Loading AI tools
gatunek ptaka z Ameryki Południowej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amazonka żółtogłowa[4] (Amazona ochrocephala) – gatunek średniej wielkości papugi z rodziny papugowatych (Psittacidae). Naturalnie występuje w Ameryce Południowej i Panamie, został introdukowany na Portoryko. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Amazona ochrocephala[1] | |||
(J. F. Gmelin, 1788) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
amazonka żółtogłowa | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny wyróżnia 4 podgatunki A. ochrocephala[5]:
W niektórych ujęciach systematycznych do A. ochrocephala zaliczano 10[6], a nawet 11 podgatunków[7], większość z nich została jednak wyodrębniona do osobnych gatunków: A. oratrix (amazonka żółtogardła) i A. auropalliata (amazonka żółtoszyja)[4].
Ptaki podgatunku nominatywnego introdukowano na Portoryko[2]. Amazonki żółtogłowe wprowadzono również do USA. W zachodnim Los Angeles w 1961 miał miejsce pożar, który uszkodził wiele ptaszarni; część hodowców wypuściła swoje ptaki. Według danych z lat 80. XX wieku dość pospolite były wówczas grupy liczące od 2 do 3 ptaków. Obserwowano te papugi w Miami, gdzie krzyżowały się z amazonką krasnogłową (A. viridigenalis). W latach 1969–1970 próbowano wprowadzić amazonki żółtogłowe na Oʻahu, jednak próby te nie powiodły się.
Długość ciała wynosi 35–38 cm, masa ciała 340–535 g[2]. Ogół upierzenia jest zielony, czoło i wierzch głowy żółte; często żółte pióra występują także wokół oka. Policzki i pokrywy uszne mają barwę jaskrawozieloną, pióra od tyłu głowy po grzbiet są zielone i delikatnie czarno obrzeżone. Zgięcie skrzydła i lusterko czerwone, krawędź skrzydła w okolicy nadgarstka żółta. Lotki mają niebieskie zakończenia, sterówki żółte; zewnętrzne sterówki u nasady są czerwone. Ptaki młodociane odróżnia bardziej matowe upierzenie i mniejsza ilość żółci i czerwieni w upierzeniu[7].
Amazonki żółtogłowe zamieszkują lasy tropikalne z drzewami zrzucającymi liście, wysokie cierniste krzewy, wilgotne lasy galeriowe, lasy sezonowo zalewane, lasy suche, wtórne zarośla nad rzekami, lasy namorzynowe, zarośla sosen, palm, obszary uprawne i podmiejskie. Górna granica występowania to 850 m n.p.m.[7] Amazonki żółtogłowe żywią się owocami, orzechami, nasionami, jagodami i kwiatami roślin takich jak Pithecellobium, akacja (Acacia), Macuna, Zuelania, Bumelia, psianka (Solanum), tabebuja (Tabebuia), koralodrzew (Erythrina), figowiec (Ficus), Cochlospermum, Curatella, migdałecznik (Terminalia) oraz Euterpe i inne palmy. Żywią się również roślinami uprawnymi – kukurydzą, zielonymi bananami, mango, cytrynami, awokado, lucerną i orzechami włoskimi. Możliwe, że jedzą też korę cynamonowców kamforowych (Cinnamomum camphora)[7].
Amazonka żółtogłowa jest monogamiczna. Obydwa ptaki z pary zajmują się obroną gniazda i opieką nad młodymi. W Wenezueli okres lęgowy trwa od lutego do maja, w Kolumbii od grudnia do stycznia, w Surinamie lęgi odbywają się w styczniu. Gniazda umieszczone są w dziuplach drzew, w tym palm, od 4 do 15 m nad ziemią. W zniesieniu od 2 do 3 jaj, inkubacja trwa 25–26 dni; wysiaduje jedynie samica. Samiec uczestniczy w karmieniu młodych, karmi również samicę w gnieździe, która opuszcza je rano i po południu, by żerować. Młode opuszczają gniazdo po 59–86 dniach życia; karmione są zwróconym pokarmem[7].
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje amazonkę żółtogłową za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji na wolności nie została oszacowana liczbowo; w 1997 roku ptak ten opisywany był jako pospolity przynajmniej w części swojego zasięgu. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy ze względu na wylesianie Amazonii[3]. Gatunek wymieniony jest w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.