1 Dywizjon Taborów

1 Dywizjon Taborów – oddział taborów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

1 Dywizjon Taborów

Kadra 1 dywizjonu taborów

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1921
Rozformowanie	1939
Tradycje
Kontynuacja	1 szwadron taborów Kadra 1 dywizjonu taborów
Organizacja
Dyslokacja	Warszawa; Małkinia
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	tabory
Podległość	Okręg Korpusu Nr I

Polskie dywizjony taborów w 1939

W okresie swojego istnienia jednostka przechodziła kilkakrotnie reorganizację. W 1923 dywizjon stacjonował w Warszawie, a w 1939 kadra 1 dywizjonu taborów stacjonowała w Małkini.

Forowanie i zmiany organizacyjne

W 1923 dywizjon podlegał Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I i stacjonował w Warszawie^[1]. Dowódca dywizjonu pełnił jednocześnie funkcję szefa taborów Okręgu Korpusu Nr I^[2].

1 października 1925, w „związku z reorganizacją wojsk taborowych”, dywizjon został przeformowany w „1. Szwadron Taborów”. Jednocześnie zostało utworzone Szefostwo Taborów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I^[3][4]. W lipcu 1926, „w związku z redukcją stanów liczebnych formacji taborowych (rozkaz MSWojsk. Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org. i rozporządzenie wykonawcze Dep. II L. 1600/tab. tjn.)” szwadron został skadrowany^{[5][6][uwaga 1]}.

12 września 1930 roku została wydana „Organizacja taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku został wydany rozkaz o wprowadzeniu w życie organizacji formacji taborowych. 1 szwadron taborów został przeformowany w kadrę 1 dywizjonu taborów^[6].

W 1939 kadra 1 dywizjonu taborów stacjonowała w Małkini^[8].

Struktura organizacyjna

Organizacja dywizjonu w 1923^[1]

• dowództwo dywizjonu
• cztery lub pięć szwadronów taborowych^{[uwaga 2]}
• skład i warsztat taborowy
• kadra szwadronu zapasowego
• Kadra Okręgowego Szpitala Koni nr I w Warszawie^[9]
• kolumny przewozowe

Obsada personalna

Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 1 Dywizjonu Taborów.

Dowódcy dywizjonu i szwadronu oraz komendanci kadry

• płk tab. Witold Płatuski (1923^[10] – 1 X 1925 → szef Szefostwa Taborów DOK I^[11])
• ppłk tab. Antoni Józef Chocieszyński (1 X 1925^[11] – VII 1926 → szef Szefostwa Taborów DOK IV^[12])
• mjr tab. Marian Frydrychowicz (VII 1926^[12] – VI 1927 → szef Szefostwa Taborów OK VII^[13])
• kpt. tab. Marian Czerkawski (VI 1927^[14] – 1 IV 1929 → kierownik referatu w Departamencie Intendentury MSWojsk^[15])
• mjr tab. Karol Czulak (VI 1930^[16] – XII 1932 → szef służby taborowej w Dowództwie KOP^[17])
• rtm. / mjr tab. Albin Nowotny (od VI 1933^[18])
• kpt. Rafał Narkon (był III 1939)

Zastępcy dowódcy dywizjonu

• mjr tab. Zygmunt Bogusz (1923^[19] – 1924 → zastępca dowódcy 9 dtab^[20])
• mjr tab. Jan Aleksander Maetschke (XI 1924^[21][22] – 1 X 1925 → kadra oficerów taborowych^[23])

Kwatermistrzowie

• kpt. tab. Marian Czerkawski (1 X 1925 – VI 1927 → p.o. dowódcy szwadronu)
• kpt. tab. Jan Pawlicki (od VI 1927^[13][24])

Obsada personalna kadry 1 dywizjonu taborów w marcu 1939 roku^{[8][uwaga 3]}

• komendant kadry – kpt. Rafał Narkon
• oficer mobilizacyjny – kpt. Stefan III Tomaszewski
• oficer administracyjno-materiałowy – por. Józef Ziemian-Ziemiński

Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej

Osobne artykuły: zamordowani w Katyniu, zamordowani w Charkowie, zamordowani w Kalininie, zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej (ULK) i zamordowani z Białoruskiej Listy Katyńskiej (BLK).

Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego^[26]

Nazwisko i imię	stopień	zawód	miejsce pracy przed mobilizacją	zamordowany
Chludziński Włodzimierz	podporucznik rezerwy	prawnik		Katyń
Mikoszewski Bronisław[27]	porucznik rezerwy	inżynier		Katyń
Pfeilstecher Zdzisław	podporucznik rezerwy	urzędnik		Katyń
Wilecki Alfred[28]	major rezerwy	dziennikarz	Polska Agencja Prasowa	Katyń
Bartha Ludwik	podporucznik rezerwy			Charków
Bukowski Franciszek[29]	porucznik rezerwy	kupiec	(e)	Charków
Glinicki Zygmunt[30]	porucznik rezerwy	artysta malarz		Charków
Sawicki Ludomir	podporucznik rezerwy	nauczyciel	szkoła powszechna	Charków
Wacowski Jan	porucznik rezerwy			Charków

Uwagi

1. W styczniu 1931 roku, ogłaszając zmiany personalne przeprowadzone w październiku 1930 roku, posługiwano się nazwą „b. 1 sk. szw. tab.”, czyli były 1 skadrowany szwadron taborów^[7]
2. Spośród dziesięciu dywizjonów połowa miała w swoim składzie pięć szwadronów, a pozostałe, w tym 4 dtab – cztery szwadrony^[2]
3. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939^[25].

Przypisy

1. Almanach oficerski 1923 ↓, s. 73.
2. Jarno 2001 ↓, s. 199.
3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586-587.
4. Jarno 2001 ↓, s. 199 wg autora nowa organizacja taborów została wprowadzona 1 listopada 1925 roku.
5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 230-231.
6. Jarno 2001 ↓, s. 200.
7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 19.
8. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 831.
9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1379-1380.
10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1027, 1039.
11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586.
12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 229-230.
13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 166.
14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 163.
15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 124.
16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 212.
17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 439.
18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 137.
19. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1027.
20. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 946.
21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 119 z 7 listopada 1924 roku, s. 665.
22. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 938.
23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585.
24. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 515.
25. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
26. Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
27. Księgi Cmentarne – wpis 2372.
28. Księgi Cmentarne – wpis 4057.
29. Księgi Cmentarne – wpis 4711.
30. Księgi Cmentarne – wpis 5203.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].
• Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
• Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.