Łowicz Główny

Łowicz Główny – stacja kolejowa w Łowiczu, w województwie łódzkim. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca regionalnego^[2]. Z Łowicza odjeżdżają pociągi osobowe oraz dalekobieżne. Podróżni mają do dyspozycji połączenia trzech przewoźników:

• Łódzka Kolej Aglomeracyjna (m.in. do Łodzi, Kutna, Skierniewic),
• Koleje Mazowieckie (m.in. do Warszawy, Kutna, Płocka)
• PKP Intercity (m.in. do Warszawy, Torunia, Bydgoszczy, Poznania, Szczecina, Świnoujścia, Lublina, Rzeszowa)

Łowicz Główny

Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miejscowość	Łowicz
Zarządca	PKP Polskie Linie Kolejowe
Data otwarcia	1845
Poprzednie nazwy	Łowicz Aleksandrowski (1863-1902) Łowicz Wiedeński Lowicz Nord Lowitsch, Lowicz Łowicz[1]
Rodzaj	stacja kolejowa
Liczba pasażerów (2022)	1,13 mln
Dane techniczne
Liczba peronów	2
Liczba krawędzi peronowych	4
Kasy
Linie kolejowe
3 Warszawa Zachodnia – Kunowice 11 Skierniewice – Łowicz Główny 531 Łowicz Główny ŁG1 – Łowicz Przedmieście 532 Łowicz Główny – Łowicz Przedmieście
Położenie na mapie Łowicza Łowicz Główny
Położenie na mapie Polski Łowicz Główny
Położenie na mapie województwa łódzkiego Łowicz Główny
Położenie na mapie powiatu łowickiego Łowicz Główny
52°06′21,5″N 19°57′16,0″E

Pasażerowie

Wymiana pasażerska na stacji Łowicz Główny^[3]

Rok	Roczna ilość pasażerów	Dzienna ilość pasażerów	Miejsce w Polsce
2017	1 204 500	3 300	72
2018	1 168 000	3 200	78
2019	1 460 000	4 000	71
2020	841 800	2 300	70
2021	876 000	2 400	83
2022	1 131 500	3 100	85

Historia

Dworzec kolejowy w Łowiczu został oddany do użytku w 1845, w 1862 roku zmieniając nazwę na Łowicz Aleksandrowski, by w 1903 roku zmienić nazwę na Łowicz Wiedeński^[4] (ze względu na oddanie do użytku w pobliżu miasta stacji Łowicz Kaliski na Kolei Warszawsko-Kaliskiej)^[5], kiedy oddano do użytku Kolej Warszawsko-Bydgoską, której częścią są obecnie linie kolejowe: nr 3, nr 11, nr 18.

15 lutego 2024 zakończono trwający ponad dwa lata remont. Starannie odnowiono budynek dworcowy spójnie łącząc część dziewiętnastowieczną i późniejszą, modernistyczną. Na elewacji znalazły się tradycyjne motyw łowickiej wycinanki. Poczekalnię wyposażono m.in. w ławki nawiązujące stylem do historycznych, elektroniczne tablice przyjazdów i odjazdów, gabloty i zegar. We wnętrzu na parterze mieszczą się też kasa biletowa, toaleta, posterunek SOK i lokal przeznaczony na działalność komercyjną. Całość objęta jest monitoringiem i przystosowana do obsługi osób niepełnosprawnych. Piętro przeznaczono na biura i pod wynajem. Wybudowano też zadaszenie nad przejściem do tunelu prowadzącego na perony, a na dachu zamontowano panele baterii słonecznych^[6].