Antoni Wojda
polski nauczyciel, polityk, wiceprezydent Chorzowa, przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Bytomiu i Katowicach Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Wojda (ur. 4 stycznia 1907 w Wierbce, zm. 17 września 1981) – polski nauczyciel, działacz związkowy i polityczny, wiceprezydent Chorzowa (1946–1948), przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Bytomiu (1950–1953) i Katowicach (1953–1971).
 Antoni Wojda na zdjęciu opublikowanym 23 marca 1953 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1907 |
|---|---|
| Data śmierci |
17 września 1981 |
| Wiceprezydent Chorzowa | |
| Okres |
od 24 czerwca 1946 |
| Przynależność polityczna | |
| Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Bytomiu | |
| Okres |
od 2 czerwca 1950 |
| Przynależność polityczna | |
| Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Katowicach | |
| Okres |
od 1 kwietnia 1953 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
       | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodził się 4 stycznia 1907 roku w Wierbce[1], w rodzinie chłopskiej[2] jako syn Józefa i Doroty[1]. Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego w Mysłowicach w 1928 roku podjął pracę w szkole w Łagiewnikach[3], a następnie w Chorzowie, gdzie działał aktywnie w Związku Nauczycielstwa Polskiego. W tym czasie ukończył studia wyższe w Instytucie Pedagogicznym w Katowicach[4].
W czasie II wojny światowej ukrywał się w powiatach olkuskim i myślenickim, gdzie prowadził tajne nauczanie[4]. Po wyzwoleniu regionu z niemieckiej okupacji wrócił do Chorzowa[2]. 1 marca 1945 roku wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, gdzie sprawował funkcję członka egzekutywy Miejskiego Komitetu PPS w Chorzowie i członka egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PPS w Katowicach, a od 1947 roku funkcję przewodniczącego Miejskiego Komitetu PPS w Chorzowie[1]. 15 grudnia 1948 roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pełniąc tam funkcję członka Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach, a do 1949 roku członka jej egzekutywy[1].
W 1946 roku został przez partię skierowany do pracy w administracji[4]. Od 24 czerwca 1946 roku do 20 października 1948 roku pełnił funkcję wiceprezydenta Chorzowa, a od 2 czerwca 1950 roku do 31 marca 1953 roku był przewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Bytomiu. W tym czasie w latach 1949–1953 był członkiem egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Bytomiu[1].
1 kwietnia 1953 roku objął funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie (nazwa Katowic w latach 1953–1956[5][6]), a także został członkiem egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR, pełniąc tę funkcję do 1965 roku[1]. Na stanowisku przewodniczącego Prezydium zastąpił on Stefana Krużela, który pełnił tę funkcję do lutego tego samego roku[7]. Został wybrany jednomyślnie w tajnym głosowaniu 21 marca 1953 roku w trakcie dodatkowej sesji Miejskiej Rady Narodowej[2].
Za jego kadencji został wzniesiony w 1955 roku Dom Związków Zawodowych, a w następnych latach nastąpiła szeroko zakrojona przebudowa centrum Katowic. Zatwierdzono przebudowę katowickiego Rynku, w ramach którego wzniesiono m.in. Zenit i Dom Prasy, a w pobliżu hotele Silesia i Katowice. Rozpoczęto budowę osiedla Tysiąclecia oraz Superjednostki. W 1968 roku powołany został Uniwersytet Śląski w Katowicach, a końcówka jego kadencji zbiegła się z uroczystościami oddania do użytku Spodka. Miał on w zwyczaju chodzić wszędzie piechotą aby doglądać miasta, a w ratuszu znany był z tego, że kolekcjonował materiały o historii Katowic[8].
7 czerwca 1965 roku został członkiem prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach[1].
W trakcie wydarzeń marca 1968 roku, 17 marca wygłosił w telewizji przemówienie, w którym mówił, że protesty młodzieży „miały charakter chuligański, przy czym elementy kryminalne usiłowały swej działalności nadać jakiś rzekomo polityczny charakter”. Wypowiedź ta była jednym z elementów napiętnowania wydarzeń marcowych przez oficjalną propagandę PRL[9][10]. Od 1971 roku pełnił funkcję przewodniczącego Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Katowicach[1]. 6 marca tego samego roku został członkiem Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach, pełniąc tę funkcję do 25 czerwca 1981 roku[1].
W związku z przejściem na emeryturę[11] 1 października 1971 roku przestał pełnić funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Katowicach. Jego następcą 14 września 1971 roku wybrany został Paweł Podbiał[7].
Zmarł 17 września 1981 roku[12]. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Francuskiej w Katowicach[13].
Odznaczenia
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.