Arceuthobium oxycedri

*Arceuthobium oxycedri*
	; Arceuthobium oxycedri na jałowcu kolczastym
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Santalanae
Rząd	sandałowce
Rodzina	sandałowcowate
Rodzaj	arceutobium
Gatunek	Arceuthobium oxycedri
	Nazwa systematyczna
	Arceuthobium oxycedri (DC.) M.Bieb.; Fl. Taur.-Caucas. Suppl.: 629 1819
Synonimy
	Arceuthobium juniperi Bubani; Razoumofskya oxycedri (DC.) F.W. Schultz ex Nyman; Viscum oxycedri DC.;
	Arceuthobium juniperi Bubani; Razoumofskya oxycedri (DC.) F.W. Schultz ex Nyman; Viscum oxycedri DC.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Arceuthobium oxycedri (DC.) M.Bieb. – gatunek roślin należący do rodziny sandałowcowatych (Santalaceae). Występuje naturalnie na obszarze od basenu Morza Śródziemnego po Azję Środkową^[5].

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Zamknij

Zasięg występowania obejmuje Afrykę Północną, Europę Południową, południowo-zachodnią Azję, Iran, Pakistan, Turkmenistan, Tadżykistan, Indie oraz chińską prowincję Qinghai i Tybetański Region Autonomiczny^[5]. Podawany jest także z Australii^[6], Ukrainy, Rosji, Armenii, Azerbejdżanu i Gruzji^[7].

Pokrój: Ciernisty półpasożyt dorastający do 20 cm wysokości. Gałązki są naprzeciwległe, mają zieloną lub żółtooliwkową barwę^[5].
Łodyga: Międzywęźla mają do 8 mm długości^[5].
Liście: Naprzeciwległe o długości do 2 mm. Mają jajowaty kształt. Ogonki liściowe mają długość 1 mm^[5].
Kwiaty: Kwiaty pojedyncze lub zebrane po 2–4 w kwiatostanach. W kwiecie męskim okwiat jest 3–4 klapowany, płatki mają długość 1–1,5 mm i są nagie i żółte, mają eliptyczny lub jajowaty kształt, posiada 3–4 pylniki. W kwiecie żeńskim okwiat ma wielkość 1 mm i ma jajowaty kształt^[5].
Owoce: Zielonkawe jagody o podłużnie jajowatym kształcie. Mają długość 2 mm i są nagie. Nasiona mają cylindryczny kształt i długość 1,5 mm. Są ostre i lekko owłosione^[5].

Kwitnie od sierpnia do września, lecz owoce pojawiają się dopiero następnego roku od września do października. Jest rośliną pasożytniczą – występuje na roślinach z rodzaju jałowiec (na jałowcu pospolitym, sabińskim, kolczastym, fenickim oraz greckim), rzadziej na cyprysiku, cyprysie i biocie wschodniej. Głównymi siedliskami są lasy iglaste, zarośla oraz zbocza górskie. Występuje na wysokości 3000–4100 m n.p.m.^[5]^[7]^[8]

Choć Arceuthobium oxycedri wyrządza szkody u swojego gospodarza, to nie ma istotnego znaczenia gospodarczego, ponieważ gatunki żywicielskie nie są drzewami uprawianymi na drewno ani ważnymi drzewami parkowymi. Jałowce stanowią istotny składnik śródziemnomorskiej roślinności, ale ich populacje nie są osłabiane przez porażenie Arceuthobium oxycedri^[8].

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych gatunek został zaliczony do kategorii LC – gatunków najmniejszej troski. Arceuthobium oxycedri jest szeroko rozpowszechniony w swoim zasięgu i nie przekracza minimalnego progu, żeby uznać gatunek za zagrożony wyginięciem (czyli według IUCN liczy nie mniej niż 10 000 dojrzałych osobników w powiązaniu z odpowiednimi spadkami i zanikami subpopulacji). Nie zanotowano również spadku liczebności populacji o ponad 30% w ciągu dziesięciu lat lub trzech pokoleń^[9].

[1]
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-10] (ang.).
[2]
Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-10] (ang.).
[3]
Arceuthobium oxycedri (DC.) M.Bieb.. The Plant List. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).
[4]
Arceuthobium oxycedri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
[5]
Arceuthobium oxycedri – Detail. Encyclopedia of life. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).
[6]
Arceuthobium oxycedri. [w:] Flora of Pakistan [on-line]. efloras.org. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).
[7]
W. M. Ciesla, B. W. Geils & R. P. Adams: Hosts and Geographic Distribution of Arceuthobium oxycedri. [w:] United States Department of Agriculture [on-line]. fs.fed.us. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).
[8]
Juniper dwarf mistletoe (Arceuthobium oxycedri). Plantwise Knowledge Bank. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).
[9]
Participants of the FFI/IUCN SSC Central Asian regional tree Red Listing workshop, Bishkek, Kyrgyzstan (11-13 July 2006), Arceuthobium oxycedri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-10-30] (ang.).

[apweb-1] [1]
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-10] (ang.).

[ruggiero-2] [2]
Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-10] (ang.).

[tpl-3] [3]
Arceuthobium oxycedri (DC.) M.Bieb.. The Plant List. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).

[iucn-4] [4]
Arceuthobium oxycedri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[eol-5] [5]
Arceuthobium oxycedri – Detail. Encyclopedia of life. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).

[6] [6]
Arceuthobium oxycedri. [w:] Flora of Pakistan [on-line]. efloras.org. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).

[fs-7] [7]
W. M. Ciesla, B. W. Geils & R. P. Adams: Hosts and Geographic Distribution of Arceuthobium oxycedri. [w:] United States Department of Agriculture [on-line]. fs.fed.us. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).

[plantwise-8] [8]
Juniper dwarf mistletoe (Arceuthobium oxycedri). Plantwise Knowledge Bank. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).

[9] [9]
Participants of the FFI/IUCN SSC Central Asian regional tree Red Listing workshop, Bishkek, Kyrgyzstan (11-13 July 2006), Arceuthobium oxycedri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-10-30] (ang.).

[5]

[1]

[2]

[3]

[4]

[6]

[7]

[8]

[9]

Wikiwand in your browser!

Arceuthobium oxycedri

Wikiwand in your browser!

Rozmieszczenie geograficzne

Morfologia

Biologia i ekologia

Ochrona

Przypisy