Loading AI tools
polski informatyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Stanisław Targowski (ur. 9 października 1937 w Warszawie) – polski informatyk o specjalności informatyka stosowana, architektura systemów komputerowych, cywilizacja i informacja[1]. Jeden z pionierów informatyki stosowanej w Polsce, menedżer, cywilizacjonista[2], nauczyciel akademicki, profesor Western Michigan University[3]. Mieszka i pracuje w Stanach Zjednoczonych.
Andrzej Targowski w 2011 roku | |
Data i miejsce urodzenia |
9 października 1937 |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość |
polska |
Alma Mater |
Politechnika Warszawska (1962) |
Uczelnia |
Western Michigan University |
Wydział |
Business Information Systems |
Wyznanie | |
Rodzice |
Stanisław i Halina z d. Krzyżańska |
Małżeństwo |
Irmina Targowski z d. Dura (lekarz) |
Dzieci |
Agnieszka Couderq (geofizyk) |
Odznaczenia | |
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1954)[4]. Ukończył Politechnikę Warszawską (1962) na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym, Oddziale Inżynieryjno-Ekonomicznym. Obronił w publicznej prezentacji pracę magisterską na temat Kompleksowego zastosowania maszyn liczących w zakładach Radarowych T1, gdzie komputerowo sformułował listę części i podzespołów (Bill of Material Processor – BOMP) dla wyrobów wysoce złożonych (system radarowy na kilku samochodach). Następnie odbywał praktyki zawodowe w firmach Bull (w Paryżu, 1962, 1964)[1], NCR, ICT/ICL oraz IBM w Londynie (1966). W latach 1966–1971 uczestniczył w praktykach w centrach IBM w Wiedniu (Austria), La Hulpe (Belgia), Paryżu i Londynie. W 1969 roku, na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym, obronił pracę doktorską Warunki optymalizacji systemu przetwarzania danych w układzie przedsiębiorstwo-centrum[1]. W 1975 przeszedł następną serię szkoleń w amerykańskich centrach edukacyjnych IBM dla menedżerów w Nowym Jorku, White Plains oraz Hemstead/Poughkeepsie.
Jako student był współautorem pierwszej narodowej strategii rozwoju systemów komputerowych w Polsce (KERM 400, 1961). Założył pierwszą w Polsce Pracownię Analizy Systemów w Instytucie Organizacji Przemysłu Maszynowego (Orgmasz) w 1962 r. W ramach tej pracowni, realizując Uchwałę KERM 400, uczestniczył w projektowaniu pierwszych polskich komputerowych systemów wspomagania zarządzania przedsiębiorstwami, fabryka radarów Rawar – 1961, Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka w Warszawie – 1962, Fabryka Samochodów Ciężarowych w Starachowicach – 1966 (ICL 1301). W 1966 zorganizował sprowadzenie do Polski maszyny IBM 1400 , co było pierwszym takim kontraktem z IBM za ówczesną żelazną kurtyną. W latach 1965–1971 jako pierwszy pracownik i dyrektor generalny warszawskiej firmy ZETO-Zowar współuczestniczył w zakładaniu w Polsce sieci 50 komputerowych centrów ZETO, zatrudniających wkrótce ok. 5000 specjalistów od informatyki. W ZETO-Zowar inicjował i nadzorował projektowanie pierwszego w Polsce (1966) Pakietu Obliczeń Produkcyjnych – zwanych dzisiaj ERP (BOMP, MRP I i MRP II) – zaawansowanych, przemysłowych systemów przetwarzania informacji, wspomagających zintegrowane kierowanie produkcją w FSO i Zakładach im. M. Nowotki, najpierw na komputerze IBM 1440, a potem na komputerze IBM 360/50.
