Nr 8, poz. 80) zmieniono cel ochrony rezerwatu. Wskazano iż „rezerwat uznaje się w celu zachowania ze względów naukowych i przyrodniczych fragmentu lasu bagiennego typu ols z typowo wykształconymi zespołami roślinnymi: ols torfowcowy i ols porzeczkowy.” Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 30 maja 2014 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Augustowo” (Dz. Urz. Woj. Kuj. - Pom. poz. 1715) zaktualizowano dane dotyczące rezerwatu oraz wyznaczono otulinę po stronie południowej rezerwatu, na powierzchni 2,43 ha^[1].

Obszar rezerwatu w większości podlega ochronie czynnej, jedynie 0,30 ha jest objęte ochroną ścisłą^[1].

Lokalizacja

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Wysoczyzna Świecka, w kompleksie leśnym przylegającym od południa do jeziora Borówno. Znajduje się w leśnictwie Strzelce, nadleśnictwo Żołędowo.

Charakterystyka

Przedmiotem ochrony w rezerwacie są zbiorowiska lasów porastających tereny podmokłe: ols porzeczkowy i ols torfowcowy o strukturze kępkowej^[4].

Teren rezerwatu zajmuje torfowisko przejściowe o długości 700 m i szerokości około 130 m położone w niewielkim obniżeniu wśród borów sosnowych i pól uprawnych. Jest ono porośnięte roślinnością charakterystyczną dla torfowisk zarówno niskich, jak i wysokich. Głównymi gatunkami drzewiastymi są: brzoza omszona, wierzba szara, wierzba uszata, łozina, olsza czarna. W podmokłych zaroślach złożonych z tych drzew w północnej części rezerwatu, wśród podszytu położonego z wierzby szarej, kruszyny i wierzby uszatej, występuje wierzba borówkolistna. Jest krzewem dochodzącym w rezerwacie do 0,5 m wysokości i osiągającym południowy zasięg występowania^[5].

Nowsze badania wykazały przekształcanie się zbiorowisk torfowiskowych na terenie rezerwatu w leśne, co jest następstwem obniżania poziomu wód gruntowych^[3].

Zobacz też

• Borówno (jezioro na Wysoczyźnie Świeckiej)
• Rezerwaty przyrody w Polsce

Przypisy

1. Rezerwat przyrody Augustowo. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-09].
2. Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 maja 1963 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (M.P. z 1963 r. nr 49, poz. 252)
3. Rafał Modlisz: Program Ochrony Środowiska dla Gminy Dobrcz. 2004. s. 41–42. [dostęp 2019-04-23].
4. Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
5. Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972

Bibliografia

• Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8