Loading AI tools
polski architekt Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Aleksander Jawornicki (ur. 20 grudnia 1886 w Warszawie, zm. 19 czerwca 1950, tamże) – polski architekt i urbanista, członek TUP oraz warszawskiego oddziału SARP[1].
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki | |
Był synem Adama Jawornickiego i Ludwiki z domu Mac Rot. Uczył się w męskim V Rządowym Gimnazjum Filologicznym w Warszawie oraz w Gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego przy ul. Smolnej (późn. XVIII LO im. Jana Zamoyskiego). Następnie ukończył studia malarskie w Monachium[1], a w 1911 ukończył studia na École spéciale d’architecture w Paryżu. Następnie odbywał praktykę zawodową w pracowni architekta Auguste Perreta[2].
Po powrocie do Warszawy w 1913 pracował jako architekt przy budowie hotelu Polonia oraz przebudowie hotelu Europejskiego. W okresie niemieckiej okupacji w trakcie I wojny światowej działał w Straży Obywatelskiej. Od 1917 pracował w Biurze Regulacji i Pomiarów, tworząc plany zagospodarowania przestrzennego dla Warszawy. W 1917 podjął również pracę w Katedrze Budownictwa Miejskiego[1], Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, w której pracował do 1928[3], oraz kierował Wydziałem Urbanistyki miasta stołecznego Warszawy. W 1920 zaciągnął się na ochotnika do Wojska Polskiego[2]. W 1923 został współzałożycielem Towarzystwa Urbanistów Polskich, którego został również członkiem. W 1929 działał jako członek Komisji Rewizyjnej TUP[4].
W 1932 wraz z rzeźbiarzem Edwardem Wittigiem zrealizował pomnika Lotnika na placu Unii Lubelskiej (Jawornicki opracował cokół i otoczenie pomnika)[2]. W 1938 pracował również jako sędzia konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich[4].
W czasie powstania warszawskiego Jaworniccy wyjechali z Warszawy do Żdżar, a ich dom został zniszczony. Antonii Jawornicki powrócił do miasta po wojnie[2] i rozpoczął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy[4], w którym zajął się m.in.: odbudową Pałacu Namiestnikowskiego, zaprojektował odbudowę hotelu Europejskiego, a także zaprojektował kościół w Pyrach. Dom Jawornickiego przy ul. Górnośląskiej 20 (obecnie ul. Myśliwieckiej 16)[2] został odbudowany w latach 1948–1950 i częściowo zwrócony jemu i jego rodzinie[2].
Został pochowany na cmentarzu w Pyrach[2].
W 1912 poślubił Leokadię Radziszewską, z którą miał 2 córki: Hannę i Marię Magdalenę[1].
Wśród realizacji Jawornickiego znalazły się przede wszystkim obiekty i przekształcenia urbanistyczne w Warszawie. Niemniej niektóre jego budynki jego autorstwa zlokalizowane są w Poznaniu, ponadto zaprojektował również kąpielisko na Helu oraz miasta ogrody.
Specjalizował się w projektowaniu miast ogrodów, wśród nich, zaprojektował poniższe osiedla i miejscowości:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
