Zakonnik
w kościele katolickim członek zakonu żebrzącego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zakonnik – człowiek, który wybrał życie w pewnej wspólnocie religijnej (zakonie).
Ten artykuł od 2016-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
W Kościele katolickim zakonnicy najczęściej składają trzy śluby: czystości (obejmujący m.in. zobowiązanie do życia w celibacie), ubóstwa i posłuszeństwa. Zakonnicy określani są formalnie jako „osoby konsekrowane”, „prowadzący życie konsekrowane”.
Kapłana zakonnika często nazywa się ojcem (pater), a zakonników którzy nie są kapłanami nazywa się braćmi (frater).
U kapucynów słowo „brat” często stosuje się również w odniesieniu do zakonników kapłanów.
Zobacz też
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.