Loading AI tools
zakonnik pauliński Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anastazy Kiedrzyński (właściwie Piotr Kiedrzyński herbu Ostoja; ur. 1676, zm. 2 maja 1756 w Częstochowie[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, zakonnik, prezbiter, doktor teologii, prowincjał Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika (paulinów), przeor klasztoru wieluńskego, na Jasnej Górze (1716–1719) oraz na Skałce w Krakowie (1722–1728).
| zakonnik, prezbiter, prowincjał przeor, doktor teologii | ||
 Portret o. Anastazego Kiedrzyńskiego | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data urodzenia |
1676 | |
| Data i miejsce śmierci |
2 maja 1756(dts) | |
| Przeor klasztoru paulinów na Jasnej Górze | ||
| Okres sprawowania |
1716–1719 | |
| Prowincjał polski Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika | ||
| Okres sprawowania |
1713–1716, 1728–1731, 1731–1736, 1739–1745, 1748–1750 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Śluby zakonne |
7 lipca 1695(dts) | |
Urodził się jako syn Ludwika i Zofii, któremu na chrzcie nadano imię Piotr[1]. Pochodził z Woli Kodrębskiej koło Radomska[1]. Do Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika wstąpił 6 lipca 1694 roku, przyjmując habit pauliński od o. Bartłomieja Szotarewicza OSPPE[1]. Po odbytym nowicjacie, 7 lipca 1695 roku złożył śluby zakonne[1]. Po ukończeniu studiów filozoficznych i teologicznych (uzyskał stopień doktora teologii), a następnie przyjął święcenia kapłańskie[2]. Wymieniony został przez Adama Bonieckiego w Herbarzu polskim jako członek rodziny Kiedrzyńskich pieczętującej się herbem Ostoja, należącej do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodzącej się z Kiedrzyna pod Częstochową[3].
Wykładał teologię spekulatywną[1]. Dbał o rozwój nauki i studiów w zakonie paulińskim[1]. Był przeorem w różnych klasztorach paulińskich – w Wieluniu, na Jasnej Górze (1716–1719) i w Krakowie na Skałce (1722–1728), gdzie z jego inicjatywy został wzniesiony barokowy kościół[1]. Wielokrotnie był wybierany na urząd prowincjała, który pełnił w latach: 1713–1716, 1728–1731, 1731–1736, 1739–1745 i 1748–1750[1]. Wspierał rozbudowę wielu klasztorów m.in. w Leśniowie i Wieruszowie[1]. W klasztorze na Jasnej Górze przyczynił się do budowy i wyposażenia biblioteki[2]. W latach dwudziestych XVIII wieku był proboszczem parafii w Dzietrznikach koło Wielunia. Wprowadzony został na to probostwo w Parznie 3 lipca 1719 roku przez biskupa Franciszka Kraszkowskiego, sufragana gnieźnieńskiego i oficjała generalnego[4].
Był historykiem kultu obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej[1]. Znane jest jego obszerne dzieło o cudownym obrazie (łac. Mensa Nazarea)[1]. Ponadto był autorem kazania wygłoszonego na zakończenie uroczystości koronacyjnych cudownego obrazu w 1717 roku pt. Nayaśnieysza Nieba i Królestwa Polskiego Augusta Maryja[2].
Ks. Józef Adamczyk w krótkim biogramie dotyczącym o. Anastazego, zawartym w dziele poświęconym wizerunkom dostojników duchownych w Sali Rycerskiej na Jasnej Górze, tak scharakteryzował jego osobę:
Był wzorem doskonałego zakonnika. Bracia zakonni niezmiernie go miłowali za słodycz w rządzeniu i skromność w obcowaniu; — przytem wielce był szanowany przez dygnitarzy krajowych, dla cnót obywatelskich i wysokiej roztropności w traktowaniu spraw społecznych[5].
Zmarł 2 maja 1756 roku w Częstochowie, przebywając w klasztorze św. Barbary[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