Jako wolontariusz w NOT kierował opracowaniem drugiego narodowego Programu Rozwoju Informatyki na lata 1971–1975. Potem zreferował jego założenia na plenarnym posiedzeniu Komitetu Nauki i Techniki w dniu 23 kwietnia 1970 r. jako koreferat do Programu prezentowanego przez ówczesnego Pełnomocnika Rządu ds. ETO prof. inż. Stanisława Kielana. Program Rozwoju zastąpił Program ETO oraz zastąpił termin ETO (Elektroniczna Technika Obliczeniowa i jej pochodne, jak np. Biuro Pełnomocnika Rządu ds. ETO, tzw. PRETO) terminem informatyka. Termin informatyka był spolszczonym terminem francuskim l’informatique, znanym w Polsce w wyniku wizyt francuskiego ministra Dèlèguè à l’Informatique (utworzonego we Francji w 1966). W ramach tego programu opracował projekt Uchwały KERM nr 33/1971, w wyniku której powstało Krajowe Biuro Informatyki w 1971, Państwowa Rada Informatyki w 1972; sieć ZETO (w wyniku jego projektu Uchwały KERM nr 34/1971 r.) została przekształcona w Zjednoczenie Informatyki[5]. Jego książka Informatyka klucz do dobrobytu (PIW) w 1971 r. (była bestsellerem) przypieczętowała stosowanie tego terminu w Polsce, w miejsce terminu ETO. W wyniku zmian w administracji państwowej objął kierownictwo nad projektowaniem ogólnopolskiego systemu ewidencji ludności: Magister/PESEL (1972–1974)[5]; rozwijał system WEKTOR przeznaczony do ewidencji i kontroli szczególnie ważnych inwestycji państwowych (1972–1974). Będąc zastępcą dyrektora generalnego Krajowego Biura Informatyki (1971–1974), opracował koncepcję Infostrady i Krajowego Systemu Informatycznego (KSI)[6]. Plany rozwoju Infostrady i KSI zostały zatrzymane przez władze polityczne, jako zbyt ryzykowne dla systemu dyktatury PRL, bowiem promowały swobodny przepływ informacji w społeczeństwie. Od tego momentu zaczęły się kłopoty Targowskiego z zatrudnieniem i publikowaniem oraz spotkały go zorganizowane szykany. Między innymi w 1977 został usunięty z redakcji „Informatyki”, blokowano jego publikacje, zwalniano z kolejnych miejsc pracy, a zatrudnionego w Instytucie Maszyn Budowlanych w Kobyłce, poproszono o nieprzychodzenie do pracy. W wyniku tych szykan rozpoczął starania o wyjazd za granicę poprzez firmę Polservice.
W styczniu 1980 wyjechał do Meksyku (poprzez Polservice), a następnie w sierpniu 1980 do USA, gdzie udzielono mu azylu politycznego. W USA początkowo pracował w Hamilton College (1974–1975)[1], Western Michigan University (1980–1982), Hofstra University (1982–1983), Eastern Kentucky University (1984), a najdłużej, od 1985 do dziś, jako profesor komputerowych systemów informacyjnych Western Michigan University[1] w Kalamazoo w stanie Michigan. Po jego wyjeździe za granicę wydrukowano paszkwil o nim w „Życiu Warszawy” nr 32 z 9 lutego 1981, gdzie napisano o jego książce Informatyka: modele systemów i rozwoju, iż jest to „monstrualne połączenie przedmiotowej niewiedzy, autorskiej nierzetelności i gwałtów zadanych elementarnej kulturze słowa”. Redaktor Stefan Bratkowski odpowiedział artykułem Męstwo spóźnionych na barykady w „Życiu Warszawy” z 22 lutego 1981. Ponieważ Targowski nie został przyjęty do nowo utworzonego Polskiego Towarzystwa Informatycznego, uniemożliwiło mu to wystąpienie do sądu koleżeńskiego PTI przeciw autorom artykułu w „Życiu Warszawy”[7]
W 1962 w ramach swojej pracy magisterskiej opisał konstrukcję i algorytmy zastosowane w warszawskiej fabryce radarów T1, gdzie zinformatyzował zarządzanie strukturami materiałowymi wyrobów Bill of Material Processor – BoMP. W 1965 wraz z kolegami założył miesięcznik „Maszyny Matematyczne” przemianowany w 1971 na „Informatyka”[5], gdzie opublikował 31 artykułów. W pozostałej polskiej prasie naukowo-zawodowej opublikował kilkadziesiąt artykułów na rzecz produkowania i zastosowania komputerów w gospodarce polskiej[8]. W swej pracy doktorskiej (Politechnika Warszawska, 1969) pt. Warunki optymalizacji systemu przetwarzania danych w układzie przedsiębiorstwo-centrum sformułował podejście do hierarchicznych systemów informatycznych w gospodarce. Wyniki tej pracy wykorzystał następnie przy rozwijaniu Krajowego Systemu Informatycznego (od 1972).
Przy ówczesnym braku polskich tłumaczeń zagranicznej literatury na temat organizacji informatyki w przedsiębiorstwach, opublikował książki przybliżające tę tematykę:
Na emigracji zajmuje się takimi dziedzinami jak strategia i architektura zintegrowanych systemów przedsiębiorstwa, drabina semantyczna (semantic ladder), futurologia, modelowanie zjawisk historycznych, teoria cywilizacji, wielokulturowość, kognitywistyka, teoria mądrości (wisdom theory). W USA, wykorzystując swe prace nad Infostradą w Polsce, doprowadził do uruchomienia jednego z pierwszych amerykańskich cyfrowych miast w projekcie teleCITY of Kalamazoo (1996).
Ogółem opublikował samodzielnie 38 książek (po polsku i angielsku), a dodatkowo 11 rozdziałów do książek zbiorowych po angielsku. Opracował ponadto około 180 artykułów naukowych i zawodowych po polsku i angielsku.
Andrzej Targowski grał w tenisa, był także prezesem Polskiego Związku Tenisowego w latach 1971–1972. Zdobył liczne tytuły[11]:
Książki na tematy informatyki:
Książki na tematy politologiczne i cywilizacyjne oraz filozoficzne:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.