Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fryderyk Wilhelm Mikołaj Albrecht (ur. 8 maja 1837 w Berlinie, zm. 13 września 1906 w pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim) – książę pruski z dynastii Hohenzollernów, feldmarszałek, Wielki komtur (niem. Herrenmeister) pruskiego zakonu joannitów od 1883, regent księstwa Brunszwiku od 1885.
.jpg) | |
 feldmarszałek | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki |
1. Poczdamski Pułk Gwardii Pieszej, 1. Poczdamski Pułk Dragonów Gwardii |
| Stanowiska |
d-ca: 1 Poczdamskiego Pułku Dragonów Gwardii, brygady kawalerii ciężkiej, 2 Brygady Kawalerii, 10 Korpusu Armii Cesarstwa Niemieckiego, generalny inspektor kawalerii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
                                    | |
| Wielki komtur | |
.jpg) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Wielki komtur (komandor) Baliwatu Brandenburskiego Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Jana Jerozolimskiego | |
| Okres sprawowania |
1883–1906 |
| Wyznanie |
luteranizm |
 | |
.png) | |
| Regent Księstwa Brunszwiku | |
| Okres |
od 2 listopada 1885 |
|---|---|
| Poprzednik |
Hermann von Görtz-Wrisberg |
| Następca |
Albert von Otto |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Maria z Saksonii-Altenburg |
| Dzieci |
Fryderyk Henryk Hohenzollern, |
Albrecht był jedynym synem księcia pruskiego Albrechta Hohenzollerna (1809–1872) i niderlandzkiej królewny Marianny Orańskiej, bratankiem cesarza Wilhelma I. W wieku lat ośmiu stracił kontakt z matką, której po rozwodzie w 1845 zabroniono kontaktu z dziećmi.
Książę Albrecht ożenił się w 1873 z księżniczką Marią z Saksonii na Altenburgu (1854–1898), z którą miał trzech synów. Byli to:
Po śmierci żony wybudował mauzoleum rodzinne w Kamieńcu Ząbkowickim, w którym także został pochowany; pochowano tam również jego synów. W październiku 2018 otwarto zrewitalizowane mauzoleum w zespole pałacowym[1][2].
Jak wszyscy męscy potomkowie pruskich Hohenzollernów dostał mundur i stopień porucznika w wieku lat 10. Mając 16 lat zaczął służbę w 1. Poczdamskim Pułku Gwardii Pieszej, po czym udał się na studia na uniwersytecie w Bonn. Po ukończeniu studiów otrzymał stopień rotmistrza w 1. Poczdamskim Pułku Dragonów Gwardii (1857). Szybko awansował, w 1862 był już pułkownikiem i dowódcą swego pułku dragonów poczdamskich.
Albrecht brał udział w pierwszych dwóch wojnach „bismarckowskich” jako generał-major. Zasłużył się szczególnie w bitwie pod Sadową (Königgrätz) jako dowódca brygady „kawalerii ciężkiej” (do brygady należał również batalion artylerii konnej). Za zasługi w wojnie z Austrią w 1866 otrzymał najwyższe pruskie odznaczenie wojskowe, order Pour le Mérite[3].
W czasie wojny z Francją w latach 1870–1871 książę Albrecht dowodził w stopniu generała-lejtnanta 2 Brygadą Kawalerii i brał udział m.in. w bitwach i potyczkach pod Bapaume i Saint-Quentin. Za zasługi w tej wojnie otrzymał Żelazny Krzyż I i II klasy i rzadkie odznaczenie, Liście Dębowe (Eichenlaub) do orderu Pour le Mérite[3].
Po zakończeniu wojny i wyborze stryja na cesarza niemieckiego Albrecht był od 1873 dowódcą X korpusu armii niemieckiej; w 1875 został pełnym generałem (General der Kavallerie), a w 1888 feldmarszałkiem i generalnym inspektorem kawalerii.
Od 1883 ks. Albrecht był Wielkim komturem (komandorem) pruskich joannitów; godność tę do dziś dnia piastują wyłącznie członkowie dynastii pruskiej. Był także honorowym rektorem uniwersytetu w Getyndze[3].
Po wygaśnięciu w 1884 lokalnej gałęzi Welfów ze śmiercią Wilhelma, także ostatniego księcia Oleśnicy, tron księstwa Brunszwiku-Lüneburga należał się Ernestowi Augustowi, księciu Cumberland z linii królów Hanoweru, ale że ten nie chciał uznać aneksji Hanoweru przez Prusy, Bismarck nie zgodził się na oddanie mu tronu brunszwickiego. 2 listopada 1885 stany księstwa Brunszwiku-Lüneburga wybrały Albrechta Hohenzollerna regentem tego niemieckiego państwa związkowego.
W 1865 nadworny ogrodnik z rezydencji w Kamieńcu Ząbkowickim, C. Braun ze skrzyżowania odmian Aporta (Cesarz Aleksander) i Reneta Baumanna wyhodował nową odmianę jabłek, którą nazwał Prinz Albrecht von Preussen (Albrechtsapfel). Jest to miejscowa, śląska odmiana, kiedyś bardzo popularna w regionie, nadająca się do uprawy na terenach podgórskich[4][3][5][6]. Jabłoń „Książę Albrecht Pruski” została w 2006 wpisana na listę produktów tradycyjnych województwa opolskiego w kategorii „warzywa i owoce”[3][5].
Do 1874[7]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
