Loading AI tools
Francuski astronom i duchowny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Don Alexandre Guy Pingré (ur. 31 sierpnia?/11 września 1711 w Paryżu, zm. 20 kwietnia?/1 maja 1796 tamże) – francuski astronom, bibliotekarz, kompozytor, a także duchowny katolicki[2][3].
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
31 sierpnia?/11 września 1711 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Wyznanie | |
Pingré urodził się w Paryżu, ale pierwsze wykształcenie zdobywał w Opactwie św. Wincentego w Senlis. Tam też w wieku szesnastu lat wstąpił do wspólnoty zakonnej. Po wyświęceniu na kapłana, w 1735 roku został mianowany profesorem teologii w szkole przy opactwie. Niedługo później, ze względu na opowiadanie się za poglądami jansenistów, François-Barthélemi de Salignac, biskup diecezji Pamiers, zmusił Pingrégo do poddania się przesłuchaniu przez komisję jezuitów[2][4].
W 1745 roku król Ludwik XV zwołał Kapitułę Generalną Zgromadzenia Kanoników św. Genowefy Paryskiej, do której należał Pingré, w celu wyegzekwowania królewskiej polityki przeciwko naukom jansenistów. Członkostwo w Kapitule wymagało złożenia przysięgi posłuszeństwa wobec papieskiej bulli Unigenitus, potępiającej jansenizm. Pingré i kilku innych kanoników opactwa Senlis sprzeciwiło się temu i zostali oni usunięci z Kapituły, a następnie przydzieleni do służby w wiejskich parafiach[2].
W młodym wieku Pingré zainteresował się astronomią, a w 1749 roku został mianowany profesorem astronomii w nowo powstałej Akademii w Rouen. Pełnił także funkcję bibliotekarza Opactwa św. Genowefy w Paryżu, gdzie zbudował obserwatorium astronomiczne i pracował przez czterdzieści lat.[2]
Ze względu na słabe zdrowie i wzrok, umiejętności obserwacyjne Pingrégo były ograniczone. Dał się on jednak poznać jako świetny matematyk. W społeczności naukowej zasłynął tym, że wykrył czterominutowy błąd w obliczeniach Lacaille’a dla zaćmienia Księżyca w 1749 roku. Po dokonaniu obserwacji tranzytu Merkurego w 1753 roku został członkiem korespondującym Francuskiej Akademii Nauk. W 1757 roku zainteresował się kometami, w wyniku czego powstał obszerny traktat o teorii i historii obserwacyjnej komet. W oparciu o pracę Pierre’a Charles’a Lemonniera opublikował także żeglarski almanach z tabelami księżycowymi. Podczas tranzytu Wenus w 1761 roku Pingré wziął udział w nieudanej kampanii obserwacyjnej na wyspę Rodrigues, leżącą na Oceanie Indyjskim[5].
W 1767 roku popłynął wraz z Charles’em Messierem na Bałtyk, aby przetestować chronometry morskie. W 1769 roku wziął udział w ekspedycji naukowej na Haiti, której celem było przeprowadzenie obserwacji kolejnego tranzytu Wenus, co tym razem się udało. W 1771 roku Pingré, Jean-Charles de Borda oraz kilku innych naukowców wzięło udział w wyprawie morskiej fregaty La Flore. Statek został jednak przejęty przez siły brytyjskie, a Pingré trafił do Portugalii, straciwszy wszystkie swoje notatki.
Pingré popadł w ubóstwo po zlikwidowaniu opactwa w Senlis w wyniku rewolucji francuskiej. Był jednak w stanie nadal publikować swoje prace aż do śmierci w 1796 roku, dzięki wsparciu innego astronoma, Jérôme’a Lalande’a, który pozyskał dla Pingrégo dotację w wysokości 3000 franków od francuskiego Zgromadzenia Narodowego[2].
W 1961 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna nazwała jego nazwiskiem krater na Księżycu[6]. Jego nazwiskiem nazwana została także planetoida (12719) Pingré, odkryta w 1991 roku[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
