Antoni Beaupré

Antoni Beaupré (ur. 1 maja 1860^[1][2][3][4] albo 1 maja 1863^[5] w Krzemieńcu, zm. 12 maja 1937, w Warszawie^[1][3] albo Krakowie^[4][5])^[5][1][2] – polski dziennikarz.

Antoni Beaupré

Data i miejsce urodzenia	1 maja 1860 albo 1863 Krzemieniec
Data i miejsce śmierci	12 maja 1937 Warszawa albo Kraków
Zawód, zajęcie	dziennikarz
Narodowość	polska
Edukacja	Gimnazjum św. Anny w Krakowie
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Odznaczenia

Życiorys

Jego rodzicami byli Józef Antoni Beaupré, lekarz, i Seweryna z Iwanowskich. Ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie^[4] i studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego^[6]. Uzyskał tytuł doktora.

Został dziennikarzem pism „Nowa Reforma”, „Czas” (redaktor naczelny 1899–1901^[7], ponownie w redakcji od 1915, redaktor naczelny 1920–1937), „Głos Narodu” (redaktor prowadzący 1901–1914). Był organizatorem i pełnił funkcje prezesa Syndykatu Dziennikarzy w Krakowie od 1906, i został członkiem honorowym tego stowarzyszenia, był wiceprezesem zarządu Związku Dziennikarzy RP od 1931, wiceprezesem Międzynarodowej Federacji Dziennikarskiej (FIJ), członkiem Międzynarodowego Trybunału Honorowego Dziennikarzy w Hadze.

6 marca 1903 został wybrany członkiem wydziału Klubu Prawników w Krakowie^[8]. Sprawował stanowiska prezesa klubu sportowego Wisła Kraków od 28 lipca 1911 do lipca 1912. Po wybuchu I wojny światowej został członkiem Naczelnego Komitetu Narodowego w Krakowie. W 1918 działał w rozmowach pokojowych w Paryżu. W 1920 wyjechał na Powiśle i Warmię jako korespondent krakowskiego „Czasu”. W Olsztynie został przewodniczącym polskiego komitetu plebiscytowego na Warmii, Mazurach i Powiślu^{[9][6][10][11]}.

Związany ze środowiskiem krakowskich konserwatystów, od 1910 był członkiem Rady Naczelnej Stronnictwa Prawicy Narodowej, od 1933 do 1937 Zjednoczenia Zachowawczych Organizacji Politycznych. Od 1922 działał w Związku Obrony Kresów Zachodnich, później w Polskim Związku Zachodnim.

Jego żoną była Julia z Porębskich.

Zmarł 12 maja 1937 w Szpitalu Czerwonego Krzyża w Warszawie^{[potrzebny przypis]}. Spoczywa na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 45)^[12].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)^[13][14]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (30 kwietnia 1925)^[15]
• Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
• Krzyż Komandorski Orderu Zasługi (Węgry)
• Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Cywilnej (Bułgaria)
• Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)

Przypisy

1. Dr Antoni Beaupré. Naczelny Redaktor „Czasu”, „Czas”, nr 131, 14 maja 1937, s. 1 [dostęp 2023-12-10].
2. Dr Antoni Beaupré, [w:] Księga pamiątkowa na dziewięćdziesięciolecie dziennika „Czas”. Kraków 1848 - Warszawa 1938, Warszawa 1938, s. 30–31 [dostęp 2023-12-10].
3. Zgon ś. p. red. Beaupre, „Gazeta Lwowska”, nr 106, 14 maja 1937, s. 3 [dostęp 2023-12-10].
4. Beaupré Antoni, dziejekrakowa.pl [zarchiwizowane 2015-09-23].
5. Beaupré Antoni, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-10].
6. StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 32.
7. Czas [online], mbc.malopolska.pl [dostęp 2019-02-01].
8. Kronika. Z klubu prawników, „Nowa Reforma”, nr 55, 8 marca 1903, s. 3.
9. Nowy polski generalny komisarz plebiscytowy na Warmię i Mazury, „Nowości Illustrowane”, nr 25, 19 czerwca 1920, s. 3.
10. WojciechW. Wrzesiński WojciechW., Polska – Prusy Wschodnie. Plebiscyty na Warmii i Mazurach oraz na Powiślu w 1920 roku, s. 350–351.
11. BogusławB. Leśnodorski BogusławB., Powody przegranej, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, nr 3, 1962, s. 660–666.
12. Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939), [w:] KarolinaK. Grodziska–Ożóg KarolinaK., Cmentarz Rakowicki w Krakowie, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 97, ISBN 83-08-01428-3.
13. M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644„za zasługi na polu pracy narodowej, zawodowej i obywatelskiej”.
14. Część urzędowa, „Gazeta Lwowska”, nr 283, 8 grudnia 1929, s. 4.
15. M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 435 „za zasługi na polu pracy społecznej i narodowej”.

Bibliografia

• StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 54.
• Zgon ś. p. red. Beaupre, „Gazeta Lwowska”, nr 106, 14 maja 1937, s. 3.
• Beaupré Antoni, dziejekrakowa.pl [zarchiwizowane 2015-09-23].
• Beaupré Antoni, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-10].

Linki zewnętrzne

• Publikacje Antoniego Beaupré w serwisie Polona.pl

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000019072590
• VIAF: 40357542
• GND: 126018715
• PLWABN: 9810703620705606
• NUKAT: n2011043304

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3875425