Artiom Łaguta

Artiom Grigorjewicz Łaguta, ros. Артём Григорьевич Лагута (ur. 12 listopada 1990 w Bolszoj Kamieniu^[1]) – rosyjski żużlowiec, posiadający również polskie obywatelstwo.

Artiom Łaguta

Артём Лагута

Pełne imię i nazwisko	Artiom Grigorjewicz Łaguta
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1990 Bolszoj Kamień
Informacje klubowe
Klub	Sparta Wrocław
Kariera seniorska
Lata Klub Liga rosyjska 2007–2010 Wostok Władywostok 2011–2013 Mega-Łada Togliatti 2014 Turbina Bałakowo 2015–2016 Wostok Władywostok 2017 Mega-Łada Togliatti 2019 Wostok Władywostok Liga ukraińska 2007 SKA-Speedway Lwów 2010 Kaskad Równe Liga polska 2008–2010 SK Lokomotīve Dyneburg 2011 Włókniarz Częstochowa 2012 Polonia Bydgoszcz 2013–2014 Unia Tarnów 2015–2020 GKM Grudziądz 2021– Sparta Wrocław Liga szwedzka 2010–2012 Valsarna Hagfors 2013 Hammarby Sztokholm 2014 Vargarna Speedway 2015 Indianerna Kumla 2016 Vetlanda Speedway 2018–2019 Vetlanda Speedway 2020–2021 Västervik Speedway Liga duńska 2013–2015 Esbjerg Vikings 2016 Team Fjelsted
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja 2009–2021 Rosja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Mistrzostwa świata złoto 2018 żużel, drużynowo złoto 2019 żużel, drużynowo złoto 2020 żużel, drużynowo złoto 2021[a] żużel, indywidualnie brąz 2012 żużel, drużynowo Mistrzostwa świata juniorów złoto 2011 żużel, drużynowo Mistrzostwa Europy srebro 2009 żużel, pary srebro 2017 żużel, pary srebro 2017 żużel, indywidualnie
Strona internetowa

Indywidualny mistrz świata 2021^[2]. Trzykrotny złoty medalista Speedway of Nations (2018, 2019 i 2020).

Jego indywidualny numer startowy to 222.

Życiorys

Życie prywatne

Jego starszym bratem jest Grigorij Łaguta, siostrzeńcem Wadim Tarasienko, a bratankiem Pawieł Łaguta. W kwietniu 2020 otrzymał polskie obywatelstwo^[3]. W związku małżeńskim z Awieliną Łagutą. Ma z nią dwójkę dzieci.

Kariera

Od 2008 roku ściga się w polskich ligach. W 2010 roku awansował do przyszłorocznego Grand Prix, wygrywając turniej Grand Prix Challenge w duńskim Vojens. Również w 2010 roku wywalczył tytuł najlepszego juniora w Rosji, zwyciężając z kompletem 15 punktów. W całym cyklu zdobył jednak tylko 28 punktów i szybko się z nim pożegnał. W 2011 był zawodnikiem Włókniarza Częstochowa, w 2012 Polonii Bydgoszcz, w latach 2013–2014 Unii Tarnów, a od sezonu 2015 GKMu Grudziądz. Do rywalizacji w Grand Prix powrócił w 2018 roku i wtedy też po raz pierwszy stanął na podium jednej z rund. Pierwsze zwycięstwo w Grand Prix odniósł 28 sierpnia 2020 roku we Wrocławiu^[4]. W tym samym sezonie osiągnął najwyższą średnią biegową w polskiej lidze w karierze (2,479^[5]) reprezentując barwy GKMu Grudziądz.

Z reprezentacją Rosji zwyciężył w Speedway of Nations 2018. Sukces ten powtórzył w 2019 i 2020 roku.

Po sezonie 2020 ogłosił odejście z GKM-u Grudziądz. W 2021 został zawodnikiem Sparty Wrocław^[6]. Z tą drużyną wywalczył drużynowe mistrzostwo Polski w 2021 roku. W cyklu Grand Prix 2021, po wyrównanej walce do ostatniej rundy z Bartoszem Zmarzlikiem, wywalczył tytuł indywidualnego mistrza świata na żużlu, wyprzedzając Polaka o 3 punkty. Zwyciężył w 5 z 11 rund, w ośmiu z nich stał na podium. Jest pierwszym rosyjskim IMŚ na żużlu. Po zakończonym sezonie ogłosił podpisanie kontraktu z wrocławską drużyną do 2024 roku, jednak z powodu inwazji Rosji na Ukrainę rosyjscy zawodnicy zostali zawieszeni przez FIM do odwołania^[7]. W sezonie 2023, z powodu posiadania polskiego obywatelstwa, wrócił na polskie tory żużlowe na podstawie polskiej licencji.

