Atakamit

Atakamit – minerał z grupy halogenków, chlorowodorotlenek miedzi^[2].

Atakamit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Cu2Cl(OH)3
Twardość w skali Mohsa	3-3,5
Przełam	muszlowy, schodkowy[1]
Łupliwość	dokładna do doskonałej[1][2]
Pokrój kryształu	pryzmatyczny, włóknisty, ziarnisty do zwartego, masywny
Układ krystalograficzny	rombowy[3]
Właściwości mechaniczne	kruchy[3][1]
Gęstość	3,8 g/cm3[3]
Właściwości optyczne
Barwa	szmaragdowozielona, trawiastozielona do czarnozielonej[2]
Rysa	zielona[3]
Połysk	szklisty lub diamentowy[3][2]
Współczynnik załamania	nα = 1,831 nβ = 1,861 nγ = 1,880 (dwuosiowy)[4]
Inne	dwójłomność: 0,049[4] pleochroizm: słaby[4] dyspersja: silna[4]

Jego nazwa pochodzi od do miejsca pochodzenia. Jest nim położona na północy Chile pustynia Atakama, jedno z najsuchszych miejsc na Ziemi. Atakamit występuje w postaci kryształów w układzie słupkowym, rombowym lub tabliczkowym^[1]. Tworzy także skupienia o pokroju włóknistym, igiełkowym, promienistym, listkowym^[3] lub groniastym^[2]. Jest przezroczysty lub półprzezroczysty^[4]. Rozpuszczalny w kwasie azotowym i amoniaku. Poprzez obecność miedzi zabarwia płomień na niebieskozielono^[3].

Powstały w ekstremalnych warunkach

Aby powstał atakamit, muszą być spełnione dwa warunki: suchy i pustynny klimat^[3] i obecność rud miedzi. W takich warunkach rudy ulegają utlenieniu, uwalniając miedź niezbędną do powstania atakamitu. Jest to zatem minerał wtórny, który często współwystępuje z chryzokolą, miedzią rodzimą, claringbullitem, connellitem, kuprytem, malachitem i brochantytem^[1].

Polimorfizm i asocjacje mineralne

Charakteryzuje się polimorfizmem, tzn. może występować w różnych postaciach, zachowując przy tym ten sam wzór chemiczny. Dwie najważniejsze postaci tego minerału to niebieski bottalackit, który krystalizuje się w układzie jednoskośnym (jego nazwa pochodzi od kopalni w Botallack w Kornwalii), oraz paratakamit, który przyjmuje barwę od żółtozielonej do ciemnozielonej, niemal czarnej i krystalizuje się w układzie heksagonalnym. Jeśli rudy miedzi ulegają przeobrażeniom w miejscach, gdzie nie jest dostatecznie sucho, powstają minerały podobne do atakamitu, lecz zawierające w swojej strukturze krystalicznej także wodę. Najważniejszy z nich to kalumetyt.

Miejsca występowania

Australia (Burra Burra, Wallaroo), Chile (Minas generosa e Herminia, Sierra Gorda, pustynia Atakama), Peru (Ika), USA (hrabstwo Pinal, Arizona), Włochy (Wezuwiusz), Rosja, Kazachstan^[3], Meksyk, Boliwia, Namibia, Wielka Brytania^[2]. W Polsce występuje w asocjacji z gipsem lub halitem z kopalni Rudna w Polkowicach.