Loading AI tools
polski filolog klasyczny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Krokiewicz (ur. 11 lutego 1890 w Krakowie, zm. 4 marca 1977 w Warszawie) – filolog klasyczny, historyk filozofii, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności.
Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 marca 1977 |
profesor nadzwyczajny | |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Urodził się w rodzinie Antoniego, lekarza, i Heleny z Doerflerów. Uczęszczał do Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, gdzie zdał maturę w 1908 r. W latach 1908–1912 studiował filologię klasyczną i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim i Wiedeńskim; wśród jego wykładowców w Krakowie byli Kazimierz Morawski i Leon Sternbach. Pracował jako nauczyciel języków starożytnych w Gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie, brał udział w walkach I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej.
W 1918 obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim doktorat na podstawie rozprawy Lucretius quam rationem temporis et spatii habuerit, w 1922 uzyskał na tej samej uczelni habilitację. W latach 1920–1921 był adiunktem w Katedrze Filologii Klasycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1923 przeniósł się na Uniwersytet Warszawski, gdzie wraz z nominacją na profesora nadzwyczajnego objął kierownictwo III Katedry Filologii Klasycznej; od 1931 był profesorem zwyczajnym, w 1935 przeszedł do I Katedry Filologii Klasycznej.
Brał udział w kampanii wrześniowej. W czasie okupacji niemieckiej pracował oficjalnie w magistracie warszawskim jako urzędnik, biorąc udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim (prowadził zajęcia we własnym mieszkaniu). Po powstaniu warszawskim przebywał w obozie w Pruszkowie, potem krótko w Krakowie.
W 1945 powrócił do pracy na Uniwersytecie Warszawskim, obejmując kierownictwo II Katedry Filologii Klasycznej. Przeszedł na emeryturę w 1960; w latach 60. prowadził zajęcia z literatury klasycznej i logiki dla osób niewidomych. Miał opinię najlepszego kierownika seminariów klasycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Do grona jego studentów należeli m.in. Zygmunt Kubiak, Jerzy Manteuffel, Lidia Winniczuk, Maria Maykowska, a także poeta Zbigniew Herbert.
Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności (1930 członek korespondent, 1945 członek czynny), a także członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1932 członek zwyczajny). Otrzymał m.in. Nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka.
Jego zainteresowania naukowe obejmowały filozofię epikurejską, kulturę starożytną, historię etyki, historię literatury i języka łacińskiego, religioznawstwo, gramatykę historyczną.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 243-5-7)[1].
Ogłosił około 80 prac naukowych, m.in.:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.