Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Maria Rozmarynowicz (ur. 4 lutego 1923 w Krakowie, zm. 29 czerwca 1999 tamże) – polski prawnik, adwokat, senator I kadencji.
Data i miejsce urodzenia |
4 lutego 1923 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 czerwca 1999 |
Senator I kadencji | |
Okres |
od 18 czerwca 1989 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Urodził się jako syn Bolesława (1891–1959) i Zofii z domu Kowenickiej (1895–1967). Miał siostrę Teresę (1928–1951). W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej (ps. „Andrzej”, służył w samodzielnym batalionie „Skała” i Kedywie. W AK uzyskał stopień podporucznika. Otrzymał w tym czasie Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Krzyż Armii Krajowej.
W 1945 ukończył Szkołę Handlową w Krakowie, podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Odbył aplikację sadową, w 1947 zdał egzamin sędziowski. W 1949 podjął studia socjologiczne w Szkole Nauk Politycznych UJ[1]. W 1952 został zatrzymany i następnie tymczasowo aresztowany za działalność w ramach konspiracyjnej i antykomunistycznej organizacji, więziony przez okres blisko roku. W 1954 otrzymał uprawnienia adwokata, w późniejszym czasie uzyskał stopień doktora nauk prawnych. Przez wiele lat działał w Naczelnej Radzie Adwokackiej.
W latach 60. i 70. pełnił funkcję doradcy prawnego Karola Wojtyły[2]. Prowadził wówczas sprawy licznych zakonów i parafii. Od drugiej połowy lat 70. brał udział w procesach politycznych, był m.in. pełnomocnikiem rodziny Stanisława Pyjasa. W latach 80. działał w „Solidarności”, był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[3].
Brał udział w obradach Okrągłego Stołu w grupie roboczej do spraw stowarzyszeń. Sprawował mandat senatora I kadencji z województwa częstochowskiego z ramienia Komitetu Obywatelskiego[4]. Był także inicjatorem powstania Duszpasterstwa Prawników oraz współzałożycielem Klubu Inteligencji Katolickiej w Krakowie. Współpracował z Fundacją im. Brata Alberta[5].
Był mężem Lidii z domu Wędzińskiej, praktykującej w zawodzie adwokata[6], z którą miał trzech synów: Macieja, Marcina i Michała[1]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera VII/rząd zachodni/grób Rozmarynowiczów)[7].
Przez papieża Pawła VI został odznaczony Komandorią Orderu Świętego Sylwestra. W 2009, za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa, a w szczególności za działalność na rzecz zachowania praworządności w czasach PRL, pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[8].
Tablica upamiętniająca Andrzeja Rozmarynowicza w 1999 została odsłonięta w schronisku dla osób niepełnosprawnych w Radwanowicach, prowadzonym przez Fundację im. Brata Alberta[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.