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Długość toru
1.	28 sierpnia	2020	Grand Prix Polski	Wrocław	Stadion Olimpijski	352m
2.	16 lipca	2021	Grand Prix Czech	Praga	Stadion Markéta	353m
3.	7 sierpnia	2021	Grand Prix Polski	Lublin	Stadion MOSiR Bystrzyca	382m
4.	28 sierpnia	2021	Grand Prix Rosji	Togliatti	Stadion im. Anatolija Stepanowa	330m
5.	11 września	2021	Grand Prix Danii	Vojens	Vojens Speedway Center	300m
6.	1 października	2021	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	318m

Miejsca na podium

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Miejsce	Punkty	Biegi	Zwycięzca
1.	30 czerwca	2018	Grand Prix Danii	Horsens	CASA Arena (sztuczny tor)	2.	12	(0,3,2,2,1,2,2)	Tai Woffinden
2.	6 października	2018	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	2.	20	(3,3,3,3,3,3,2)	Tai Woffinden
3.	28 sierpnia	2020	Grand Prix Polski	Wrocław	Stadion Olimpijski	1.	20	(3,3,3,3,2,3,3)	—
4.	3 października	2020	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	3.	16	(0,3,3,3,2,2,1)	Bartosz Zmarzlik
5.	16 lipca	2021	Grand Prix Czech	Praga	Stadion Markéta	1.	20	(3,3,1,3,3,2,3)	—
6.	30 lipca	2021	Grand Prix Polski	Wrocław	Stadion Olimpijski	3.	16	(3,3,2,2,3,3,1)	Bartosz Zmarzlik
7.	31 lipca	2021	Grand Prix Polski	Wrocław	Stadion Olimpijski	2.	18	(3,2,3,3,2,2,2)	Bartosz Zmarzlik
8.	7 sierpnia	2021	Grand Prix Polski	Lublin	Stadion MOSiR Bystrzyca	1.	20	(3,3,3,1,3,3,3)	—
9.	14 sierpnia	2021	Grand Prix Szwecji	Målilla	G&B Stadium	2.	18	(2,3,3,3,3,2,2)	Bartosz Zmarzlik
10.	28 sierpnia	2021	Grand Prix Rosji	Togliatti	Stadion im. Anatolija Stepanowa	1.	20	(3,3,3,2,3,2,3)	—
11.	11 września	2021	Grand Prix Danii	Vojens	Vojens Speedway Center	1.	20	(3,3,3,2,1,3,3)	—
12.	1 października	2021	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	1.	20	(3,1,3,2,3,3,3)	—

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

Sezon 2011 miejsce punkty 0 1 2 7 – – 1 1 9 4 3 15 28 Sezon 2018 miejsce punkty 13 8 12 8 6 6 13 7 4 20 6 97 Sezon 2019 miejsce punkty 4 9 9 5 7 16 8 5 6 7 11 76 Sezon 2020 miejsce punkty 20 12 8 5 10 5 8 16 7 84 Sezon 2021 miejsce punkty 12 20 16 18 14 20 18 20 20 20 14 192

