Ładunek (nabój)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ładunek (także: patron od niem. patrone) – rodzaj naboju zaprojektowanego do usprawnienia rozdzielnego ładowania ręcznej broni odprzodowej. Stosowany od XVII do połowy XIX w., wyparty przez naboje zespolone.
.jpg)
Ładunek (patron) stanowił papierową tuleję wypełnioną porcją czarnego prochu wraz z pociskiem. Ładując broń, strzelec rozdzierał spód pakietu wysypując z niego niewielką ilość prochu na panewkę (co zastąpiono z czasem kapiszonami), następnie wsypywał jego resztę do lufy, po czym wsuwał do niej pocisk wraz ze zmiętą papierową tuleją i ubijał wszystko stemplem.
Ładunek w formie gotowego pakietu znacząco usprawniał ładowanie broni odprzodowej, redukując ilość czynności koniecznych przy tym procesie. Papierowa tuleja pełniła podwójną funkcję, będąc zarówno pojemnikiem dla odmierzonej porcji prochu (zastępując prochownicę) oraz rozdzielając ładunek miotający od pocisku i utrzymując podkalibrowy pocisk w lufie (zastępując równocześnie przybitkę i flejtuch). Początkowo wiązało się to jednak z większymi kosztami ze względu na wykorzystywanie stosunkowo drogiego papieru czerpanego. Zapas gotowych ładunków przechowywany był w ładownicach, stanowiących element wyposażenia pojedynczych strzelców.
W Europie pierwsze odnotowane wprowadzenie ładunków na wyposażenie wojska miało miejsce w Polsce[uwaga 1] za sprawą reformy piechoty wybranieckiej za czasów Stefana Batorego[2].
Na przełomie XVII i XVIII w. stały się już powszechnie stosowanym systemem ładowania ręcznej broni strzeleckiej aż do II połowy XIX w. gdy na popularności zaczęły zyskiwać nowocześniejsze i praktyczniejsze naboje zespolone.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
