Był uczniem Charlesa de La Fosse’a. Studiował w Rzymie i Wenecji. Od 1711 działał w Berlinie. W 1720 mianowany został członkiem Akademii Sztuk Pięknych, później jej dyrektorem.
Malował kompozycje mitologiczne, historyczne, alegoryczne, sceny rodzajowe i przede wszystkim portrety. Wykonał dekoracje zamków Rheinberg (1738–40), Charlottenburg w Berlinie (1742) i Sanssouci w Poczdamie (1745–46). Na zamówienie Heinricha Adriana von Borcke wykonał w roku 1753 portrety osób z tego rodu (według różnych źródeł od 4[1] do nawet 20 sztuk), które spłonęły w 1945 r. wraz z podpalonym przez żołnierzy Armii Czerwonej pałacem rodowym Borków w Starogardzie[2][3][4].
Wulf-Dietrich von Borcke: Starogard|Stargordt, Wydawnictwo Walkowska, Fundacja Akademia Kulice-Külz, Kulice-Berlin-Szczecin 2013, ISBN978-83-9357-18-1-9. s. 14.
Ernst Bahr: Stargordt. W: Helge Kiedy Wieden, Roderich Schmidt (red.): Handbook of Historic Places, Niemcy. Tom 12 Meklemburgia Pomorze Przednie. Alfred Kröner Verlag, Stuttgart 1996, s. 279.
BarbaraB.DolczewskaBarbaraB., MarceliM.KosmanMarceliM., Zamek w Kórniku: dzieje i zbiory. Przewodnik, wyd. I, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 50, ISBN83-210-0313-3, OCLC10850724 [dostęp 2021-06-05].
Andrzej Dulewicz, Encyklopedia sztuki niemieckiej, Warszawa: WAiF; Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN83-01-13637-5.
Colin T.C.T.EislerColin T.C.T., Berlin. Arcydzieła malarstwa, Wolf-DieterW.D.Dube, EwaE.Romkowska (tłum.), Warszawa: Arkady, 2002, ISBN83-213-4241-8, OCLC749558204. Brak numerów stron w książce
Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN83-7079-076-3.
