Loading AI tools
oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolf Porębski ps. „Poręba” (ur. 25 września 1895 w Czerwonogrodzie, zm. kwiecień 1940 w Charkowie) – żołnierz Legionów Polskich, armii austriackiej i kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
kapitan administracji | |
Data i miejsce urodzenia |
25 września 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
kwiecień 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1940 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
oficer placu Łuck |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Urodził się 25 września 1895 we wsi Czerwonogród powiecie zaleszczyckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Elżbiety z Witowskich[1][2]. Absolwent gimnazjum i szkoły rolniczej w Czerniowcach.
Od 1 sierpnia 1914 ochotnik w Legionach Polskich. Został przydzielony do 1 pułku piechoty[2].
„Szczególnie odznaczył się 3 V 1915 podczas walk nad Nidą: na czele kilkuosobowego patrolu zdecydowanym atakiem zdobył linię rosyjskich okopów”[2]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
W pułku aż do kryzysu przysięgowego, po czym został internowany, a następnie wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii i przydzielony do 13. kompanii Pułku Piechoty Nr 100 na stanowisko komendanta plutonu[3] . 23 lutego 1918 w czasie walk na froncie włoskim został ranny[3] .
Od 1 listopada 1918 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego jako podchorąży. Awansowany do stopnia podporucznika z dniem 1 października 1919[2]. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w 5 pułku piechoty, 1 pułku piechoty oraz od 1 lutego 1920[2] w 36 pułku piechoty. Dowodził plutonem a później kompanią.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 82. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 36 pp[4]. Służył w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Dubno, a następnie w 43 pułku piechoty w Dubnie[5][6]. 1 grudnia 1924 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 57,5. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W kwietniu 1928 został przeniesiony z 43 pp do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem na stanowisko przedstawiciela MSWojsk. przy Okręgowym Urzędzie Ziemskim w Równem[8]. W 1932 pełnił służbę w Referacie Osad Żołnierskich Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych i przedstawiciel MSWojsk. do Okręgowego Urzędu Ziemskiego w Łucku[9]. Od 4 sierpnia 1933[2] został przeniesiony do 24 pułku piechoty w Łucku[10], w którym był adiutantem pułku. Później został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracji[11]. W marcu 1939 pełnił służbę na stanowisku oficera placu Łuck[12].
W momencie wybuchu II wojny światowej Adolf Porębski był w stanie spoczynku. Po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej i przebywał w obozie w Starobielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w bezimiennej, zbiorowej mogile w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[13]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 2613[1].
Żonaty od 1921 z Pelagią z Chodakowskich, z którą miał synów Olgierda (ur. 1922) i Józefa (ur. 1927)[14].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON[15] – mianował go pośmiertnie na stopień majora[16][17]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[18][19][20].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.