Statystyki Starty 48 Zwycięstwa 6 Miejsca na podium 12 Finalista 16 Punkty 477

Liga Polska

Drużynowe Mistrzostwa Polski

Sezon	Liga	Klub	Miejsce	Mecze	Biegi	Punkty	Bonusy	Razem	Śr. bieg.	Zwycięzca ligi	Mistrz Polski
2008	I Liga	SK Lokomotīve Dyneburg	5.	16	66	121	6	127	1,924	Polonia Bydgoszcz	Unibax Toruń
2009	I Liga	SK Lokomotīve Dyneburg	2.	18	76	116	14	130	1,711	Unia Tarnów	Falubaz Zielona Góra
2010	I Liga	SK Lokomotīve Dyneburg	4.	19	89	175	24	199	2,236	Marma-Hadykówka Rzeszów	Unia Leszno
2011	Ekstraliga	CKM Włókniarz Częstochowa	8.	15	70	86	10	96	1,371 (36.)	Stelmet Falubaz Zielona Góra
2012	Ekstraliga	Polonia Bydgoszcz	6.	13	48	53	5	58	1,208 (53.)	Azoty Tauron Tarnów
2013	Ekstraliga	Unia Tarnów	3.	22	100	197	12	209	2,090 (11.)	Stelmet Falubaz Zielona Góra
2014	Ekstraliga	Grupa Azoty Unia Tarnów	3.	18	80	162	14	176	2,200 (7.)	Stal Gorzów
2015	Ekstraliga	MRGARDEN GKM Grudziądz	8.	14	73	137	7	144	1,973 (17.)	Fogo Unia Leszno
2016	Ekstraliga	MRGARDEN GKM Grudziądz	5.	13	62	114	2	116	1,871 (18.)	Stal Gorzów
2017	Ekstraliga	MRGARDEN GKM Grudziądz	6.	14	72	156	5	161	2,236 (3.)	Fogo Unia Leszno
2018	Ekstraliga	MRGARDEN GKM Grudziądz	6.	14	77	180	4	184	2,390 (4.)	Fogo Unia Leszno
2019	Ekstraliga	MRGARDEN GKM Grudziądz	5.	14	63	140	4	144	2,286 (5.)	Fogo Unia Leszno
2020	Ekstraliga	MRGARDEN GKM Grudziądz	7.	14	73	180	1	181	2,479 (2.)	Fogo Unia Leszno
2021	Ekstraliga	Betard Sparta Wrocław	1.	18	89	201	9	210	2,360 (3.)	—
2023	Ekstraliga	Betard Sparta Wrocław	2.	20	95	201	12	213	2,242 (6)	Motor Lublin
2024	Ekstraliga	Betard Sparta Wrocław	2.	20	104	244	12	256	2,462 (1)	Motor Lublin

Inne osiągnięcia

Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów

• 2009 - Goričan - 12. miejsce - 4 pkt → wyniki
• 2010 - Gdańsk, Dyneburg, Pardubice - 9. miejsce - 18 pkt → wyniki

Indywidualne Mistrzostwa Europy Juniorów

• 2007 - Częstochowa - 7. miejsce - 9 pkt → wyniki
• 2008 - Stralsund - 5. miejsce - 10 pkt → wyniki
• 2009 - Tarnów - 4. miejsce - 13+1 pkt → wyniki

Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych im. Mieczysława Połukarda

• 2011 - Bydgoszcz - 6. miejsce - 8 pkt → wyniki
• 2021 - Bydgoszcz - 3. miejsce - 13 pkt → wyniki
• 2023 - Bydgoszcz - 1. miejsce - 13 pkt → wyniki
• 2024 - Bydgoszcz - 3. miejsce - 10+3 pkt → wyniki

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi

• 2017 - Gdańsk - 5. miejsce - 11+1 pkt → wyniki
• 2018 - Gdańsk - 8. miejsce - 8 pkt → wyniki
• 2019 - Gdańsk - 11. miejsce - 6 pkt → wyniki
• 2020 - Toruń - 12. miejsce - 5 pkt → wyniki
• 2021 - Toruń - 6. miejsce - 10 pkt → wyniki
• 2024 - Łódź - 12. miejsce - 6 pkt → wyniki

Uwagi

1. W związku z decyzją Sportowego Sądu Arbitrażowego, wykluczającą Rosję z imprez sportowych o randze mistrzostw świata w latach 2021–2022, zawodnicy rosyjscy startowali jako reprezentanci Rosyjskiej Federacji Motocyklowej (MFR).

Przypisy

1. Artem Laguta [online], Speedway World Championships [dostęp 2021-10-03] (ang.).
2. ŁukaszŁ. Kuczera ŁukaszŁ., Żużel. Mamy nowego mistrza świata! Artiom Łaguta przeszedł do historii [online], WP SportoweFakty, 2 października 2021 [dostęp 2021-10-03] (pol.).
3. KrzysztofK. Ziębiec KrzysztofK., LIGA PEŁNA POLAKÓW. CZUGUNOW, ŁAGUTA, A WKRÓTCE BĘDĄ NASTĘPNI! [online], przegladsportowy.pl, 15 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-15].
4. l, Artiom Łaguta wygrywa we Wrocławiu! Janowski drugi [online], www.speedwaynews.pl, 28 sierpnia 2020 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
5. Listy klasyfikacyjne 2001-21 [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2021-12-27] (pol.).
6. Artiom Łaguta żużlowcem Betard Sparty Wrocław [online], sport.tvp.pl, 5 listopada 2020 [dostęp 2021-05-19] (pol.).
7. Żużel. Sportowe sankcje dla Rosji i Białorusi. To decyzja federacji polskiej oraz międzynarodowej [online], Sport Wprost, 5 marca 2022 [dostęp 2022-03-09] (pol.).

Bibliografia

• Laguta, Artem [online], speedway.com.pl [dostęp 2021-04-17].